Władysław Eiger
Władysław Eiger; znany także jako Walter Eiger, właśc. Władysław Walter Eiger[1] (ur. 7 lutego 1907 w Łodzi, zm. 11 maja 1991 w Pensacoli) – polski kompozytor, dyrygent i aranżer pochodzenia żydowskiego; mąż pianistki Aliny Eiger[1][2].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania |
Życiorys
edytujSyn Kiwy (Jakuba) Eigera i Szajdli Salomei z d. Chwast. Bratanek badaczki folkloru żydowskiego Reginy Eiger-Lilientalowej[1]. Studiował w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie; ukończył École normale de musique w Paryżu oraz Uniwersytet w Grenoble[2].
Współpracował z Syreną Rekord (największą w tamtym czasie polską wytwórnia płytową), był dyrygentem: orkiestry teatru rewiowego Wesoły Wieczór, orkiestry wytwórni Lonora Electro[3], jak również orkiestry tanecznej wytwórni Odeon. Od 1936 r. współpracował z Teatrem 8:30 w Warszawie. W 1934 roku zaczął komponować muzykę filmową. Przez wiele lat pisał fragmenty muzyczne do teatrów muzycznych, operetek, komedii muzycznych oraz piosenki filmowe[2].
Dla Fanny Gordon zaaranżował kompozycje do pierwszej polskiej komedii muzycznej (operetki) Yacht miłości (premiera odbyła się 21 października 1933 r. w Teatrze 8:30 w Warszawie)[2][4][5]. Skomponował również muzykę do piosenki Biała noc (walc hawajski; słowa : Zenon Friedwald), którą po raz pierwszy zaśpiewała w 1935 r. Wiera Gran[6].
Od 1938 r. przebywał w Paryżu, gdzie zarabiał na życie grając na pianinie na wytwornych dancingach oraz w kawiarniach. Po wybuchu II wojny światowej zamieszkał na Curaçao (Karaiby). Stamtąd jesienią 1942 r. wyjechał do Miami Beach na Florydzie[2]. Począwszy od lat 40. przez kilka lat mieszkał i pracował w Kanadzie, a od połowy lat 50. przebywał w Nowym Jorku. Zajmował się aranżacją oraz komponowaniem muzyki na potrzeby teatru, filmu, radia i telewizji; prowadził orkiestry rozrywkowe, które występowały w hotelach i restauracjach[1]. Przez wiele lat współpracował z Canadian Broadcasting Corporation. Aranżował musicale i komedie muzyczne dla nowojorskich teatrów Broadwayu. Wykładał na kilku amerykańskich i kanadyjskich szkołach wyższych[1][2][3].
Wielokrotnie koncertował w duecie pianistycznym ze swoją żoną. Akompaniował wielu gwiazdom (Charles Trenet, Patachou etc.)[2].
- 1934: Śluby ułańskie (kompozytor)
- 1935: Dwie Joasie (kompozytor)
- 1935: Kochaj tylko mnie (kompozytor)
- 1936: Mały marynarz (kierownik muzyczny)
- 1936: Trędowata (kompozytor)
- 1937: Błazen purymowy (aranżer)
- 1940: Après Mein Kampf, mes crimes (kompozytor, film krótkometrażowy)
- 1943: The Land of My Mother (kompozytor, film dokumentalny)
- 1944: Dzieci na wygnaniu (kompozytor, film krótkometrażowy)
- Rapsodia polska
- Concerto grosso na orkiestrę symfoniczną i zespół jazzowy
- Uwertura Hallo, Paris
- Fantazja na motywach melodii kanadyjskich
- Mnie wystarczy słówko (z filmu Kochaj tylko mnie)
- Dlaczego właśnie dziś (z filmu Dwie Joasie)
- Ja wiem, że nie byłam dla ciebie (z filmu Trędowata; reż. Juliusz Gardan, 1936 r.)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Eiger Władysław Walter [online], Sztetl.org.pl [dostęp 2021-08-17].
- ↑ a b c d e f g h i Władysław Eiger [online], Nitrofilm.pl [dostęp 2021-08-17].
- ↑ a b Piosenka „Biała noc” [online], Staremelodie.pl [dostęp 2021-08-17].
- ↑ Dyr. L. Brodziński, Fanny Gordon i Julian Krzewinski. „Trubadur Warszawy”. 26, s. 1, 26 marca 1932. Cytat: Twórcy pierwszej polskiej komedii muzycznej „Yacht Miłości” [„New York Baby”], granej 150 razy w teatrze „8.30”, a obecnie zakontraktowanej przez sceny zagraniczne.
- ↑ Władysław Fabry. Z życia teatru, premjera w teatrze 8.30. Yacht miłości. Muzyka Fanny Gordon – libretto Krzewinskiego i Brodzińskiego. „Polska Zbrojna”. 12, s. 8, 26 października 1933.
- ↑ Eiger Władysław Walter [online], Sztetl.org.pl [dostęp 2021-08-17].
Linki zewnętrzne
edytuj- Władysław Eiger w bazie filmpolski.pl
- Władysław Eiger w bazie IMDb (ang.)
- Władysław Eiger w bazie Filmweb