Uļjana Semjonova
Uļjana Semjonova (ros. Ульяна Ларионовна Семёнова, Uljana Łarionowna Siemionowa; ur. 9 marca 1952 w Jeziorosach) – radziecka koszykarka występująca na pozycji środkowej, posiadająca łotewskie obywatelstwo[2].
 Uļjana Semjonova (wyższa), za Stefanią Passaro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| środkowa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim |
Mika | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
9 marca 1952 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo |
łotewskie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
213[1] cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
128 kg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1967–1989 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| College |
Łotewska Sportowa Akademia Pedagogiczna (1973) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
     
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Była jedną z najwyższych koszykarek na świecie w latach 70. i 80.[1] Przez prawie całą karierę grała w zespole Daugava Ryga, z którym zdobyła piętnaście mistrzostw ZSRR i tyle samo razy Puchar Europy Mistrzyń Krajowych.
W czasie swojej kariery zdobyła dwa złote medale olimpijskie, trzy złote medale mistrzostw świata i dziesięć złotych medali mistrzostw Europy.
W 1993 roku została pierwszą kobietą spoza Stanów Zjednoczonych wybraną do Basketball Hall of Fame (koszykarskiej galerii sław)[3], a w 2007 roku trafiła do FIBA Hall of Fame (europejskiej galerii sław).
Osiągnięcia
edytujNa podstawie[3][4][5], o ile nie zaznaczono inaczej.
- Drużynowe
- Mistrzyni ZSRR (1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1976, 1977, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984)
- Wicemistrzyni ZSRR (1974, 1978, 1985)
- Brązowa medalistka mistrzostw ZSRR (1986)
- Zdobywczyni Pucharu:
- Europy Mistrzyń Krajowych (1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1981, 1982)
- Ronchetti (1987)
- ZSRR (1969)
- Indywidualne
- Wybrana do:
- FIBA Hall of Fame (2007)
- Koszykarskiej Galerii Sław im. Jamesa Naismitha (1993)
- Żeńskiej Galerii Sław Koszykówki (1999)
- 12-krotnie Najpopularniejsza Atletka Łotwy w latach 1970–1985
- Reprezentacja
- Mistrzyni:
- świata (1971, 1975, 1983)
- olimpijska (1976, 1980)
- Europy (1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1978, 1980, 1981, 1983, 1985)
- Liderka igrzysk olimpijskich w:
- Inne
- Order:
- Lenina (1985)
- Czerwonego Sztandaru Pracy
- Trzech Gwiazd (Łotwa, 1995)
- Przyjaźni (Rosja, 2006)
- za całokształt kariery sportowej (Łotwa, 2007)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Gazzetta dello Sport, Photoserie.
- ↑ Uļjana Semjonova. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)].. sports-reference.com.
- ↑ a b Hall of Famers.
- ↑ Uljana Semjonova – fiba.com. fiba.com. [dostęp 2016-01-06]. (ang.).
- ↑ Uljana Semjonova – wbhof.com. wbhof.com. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 maja 2011)]. (ang.).
- ↑ 1976 Olympic Games Tournament for Women Statistics Leaders – Field Goal Shooting %. fiba.basketball. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).
- ↑ 1980 Olympic Games Tournament for Women Statistics Leaders – Field Goal Shooting %. fiba.basketball. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Ivars Ošiņš. Es nezinu labāku komandu. Ryga: Avots, 1980. 32. lpp.
- Uļjana Semjonova, Inita Kresa. Kad es biju laimīga. Ryga: Latvijas Olimpiskā komiteja, 1996. 206. lpp. ISBN 9984-10-001-4.
- Pēteris Apinis. 100 Latvijas personību. „Nacionālais apgāds” un „Lauku avīze”, 2006. 200. lpp. ISBN 9984-26-269-3.