Turów (Białoruś)

Turów
Тураў
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	homelski
Rejon	żytkowicki
Populacja (2010); • liczba ludności	; 2900
Nr kierunkowy	2353
Kod pocztowy	247980
Tablice rejestracyjne	3
	Położenie na mapie obwodu homelskiego Turów
	Położenie na mapie Białorusi Turów
	52°04′09″N 27°44′10″E/52,069167 27,736111
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Turów^[2] (biał. Тураў) – miasto na Białorusi w obwodzie homelskim w rejonie żytkowickim, nad Prypecią; 2,9 tys. mieszkańców (2010).

Historia

Miejscowość znana już w X wieku (pierwsza wzmianka z 980 r.). Jedna ze stolic plemienia Dregowiczów, później Księstwa Turowskiego zależnego od Kijowa. Turów rozwinął się za panowania Światopełka jako stolica księstwa i siedziba prawosławnego biskupstwa (od 1005 r.) W XI-XIII w. przeżywał okres największego rozkwitu. W latach 1171–1181 władyką turowskim był święty Cyryl Turowski zw. Złotoustym. W Turowie istniały dwa klasztory prawosławne: męski św. św. Borysa i Gleba i żeński św. Barbary^[3]. W XII w. w mieście wzniesiono także monumentalny sobór katedralny, zniszczony według latopisu przez trzęsienie ziemi w 1230^[4]. W 1241 r. miasto zostało zrujnowane przez wojska Batu-chana. Od 1320 miasto znalazło się w obrębie Wielkim Księstwie Litewskim. W 1430 miał tu swoją siedzibę Świdrygiełło.

Upadek Turowa nastąpił po wyniszczających najazdach Tatarów. Najpierw w 1502 r., gdy ziemią turowską władał książę Michał Gliński. Po ucieczce Glińskiego do Moskwy w 1508 r. król Zygmunt Stary oddał jego dobra księciu Konstantemu Iwanowiczowi Ostrogskiemu. Nowy właściciel przystąpił do odbudowy miasta, które jednak ponownie zostało całkowicie zniszczone przez Tatarów w 1521. Hetman Ostrogski zapisał Turów młodszemu synowi, Konstantemu Wasylowi. Po wygaśnięciu rodu w 1620 r. miasto, leżące w ówczesnym województwie brzeskolitewskim, przejęli Sapiehowie, a później Sołłohubowie i inni.

Kolejne zniszczenia spotkały miasto w czasie powstania Chmielnickiego i potopu, kiedy to Turów znalazł się pod kontrolą wojsk moskiewskich.

Miasto położone było w końcu XVIII wieku w hrabstwie turowskim w powiecie pińskim województwa brzeskolitewskiego^[5].

Po I wojnie światowej Turów mieścił się w granicach BSRR jako osiedle typu miejskiego. Status miasta posiada ponownie od 2004 roku.

↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.)..
↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI-XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 270-271. ISBN 978-83-61209-55-3.
↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI-XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 159-160. ISBN 978-83-61209-55-3.
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 120.