Władysław Gurbiel
Władysław Gurbiel (ur. 2 kwietnia 1888 w Krakowie, zm. 10 czerwca 1960 tamże) – major kawalerii Wojska Polskiego.
 major kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 czerwca 1960 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 2 kwietnia 1888 w Krakowie[1].
16 sierpnia 1914 jako urzędnik bankowy wstąpił do Legionów Polskich. Służył w Szpitalu Koni LP i 6 Pułku Piechoty. 6 kwietnia 1917 został wymieniony jako uprawniony do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do 2 Pułku Ułanów. W lutym 1918, po bitwie pod Rarańczą, został internowany w Synowódzku[2].
18 marca 1919 jako podoficer byłych Legionów Polskich, pełniący służbę w 2 Pułku Szwoleżerów, został mianowany z dniem 1 marca 1919 podporucznikiem kawalerii[3]. 7 maja 1919 został przeniesiony do 6 Pułku Ułanów[4]. 15 września 1919 został przydzielony do Głównego Kwatermistrzostwa Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego[5].
Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 6 puł. w Stanisławowie[6][7][8][9]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 180. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii)[10], a 27 stycznia 1930 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 4. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11]. W marcu tego roku został wyznaczony w macierzystym pułku na stanowisko kwatermistrza[12][13]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI, a z dniem 30 czerwca tego roku przeniesiony w stan spoczynku[14].
Zmarł 10 czerwca 1960 w Krakowie. Został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC4-1-14)[15].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (4 lutego 1932)[16]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[17]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[18][17]
Przypisy
edytuj- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 36 z 1 kwietnia 1919 roku, poz. 1148, jako Włodzimierz Gurbiel.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919 roku, s. 1730, jako Włodzimierz Gurbiel.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 92 z 14 października 1919 roku, poz. 3432, jako Włodzimierz Gurbiel.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 249.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 611, 679.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 553, 602.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 295, 344.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 162.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145, 633.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 144.
- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-10-27].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 29, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 145.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Linki zewnętrzne
edytuj- Żołnierze Niepodległości : Gurbiel Władysław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-05-04].