Wikipedia

Włodzimierz Bańkowski

Włodzimierz Bańkowski (ur. 14 sierpnia 1851 w Płonnej, zm. 9 kwietnia 1940 we Lwowie) – polski nauczyciel.

Włodzimierz Bańkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1851
Płonna

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1940
Lwów

Miejsce spoczynku

Cmentarz Łyczakowski we Lwowie

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Małżeństwo

1. Adela, 2. Karolina

Krewni i powinowaci

Seweryn Bańkowski (brat),
Zenon Bańkowski i Leszek Bańkowski (bratankowie),
Jan Dobrzański (teść)

Faksymile
Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Urodził się 14 sierpnia 1851 w Płonnej[1][2][3][4][5]. Był wyznania greckokatolickiego[6], synem Emila (Omelana, zm. 1893[7]) – księdza tego obrządku[8] oraz Aleksandry z domu Szuryn[9][1][4]. Miał brata Tadeusza (zm. w 1873 w wieku 8 lat)[9]. Rodzina Bańkowskich wychowywała się w języku polskim, wspierała fundusz na powstanie styczniowe, stryj Włodzimierza walczył w szeregach Legionu Polskiego gen. Józefa Bema, zaś trzy siostry kształciły się w polskiej szkole[1].

Uczył się w szkole powszechnej w Sanoku, a maturę zdał 15 lipca 1870 w C. K. Gimnazjum w Samborze[3][1]. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego od 1870 do 1874[3]. Podjął pracę nauczyciela od 5 października 1875, egzamin zawodowy złożył 26 października 1880, a 12 sierpnia 1882 został mianowany nauczycielem rzeczywistym[6]. Od 1875 pracował w Brzeżanach[3], w 1879 jako zastępca nauczyciela w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[10], od 1879 w C. K. Gimnazjum w Brodach z językiem niemieckim wykładowym[3], w 1882 był zastępcą nauczyciela w C. K. II Gimnazjum we Lwowie z językiem niemieckim wykładowym (uczył tam łaciny i greki)[11][12], od 1892 był zatrudniony w C. K. Ministerstwie Oświaty w Wiedniu (formalnie pozostając profesorem gimnazjum w Brodach[3][13])[14].

Od września 1895 sprawował funkcję dyrektora C. K. Gimnazjum w Sanoku[15][16][3][3] do 1912/1913[17]. W szkole uczył języka niemieckiego, historii, geografii, języka polskiego, języka greckiego[18][19][20][21]. Został członkiem wydziału i kierownikiem Szkoły Przemysłowej Uzupełniającej w Sanoku, powołanej w 1893[22][23]. Postanowieniem z 10 grudnia 1905 otrzymał VI rangę od 1 stycznia 1906[6][24][25][26]. Od 3 października 1911 przebywał na trzymiesięcznym urlopie dla podratowania zdrowia i w tym czasie jego obowiązki kierownika sanockiego gimnazjum pełnił ks. Józef Drozd[27]. Od września 1912 udał się na roczny urlop celem poratowania zdrowia i przeniósł na stałe do Lwowa[28][29] (w roku szkolnym 1913/1914, 1915/1916, 1916/1917 pozostawał formalnie dyrektorem sanockiego gimnazjum przebywając nadał na urlopie zdrowotnym[30][31][32]; od września 1912 pełniącym obowiązki kierownika gimnazjum pełnił w jego miejsce Adam Pytel[33]). Odszedł ze stanowiska dyrektora z zamiarem przejścia na emeryturę, na którą został formalnie przeniesiony w 1916[3]. Był najdłużej urzędującym dyrektorem sanockiego gimnazjum w jego historii od powstania do 1939[34].

Z inicjatywy dyrektora Bańkowskiego podjęto budowę Bursy Jubileuszowej im. Cesarza Franciszka Józefa w 1898[35][36][37]. Pełnił funkcję prezesa wydziału „Towarzystwa Bursy”: wybrany 28 września 1904[20][38][39] (ponownie wybierany 28 września 1905[40], w 1907[41], w 1910[42]), a w 1904 otrzymał tytuł jej członka honorowego[3]. W czasie jego kierownictwa gimnazjum szkoła przeżywała rozwój, a liczba uczniów znacznie zwiększyła się[3]. 27 września 1905 symbolicznie zainaugurował akcję powiększania nasypu kopca Adama Mickiewicza w Sanoku, w której uczestniczyli sanoccy gimnazjaliści[43]. Jako przedstawiciel zawodu nauczycielskiego zasiadał w Radzie Szkolnej Okręgowej w Sanoku od około 1896[44], w której od około 1900 był zastępcą przewodniczącego[45][20][46][47][48]. Od około 1904 był delegatem Rady Szkolnej Krajowej do wydziału fachowej szkoły uzupełniającej w Sanoku[49]. Działał we władzach wydziału Towarzystwa Pomocy Naukowej w Sanoku[50].

W sierpniu 1900 wszedł w skład komitetu mieszczańskiego w Sanoku, zajmującego się wyborami do Sejmu Krajowego Galicji[51]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1906)[52][53]; w 1907 wybrany członkiem sądu honorowego[54][55]. Sprawował mandat radnego rady miejskiej w Sanoku[56][57][58][59][60], ponownie wybrany w 1907[61][62][63], w 1910[64], w 1912 w nowej radzie po przyłączeniu do Sanoka gminy Posada Sanocka[65]. 4 lutego 1904 został wybrany członkiem wydziału miejskiej Kasy Oszczędności w Sanoku[66]. 30 kwietnia 1906 został wybrany członkiem rady zawiadowczej Towarzystwa Zaliczkowego w Sanoku[67].

 
Grobowiec Dobrzańskich i Bańkowskich we Lwowie

Jego pierwszą żoną była Adela z domu Dobrzańska (1840-1895, córka Jana i siostra Stanisława; z którą wziął ślub w kościele obrządku rzymskokatolickiego), zmarła wkrótce po przybyciu do Sanoka; mieli syna (Jan Seweryn, ur. 1887[68], absolwent gimnazjum w Sanoku z 1905[69], w 1910 jako praktykant konceptowy c. k. Namiestnictwa w 1910 uzyskał doktorat praw na Uniwersytecie Wiedeńskim[70], urzędnik samorządowy - do 1919 komisarz powiatowym, od 1919 sekretarz Namiestnictwa[71], w 1925 szef biura prezydialnego województwa[72], w 1930 radca wojewódzki[73]) i córkę, które po śmierci matki wychowywała siostra Włodzimierza Bańkowskiego[1][74]. 21 stycznia 1899 w kościele rzymskokatolickim w Sanoku jego drugą żoną została pochodząca z Austrii Karolina Ludwika Józefa Riss (ur. 1867, córka urzędnika skarbowego Jana Konratowicza i Leontyny, córki Jerzego Rapfa[4][75][76][77], wdowa po Ludwiku Rissie[4] – do około 1890 sędziego C. K. Sądu Powiatowego w Dukli[78], członkini TSL[79], zm. 1930).

Według stanu z 1938 zamieszkiwał we Lwowie przy ulicy Tarnowskiego 30[80]. Zmarł 9 kwietnia 1940 we Lwowie[3]. Został pochowany w grobowcu Jana Dobrzańskiego na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie wraz z pierwszą i drugą żoną[81][82].

Jego bratem był Seweryn Bańkowski, c. k. starosta i radca namiestnictwa[83], a bratankami Zenon Bańkowski (1877-1947, sędzia Sądu Najwyższego) i Leszek Bańkowski (1879-1940, oficer Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej)[84].

Odznaczenia

edytuj

austro-węgierskie

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Tadeusz Chmielewski. Złoty wiek sanockiego gimnazjum. „Podkarpacie”, s. 9, Nr 34 z 21 sierpnia 1986. 
  2. ↑ Tadeusz Chmielewski. Włodzimierz Bańkowski – zasłużony pedagog sanockiego gimnazjum. „Rocznik Sanocki”. Tom VI, s. 285, 1988. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. 
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l Józef Stachowicz: Gimnazjum Męskie w latach 1880–1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888-1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 48-49.
  4. ↑ a b c d Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 136 (poz. 1).
  5. ↑ W tym źródle podano dzień urodzenia 14 lipca 1851. Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 4.
  6. ↑ a b c Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 4.
  7. ↑ Płonna Deaths 1872 - 1939 (Powiat Sanok, Poland). semanchuk.com. [dostęp 2019-05-26]. (ang.).
  8. ↑ Nie mylić z ks. Emilem (Emilianem) Bańkowskim (1830–1892), duchownym unickim związanym z Chełmem. III. Biogramy znaczniejszych i ciekawych postaci. Emil (Emilian) Bańkowski (1830–1892). W: Zbigniew Romaniuk: Słownik historyczny miejscowości i postaci z terenu gminy Nowe Piekuty. Nowe Piekuty: 2014, s. 202. ISBN 978-83-928830-2-9.
  9. ↑ a b Księga zgonów Parafii Greckokatolickiej w Sanoku 1855-1909. s. (poz. ).
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879.
  11. ↑ Jahresbericht des K. K. Zweiten Ober-Gymnasiums in Lemberg fur das Schuljahr 1881. Lwów: 1881, s. 38.
  12. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 365.
  13. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 377.
  14. ↑ Promieniowcy i Tekowcy w Sanoku (1905–1907). W: Franciszek Bielak: Z odległości lat. Wspomnienia i sylwetki. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1979, s. 67. ISBN 83-08-00193-9.
  15. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 29 z 20 października 1895. 
  16. ↑ Bronisław Filipczak: Chór i orkiestra gimnazjalna w najwcześniejszych latach. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 157.
  17. ↑ Wykaz profesorów uczących w okresie 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 159.
  18. ↑ XVI. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1897. Sanok: Fundusz Naukowy, 1897, s. 33.
    •XVII. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898. Sanok: Fundusz Naukowy, 1898, s. 65.
    •18. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1899, s. 1.
    •19. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1899/1900. Sanok: Fundusz Naukowy, 1900, s. 1.
    •20. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1900/1901. Sanok: 1901, s. 1.
    •21. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1901/1902. Sanok: 1902, s. 1.
    •22. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1902/1903. Sanok: 1903, s. 1.
    •23. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1903/1904. Sanok: 1904, s. 1.
    •24. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1904/1905. Sanok: 1905, s. 1.
    •25. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1905/1906. Sanok: 1906, s. 1.
  19. ↑ 26. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1906/1907. Sanok: 1907, s. 1.
  20. ↑ a b c XXVII. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 1.
  21. ↑ XXVIII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1908/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1909, s. 55.
    •XXIX. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1909/10. Sanok: Fundusz Naukowy, 1910, s. 1.
    •XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: Fundusz Naukowy, 1911, s. 1.
    •XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: Fundusz Naukowy, 1912, s. 1.
  22. ↑ Alegata do Sprawozdań Stenograficznych z Piątej Sesyi Szóstego Peryodu Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem z roku 1894. Alegat 78. Lwów: 1894, s. 17.
  23. ↑ Szkoła przemysłowa uzupełniająca w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 2-3, Nr 59 z 18 maja 1896. 
  24. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 104 z 24 grudnia 1905. 
  25. ↑ Wiadomości osobiste. „Dziennik Urzędowy c. k. Rady szkolnej krajowej w Galicyi”, s. 1, Nr 1 z 10 stycznia 1906. 
  26. ↑ 25. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1905/1906. Sanok: 1906, s. 6.
  27. ↑ XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: Fundusz Naukowy, 1912, s. 7.
  28. ↑ Kronika. Wiadomości osobiste. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 36 z 8 września 1912. 
  29. ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 1, 6.
  30. ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: Fundusz Naukowy, 1914, s. 1.
  31. ↑ XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: Fundusz Naukowy, 1916, s. 1, 6.
  32. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 1.
  33. ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 7.
  34. ↑ Wojciech Sołtys, Oświata i szkolnictwo, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 439.
  35. ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 73.
  36. ↑ Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 31, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  37. ↑ Promieniowcy i Tekowcy w Sanoku (1905–1907). W: Franciszek Bielak: Z odległości lat. Wspomnienia i sylwetki. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1979, s. 67-68. ISBN 83-08-00193-9.
  38. ↑ Kronika. Bursa Jubileuszowa. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 40 z 3 października 1904. 
  39. ↑ Nadesłane. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 81 z 16 lipca 1905. 
  40. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 93 z 8 października 1905. 
  41. ↑ Z Towarzystwa Bursy Jubileuszowej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 198 z 27 października 1907. 
  42. ↑ Walne Zgromadzenie Bursy Jubileuszowej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 27 z 30 października 1910. 
  43. ↑ Kronika. Kopiec Mickiewicza. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 92 z 1 października 1905. 
  44. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 410.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 487.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 487.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 487.
  45. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 487.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 521.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 521.
  46. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 541.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 590.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 590.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 624.
  47. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 577, 623.
  48. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 686.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 695.
    •Wojciech Sołtys, Oświata i szkolnictwo, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 428.
  49. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 671.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 713.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 713.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 713.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 768.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 768.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 834.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 832.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 909.
  50. ↑ Kronika. Towarz. „Pomocy Naukowej” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3-4, Nr 64 z 21 czerwca 1896. 
    •Kronika. Odezwa. „Gazeta Sanocka”, s. 3-4, Nr 87 z 29 listopada 1896. 
    •Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 97 z 5 listopada 1905. 
    •Walne Zgromadzenie Tow. Pomocy Naukowej w Sanoku. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 202 z 17 listopada 1907. 
    •XXVII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 42.
  51. ↑ Kronika krajowa. Z ruchu wyborczego. „Słowo Polskie”, s. 4, Nr 391 z 23 sierpnia 1900. 
  52. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  53. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 145. ISBN 978-83-939031-1-5.
  54. ↑ Walne Zgromadzenia Tow. „Sokół”. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 169 z 24 marca 1907. 
  55. ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-03-15].
  56. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 28 z 10 lipca 1904. 
  57. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 79 z 2 lipca 1905. 
  58. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 80 z 9 lipca 1905. 
  59. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 81 z 16 lipca 1905. 
  60. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 180 z 9 czerwca 1907. 
  61. ↑ Wybory do Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Mr 168 z 17 marca 1907. 
  62. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 387.
  63. ↑ Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 23, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  64. ↑ Po wyborach. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 34 z 18 grudnia 1910. 
  65. ↑ Z Rady Miejskiej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 26 z 30 czerwca 1912. 
  66. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 6 z 7 lutego 1904. 
  67. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 5, Nr 123 z 6 maja 1906. 
  68. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1901/1902 (zespół 7, sygn. 29). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 518.
  69. ↑ 24. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1904/1905. Sanok: 1905, s. 48, 61.
  70. ↑ Kronika. Doktorat. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 34 z 18 grudnia 1910. 
  71. ↑ Część urzędowy. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 163 z 17 lipca 1919. 
  72. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 46. ISBN 978-83-60380-41-3.
  73. ↑ Spis urzędników i funkcjonariuszów niższych władz administracji ogólnej Województwa Lwowskiego według stanu z dnia 31 grudnia 1930 r.. Lwów: 1931, s. 11.
  74. ↑ Tadeusz Chmielewski. Włodzimierz Bańkowski – zasłużony pedagog sanockiego gimnazjum. „Rocznik Sanocki”. Tom VI, s. 286, 1988. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. 
  75. ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 262 (poz. 73).
  76. ↑ Tadeusz Chmielewski. Włodzimierz Bańkowski – zasłużony pedagog sanockiego gimnazjum. „Rocznik Sanocki”. Tom VI, s. 287, 1988. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. 
  77. ↑ Edward Zając. Germanizacja Sanoka w latach 1834–1867. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (401), s. 8, 16 lipca 1999. 
  78. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 136.
  79. ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego T.S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924. Kraków: 1925, s. 77.
  80. ↑ Inwentarz Archiwum Historycznego Muzeum Historycznego w Sanoku. Nr teczki 722: Dokumenty po dr Władysławie Studzińskim – absolwencie gimnazjum w Sanoku – 1897 r. Dokumenty i fotografie dotyczące zjazdów absolwentów w 1912, 1922 i 1938 r. List Władysława Studzińskiego do Gimnazjum w Sanoku z 22 kwietnia 1938.
  81. ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 297. ISBN 83-04-02817-4.
  82. ↑ Wykaz osób pochowanych na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie – nazwiska łacińskie. pamiecbliskich.com. [dostęp 2016-03-15].
  83. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 52 z 29 marca 1896. 
  84. ↑ Bańkowski – strona rodzinna. Seweryn Bańkowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-10-18].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Włodzimierz_Bańkowski&oldid=71964958”