Ulica Juliusza Lea w Krakowie
Ulica Juliusza Lea – ulica w Krakowie, w dzielnicy V Krowodrza i dzielnicy VI Bronowice. Biegnie od placu Inwalidów w kierunku zachodnim do zakrętu ul. Armii Krajowej.
Krowodrza, Bronowice | |
Widok od skrzyżowania z ul. Urzędniczą na zachód | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Długość |
2,6 km |
Poprzednie nazwy |
Ulica Feliksa Dzierżyńskiego |
Przebieg | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°04′20,1″N 19°54′20,6″E/50,072252 19,905714 |
Historia
edytujUlica została wytyczona około 1890 roku na trasie od placu Inwalidów do ul. Misjonarskiej. Około 1910 roku przedłużono ją do ul. Piastowskiej, zaś w 1919 roku[1] dalej do okolic obecnej ul. Przybyszewskiego. Aktualny kształt ulica uzyskała w latach 70. XX wieku[2].
Do 1912 roku ulica nosiła nazwę Kościelna, w latach 1912–1925 Królewska, w latach 1925–1952 Juliusza Lea, w 1952 roku przemianowana została na Feliksa Dzierżyńskiego. Do obecnej nazwy powrócono w 1990 roku[3].
Zabudowa
edytujW części wschodniej zabudowa mieszkaniowa zwarta, głównie wielorodzinna z okresu międzywojennego, a także powojennego[3]. W części zachodniej (za ul. Piastowską) pozostały nieliczne relikty dawnej zabudowy podmiejskiej z lat 1900–1950 oraz wolnostojące budynki biurowe i mieszkaniowe z okresu powojennego[3].
Obiekt wpisany do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego[4]:
- ul. Lea 27-29 – dawna bursa Dom Akademicki ASP, obecnie (2024) Akademia Sztuk Pięknych, Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki, projektował E. Uderski, 1943. Na fasadzie znajduje się kamienna tablica z popiersiem chłopca trzymającego herb z orłem i wyryty napis: Akademia Sztuk Pięknych, Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. W budynku znajduje się także Galeria 4 Ściany.
Obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków[5]:
- ul. Lea (Pl. Inwalidów 3) – dawny dom mieszkalny Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Funkcjonariuszy Stołeczno-Królewskiego Miasta Krakowa (tabliczka na obiekcie). Projektowali Bernard Birkenfeld i Stanisław Filipkiewicz, 1925–1926. W latach 1945–1956 w budynku miał swoją siedzibę Urząd Bezpieczeństwa, o czym informuje tablica pamiątkowa. Obecnie (2024) mieści się tutaj Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Krakowie (tablica informacyjna na budynku). W narożu kamienicy, na wysokości pierwszego piętra znajduje się pusta nisza;
- ul. Lea 4 (ul. Józefitów) – kamienica, projektował Z. Hausner, 1934;
- ul. Lea 5 – kamienica, projektował Józef Kaczmarczyk, 1927. Obecnie (2024) znajduje się tu Kino Mikro;
- ul. Lea 5a – kamienica, projektował Stefan Landsberger, 1930–1931;
- ul. Lea 6a – kamienica czynszowa, projektował Zygmunt Grünberg, 1935;
- ul. Lea 6b – kamienica, projektował Juliusz Eintracht, 1935;
- ul. Lea 7 (ul. Józefitów 21) – kamienica, projektował Józef Kryłowski, 1927;
- ul. Lea 7a – kamienica, projektował Isser Harband, 1935;
- ul. Lea 9a – kamienica, 1937. Nad bramą znajduje się godło kamienicy – Głowa kobiety;
- ul. Lea 9b – kamienica, 1937;
- ul. Lea 9C, 11 (ul. Konarskiego 39-41) – blok na terenie osiedla niemieckiego Licht und Luft l. 40. XX w;
- ul. Lea 10 – kamienica, projektował Wacław Krzyżanowski, 1925–1927. Została wybudowana dla Edmunda Rosenhaucha, okulisty żydowskiego pochodzenia. Architekt zastosował tu uskokowy portyk wgłębny, z dwoma wejściami do budynku. Kamienica pod gzymsem koronującym jest ozdobiona dekoracyjnym fryzem[6]. Obecnie (2024) w budynku ma swoją siedzibę Samorządowe Kolegium Odwoławcze;
- ul. Lea 10a – kamienica 1933–1934 Józef Karwat;
- ul. Lea 10b kamienica, projektował Stanisław Bartz, 1935;
- ul. Lea 12a (Konarskiego 37) – kamienica, projektował Stanisław Bartz, 1934. W narożu, na wysokości pierwszego piętra znajduje się figurka grajka;
- ul. Lea 12b (Konarskiego 36) – kamienica, 1930;
- ul. Lea Juliusza 14a – kamienica, projektował Antoni Dostal, 1932;
- ul. Lea 15 – dom, projektował Henryk Ritterman, 1926;
- ul. Lea 15a – kamienica, projektował Teodor Hoffmann (informuje o tym tablica na obiekcie), 1932;
- ul. Lea 16b – kamienica, 1936;
- ul. Lea 17 – kamienica, projektowali Stefan Polański i Zygmunt Gawlik, 1928–1930. Kamienica jest domem własnym Zygmunta Gawlika. Elementem wyróżniającym kamienicę jest kamienny portal z płaskorzeźbami smoków autorstwa Karola Muszkieta i kuta krata w bramie z motywem wici roślinnych i głowami smoków[7]. Między oknami bliźnimi pierwszego piętra znajdują się dekoracje rzeźbiarskie z postaciami ludzi. Z lewej strony m.in. znajduje się mężczyzna motocyklista, prawdopodobnie Zygmunt Gawlik, który był miłośnikiem motocykli[8][7]. Na elewacji widnieje tablica informująca o tym, kto był projektantem i wykonawcą, umieszczona przez Gawlika[7];
- ul. Lea 18 (Urzędnicza 31) – kamienica, projektował Zygmunt Grünberg, 1937;
- ul. Lea 19a (Urzędnicza 33) – kamienica, projektował Stefan Piwowarczyk, 1936;
- ul. Lea 20 (Urzędnicza 32) – dom, 1912;
- ul. Lea 20a – kamienica, projektował Józef Merenda, 1935–1936;
- ul. Lea 20b – kamienica, projektował Jakub Jan Spira, 1935–1936. Nad bramą znajduje się godło domu – Chłopiec na delfinie;
- ul. Lea 21a (Urzędnicza 34) – kamienica, 1937;
- ul. Lea 21b – kamienica, projektował Antoni Dostal, 1932;
- ul. Lea 33a – kamienica, projektował Józef Merenda, 1934;
- ul. Lea 34 (Chocimska) – kamienica, 1930. Na fasadzie znajduje się godło kamienicy Lajkonik;
- ul. Lea 36a – kamienica, 1931. Na fasadzie znajduje się godło kamienicy Smok na barbakanie;
- ul. Lea 39 – dom, 1937;
- ul. Lea 41 – kamienica, 1937;
- ul. Lea 110 (Piastowska 36) – willa, 1920.
Przy skrzyżowaniu z al. Kijowską (ul. Lea 44) do 2010 roku znajdował się Okręgowy Szpital Kolejowy. W 2012 roku zabudowaną parcelę kupił deweloper, w 2019 roku rozpoczął rozbiórką obiektu. Obecnie (2024) w miejscu dawnego szpitala powstały apartamenty Krowodrza Park[8]. Obiektem nieistniejącym jest także kino „Maskotka” (Lea 55, wcześniej od 1926 kino „Charitas”).
Przy ulicy znajduje się kościół Najświętszej Maryi Panny z Lourdes i powstały po II wojnie światowej park im. Wincentego á Paulo (w parku pomnik patrona).
Na rogu ul. Warmijskiej i Lea znajduje się przydrożna figura Matki Bożej.
Galeria
edytuj-
Kamienica ul. Lea 27–29
-
Narożna kamienica nr 12, modernizm
-
Kamienice nr 15 i 17, modernizm
-
Portal przy Lea 17, proj. Zygmunt Gawlik, 1928–1929, modernizm
-
ul. Juliusza Lea 21a
Kamienica (1937) -
ul. Juliusza Lea 21b
Kamienica (proj. Antoni Dostal, 1932) -
ul. Juliusza Lea 39
Kamienica (1937)
Zobacz też
edytuj- ulica Królewska
- Jerzy Broszkiewicz, który mieszkał przy tej ulicy
Przypisy
edytuj- ↑ Mapa Krakowa z 1920 r.
- ↑ Mapa Krakowa z 1972 r.
- ↑ a b c Encyklopedia Krakowa. T. 1. Kraków: Wydawnictwo Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, 2023, s. 866, ISBN 978-83-66334-91-5ISBN 978-83-66253-47-6.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-03-31] .
- ↑ Lista adresowa gminnej ewidencji zabytków Krakowa. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-29].
- ↑ Architektura międzywojennego Krakowa 1918-1939. Kraków: Wydawnictwo Wysoki Zamek, 2013, s. 102-103, ISBN 978-83-936117-7-5ISBN 978-83-66253-47-6.
- ↑ a b c Architektura międzywojennego Krakowa 1918-1939. Kraków: Wydawnictwo Wysoki Zamek, 2013, s. 126-127, ISBN 978-83-936117-7-5ISBN 978-83-66253-47-6.
- ↑ a b Najpiękniejsze i najbardziej niezwykłe kamienice Krakowa. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2024-05-11].