Villa humilis

	Villa humilis
	(Ruthe, 1831)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	muchówki
Rodzina	bujankowate
Podrodzina	Exoprosopinae
Plemię	Villini
Rodzaj	słońcówka
Gatunek	Villa humilis
Synonimy
	Anthrax humilis Ruthe, 1831; Anthrax mucida Zeller, 1840;
	Anthrax humilis Ruthe, 1831; Anthrax mucida Zeller, 1840;

Villa humilis – gatunek muchówki z rodziny bujankowatych i podrodziny Exoprosopinae. Zamieszkuje zachodnią Palearktykę.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1831 roku przez Johanna Friedricha Ruthego pod nazwą Anthrax humilis. Lokalizacja typowa znajduje się w Niemczech^[1].

Morfologia

Muchówka o ciele długości od 6,5 do 9,5 mm^[2]. Niemal kulista głowa^[3] ma między łuskami na twarzy czarne owłosienie^[2]. Tułów jest krótki, lekko wypukły na przedzie i wyraźnie spłaszczony z tyłu^[3]. Łuski na tułowiu są złociste i przylegające. Kolor szczecinek na guzach zaskrzydłowych i tarczce jest biały. Brunatna łuseczka skrzydłowa ma biały rąbek przy krawędzi. Żółte łuski wyrastają na tegulach i bazykoście. Skrzydło ma przedni brzeg, obie komórki podstawowe, komórkę dyskoidalną oraz pierwszą komórkę radialną przejrzyste lub zażółcone. Ubarwienie przezmianek jest brunatnożółte, ciemniejsze niż włosków u podstawy odwłoka^[2]. Odwłok jest krótki i szeroki^[3], czarny z przepaskami u samicy ubarwionymi bladożółto, a u samca szaro. U samca przepaski na tergitach od drugiego do czwartego zajmują połowę długości, a na tergitach szóstym i siódmym całą ich długość. Boki tergitów u obu płci owłosione są biało. Wierzchołek odwłoka u samicy ma wieniec długich, zakrzywionych szczecinek^[2].

Ekologia i występowanie

Owady dorosłe latają w pełnym słońcu^[2] i chętnie odwiedzają kwiaty, celem żerowania na nektarze^[3]. Aktywne są od czerwca do lipca^[2]. Jaja składane są do gleby. Larwy są pasożytami gąsienic motyli nocnych^[3].

Gatunek zachodniopalearktyczny^[3]^[1], znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Serbii, Grecji oraz Cypru^[1].

Na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” umieszczony został jako gatunek o niedostatecznie rozpoznanym statusie (DD)^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c N.L. Evenhuis, D.J. Greathead: World catalog of bee flies (Diptera: Bombyliidae). Revised September 2015. Bishop Museum, 2015. s. 290-532. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 24 Bujanki – Bombyliidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1967.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Frank M.F.M. Hull Frank M.F.M., Bee flies of the world: the genera of the family Bombyliidae, Washington: Smithsonian Institution Press, 1973, DOI: 10.5962/bhl.title.48406, ISBN 0-87474-131-9 .
↑ Andrzej Palaczyk, Bogusław Soszyński, Anna Klasa, Cezary Bystrowski, Waldemar Mikołajczyk, Wiesław Krzemiński: Diptera. Muchówki. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 38-44. ISBN 83-901236-8-1.

[cat-1] N.L. Evenhuis, D.J. Greathead: World catalog of bee flies (Diptera: Bombyliidae). Revised September 2015. Bishop Museum, 2015. s. 290-532. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].

[Trojan-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 24 Bujanki – Bombyliidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1967.

[Hull-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Frank M.F.M. Hull Frank M.F.M., Bee flies of the world: the genera of the family Bombyliidae, Washington: Smithsonian Institution Press, 1973, DOI: 10.5962/bhl.title.48406, ISBN 0-87474-131-9 .

[clz-4] Andrzej Palaczyk, Bogusław Soszyński, Anna Klasa, Cezary Bystrowski, Waldemar Mikołajczyk, Wiesław Krzemiński: Diptera. Muchówki. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 38-44. ISBN 83-901236-8-1.

[1]

[2]

[3]

[4]