Ursony
Ursony[16] (Erethizontinae) – podrodzina ssaków z rodziny ursonowatych (Erethizontidae).
Erethizontinae | |||||
Bonaparte, 1845[1] | |||||
Przedstawiciel podrodziny – koendu brazylijski (Coendou prehensilis) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Infrarząd | |||||
Nadrodzina | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina |
ursony | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Erethizon F. Cuvier, 1823 | |||||
| |||||
Rodzaje | |||||
|
Zasięg występowania
edytujPodrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce[17][18][19].
Systematyka
edytujDo podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][17][16]:
- Erethizon F. Cuvier, 1823 – urson – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Erethizon dorsatum (Linnaeus, 1758) – urson amerykański
- Coendou Lacépède, 1799 – koendu
Opisano również rodzaje wymarłe[21]:
- Branisamyopsis Candela, 2003[22]
- Disteiromys Ameghino, 1904[23] – jedynym przedstawicielem był Disteiromys graciloides Ameghino, 1904
- Eopululo Frailey & Campbell, 2004[24] – jedynym przedstawicielem był Eopululo wigmorei Frailey & Campbell, 2004
- Eosteiromys Ameghino, 1902[25]
- Neosteiromys Rovereto, 1914[26]
- Noamys Ercoli, Álvarez, Verzi, Villalba Ulberich, Quiñones, Constantini & Zurita, 2021[27] – jedynym przedstawicielem był Noamys hypsodontus Ercoli, Álvarez, Verzi, Villalba Ulberich, Quiñones, Constantini & Zurita, 2021
- Paradoxomys Ameghino, 1885[28]
- Parasteiromys Ameghino, 1904[29]
- Protosteiromys Wood & Patterson, 1959[30]
- Steiromys Ameghino, 1887[31]
Uwagi
edytuj- ↑ Typ nomenklatoryczny: Cercolabes Brandt, 1835 (= Coendou Lacépède, 1799).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Synetheres G. Cuvier, 1829 (= Coendou Lacépède, 1799).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Sphingurus Tschudi, 1844 (= Coendou Lacépède, 1799).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Paradoxomys Ameghino, 1885.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Erethizon F. Cuvier, 1823.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Coendou Lacépède, 1799.
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Steiromys Ameghino, 1887.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Ch.-L. Bonaparte: Catalogue méthodique des Mammifères d’Europe. Milan: 1845, s. 5. (fr.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. xxiv, 123. (ang.).
- ↑ P. Gervais: Zoologie et paléontologie françaises (animaux vertébrés) ou nouvelles recherches sur les animaux vivants et fossiles de la France. T. 1: Contenant l’énumération méthodique et descriptive des espèces ainsi que les principes de leur distribution géographique et paléontologique. Paris: Arthus Bertrand, 1852, s. 18. (fr.).
- ↑ S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 567. (ang.).
- ↑ W. Lilljeborg: Systematisk öfversigt af de gnagande däggdjuren, glires. Uppsala: Kongl. Akad. boktryckeriet, 1866, s. 51. (szw.).
- ↑ E.R. Alston. On the classification of the Order Glires. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1876 (1), s. 93, 1876. (ang.).
- ↑ F. Ameghino. Contribuciones al conocimiento de los mamíferos fósiles de los terrenos terciarios antiguos del Paraná. „Boletín de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba”. 9, s. 79, 222, 1886. (hiszp.).
- ↑ a b Ameghino 1889 ↓, s. 122.
- ↑ Ameghino 1889 ↓, s. 124.
- ↑ W.H. Flower & R. Lydekker: An introduction to the study of mammals living and extinct. London: A. and C. Black, 1891, s. 484. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1025, 1896. (ang.).
- ↑ a b É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 1. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1897, s. 619. (łac.).
- ↑ Ameghino 1902 ↓, s. 109.
- ↑ R.I. Pocock. On the external characters of some hystricomorph rodents. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1922 (2), s. 422, 1922. (ang.).
- ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 94, 1945. (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287–288. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 548–550. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ E. Barthelmess: Family Erethizontidae (New World Porcupines). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 391–397. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Subfamily Erethizontinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-10].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-15]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Erethizontinae, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-15] (ang.).
- ↑ A.M. Candela. A new porcupine (Rodentia, Hystricognathi, Erethizontidae) from the Early and Middle Miocene of Patagonia. „Ameghiniana”. 40 (3), s. 485, 2003. (ang.).
- ↑ Ameghino 1904 ↓, s. 251.
- ↑ C.D. Frailey & K.E. Campbell Jr.. Paleogene rodents from Amazonian Peru: the Santa Rosa local fauna. „Science Series, Natural History Museum of Los Angeles County”. 40, s. 76, 2004. (ang.).
- ↑ Ameghino 1902 ↓, s. 110.
- ↑ Rovereto. Los Estratos Araucanos y sus fósiles. „Anales del Museo Nacional de Historia Natural de Buenos Aires”. 25, s. 75, 1914. (hiszp.).
- ↑ M.D. Ercoli, A. Álvarez, D.H. Verzi, J.P. Villalba Ulberich, S.I. Quiñones, O.E. Constantini & A.E. Zurita. A new mammalian assemblage for Guanaco Formation (northwestern Argentina), and the description of a new genus of New World porcupine. „Journal of South American Earth Sciences”. 110, s. 103389 (4), 2021. DOI: 10.1016/j.jsames.2021.103389. (ang.).
- ↑ F. Ameghino. Nuevos restos de mamíferos fósiles oligocenos recogidos por el profesor Pedro Scalabrini y pertenecientes al Museo Provincial de la Ciudad de Paraná. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 8 (1), s. 68, 1885. (hiszp.).
- ↑ Ameghino 1904 ↓, s. 250.
- ↑ A.E. Wood & B.D. Patterson. The rodents of the Deseadan Oligocene of Patagonia and the beginnings of South American rodent evolution. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 120, s. 377, 1959. (ang.).
- ↑ F. Ameghino: Enumeración sistemática de las especies de mamíferos fósiles coleccionados por Cárlos Ameghino en los terrenos eocenos de la Patagonia austral y depositados en el Museo La Plata. Buenos Aires: Museo de La Plata, 1887, s. 9. (hiszp.).
Bibliografia
edytuj- F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 1–1027, 1889. (hiszp.).
- F. Ameghino. Première contribution à la connaissance de la faune mammalogique des couches à Colpodon. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 17, s. 71–138, 1902. (fr.).
- F. Ameghino. Nuevas especies de mamíferos cretáceos y terciarios de la República Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 58, s. 241–291, 1904. (hiszp.).