U-53 (1939)
U-53 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939 i został zatopiony w 1940.
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby | |
Zatopiony | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
na powierzchni 753 t |
Długość |
66,5 m |
Szerokość |
6,2 m |
Zanurzenie |
4,74 m |
Napęd | |
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM | |
Prędkość |
na powierzchni 17,8 w. |
Zasięg |
na powierzchni 9700 Mm (10 w.) |
Uzbrojenie | |
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
Załoga |
44 |
Historia
edytujPodczas wojny odbył 3 patrole bojowe, spędzając w morzu 96 dni. Zatopił 7 statków o łącznej pojemności 27.316 BRT (z czego aż 5 należących do państw neutralnych) i uszkodził jeden (8.022 BRT).
Na trzecim patrolu, w dniach 11-14 lutego 1940 zatopił na zachód od Szkocji cztery neutralne statki: dwa szwedzkie, norweski i duński, oraz uszkodził brytyjski zbiornikowiec „Imperial Transport”, który jednak dotarł do portu[1]. W drugiej połowie lutego atakował konwój wraz z U-50, lecz torpeda wystrzelona do francuskiego zbiornikowca nie doszła do celu, wybuchając przedwcześnie[1]. U-53 zatopił natomiast następnie omyłkowo neutralny statek „Banderas” należący do przyjaznej Hiszpanii, płynący w zaciemnieniu, co wywołało zadrażnienia w stosunkach niemiecko-hiszpańskich[1].
Zatopiony podczas trzeciego patrolu na Morzu Północnym przez brytyjski niszczyciel HMS „Gurkha” w rejonie Wysp Owczych, na pozycji 60°32′00″N 6°14′00″W/60,533333 -6,233333[2]. „Gurkha” zlokalizował okręt na powierzchni wkrótce po północy 24 lutego 1940 i próbował go staranować, lecz U-Boot zszedł pod wodę[1]. Niszczyciel następnie przeszedł nad nim trzykrotnie, zrzucając 13 bomb głębinowych, które odniosły skutek i U-Boot zatonął nie wynurzając się[1]. Zginęła cała załoga – 42 oficerów i marynarzy.
Przebieg służby
edytuj- 24.06.1939 – 31.08.1939 – 7. Flotylla U-Bootów Wegener w Kilonii (szkolenie)
- 01.09.1939 – 23.02.1940 – 7. Flotylla U-Bootów w Kilonii (okręt bojowy)
- 24.02.1940 – zatopiony
Lista zatopionych i uszkodzonych jednostek[3]:
Data | Nazwa | Państwo | Pojemność BRT | Patrol |
---|---|---|---|---|
15, 09. 1939 | Cheyenne | Wielka Brytania | 8825 | I |
17. 09. 1939 | Kafiristan | Wielka Brytania | 5193 | I |
11. 02. 1940 | Imperial Transport (uszkodzenie) | Wielka Brytania | 8022 | III |
11. 02. 1940 | Snestad | Norwegia (neutr.) | 4114 | III |
12. 02. 1940 | Dalarö | Szwecja (neutr.) | 3927 | III |
13. 02. 1940 | Norna | Szwecja (neutr.) | 1022 | III |
14. 02. 1940 | Martin Goldschmidt | Dania (neutr.) | 2095 | III |
18. 02. 1940 | Banderas | Hiszpania (neutr.) | 2140 | III |
Dowódcy:
24.06.1939 – ??.08.1939 – Oblt. Dietrich Knorr
??.08.1939 – ??.01.1940 – Kptlt. Ernst-Günther Heinicke
??.12.1939 – ??.01.1940 – Oblt. Heinrich Schonder
??.01.1940 – 14.01.1940 – Kptlt. Ernst-Günther Heinicke
15.01.1940 – 24.02.1940 – KrvKpt. Harald Grosse†
Oblt. – Oberleutnant zur See (porucznik marynarki), Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki), KrvKpt. – Korvettenkapitan (komandor podporucznik)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Clay 1998 ↓, s. 166-167.
- ↑ Patjanin 2012 ↓, s. 65.
- ↑ Na podstawie Ships hit by U-53 w serwisie Uboat.net [dostęp 7-5-2010]
Bibliografia
edytuj- www.uboat.net: U-53. [dostęp 2008-10-28]. (ang.).
- www.ubootwaffe.net: U-53. [dostęp 2008-10-28]. (ang.).
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
- Siergiej Patjanin: Superesmincy Churchilla. Samyje bojewyje korabli Korolewskogo fłota [Superniszczyciele Churchilla. Najbardziej bojowe okręty Royal Navy]. Moskwa: Jauza / Eksmo, 2012. ISBN 978-5-699-60471-5. (ros.).