Wólka (rejon kamieniecki)

wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim

Wólka[1] (biał. Ву́лька, Wulka), dawn. Wólka Pużycka[2] – wieś na Białorusi, w rejonie kamienieckim obwodu brzeskiego. Miejscowość wchodzi w skład sielsowietu Ogrodniki.

Wólka
Вулька
Ilustracja
Droga przez wieś
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

kamieniecki

Sielsowiet

Ogrodniki

Populacja (2009)
• liczba ludności


5

Nr kierunkowy

+375 1631

Kod pocztowy

225081

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Wólka”
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Wólka”
Ziemia52°20′46″N 23°15′05″E/52,346111 23,251389

Wólka leży 48 km na zachód od Kamieńca, 53 km na północny zachód od Brześcia, 10 km na południe od stacji kolejowej Wysoka-Litowsk na linii Brześć-Białystok i 1 km na południowy wschód od granicy polsko-białoruskiej i autostrady Wysokie-Prużana-Słonim (Р85).

Historia

edytuj

W okresie międzywojennym Wólka (Pużycka) znajdowała się w powiecie brzeskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej, w gminie Wołczyn. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 123[3].

Podczas II wojny światowej włączona do gminy Wysokie Litewskie, a 1 sierpnia 1944 do nowej Klukowicze w powiecie bielskim w województwie białostockim, utworzonej z przypadłych Polsce fragmentów przedwojennego Polesia[4]. Według pisma Wydziału Powiatowego w Bielsku Podlaskim do Urzędu Wojewódzkiego (Wydziału Samorządowego) w Białymstoku z 23 lipca 1945 Wólka Pużycka stanowiła gromadę w gminie Klukowicze o powierzchni 329 ha[5].

Po ostatecznym zatwierdzeniu przebiegu granicy w tym rejonie w kwietniu 1947 Wólka znalazła się w strefie granicznej z ZSRR (w BSRR).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj