Trzebiec
Trzebiec (niem. Neuhof) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975–1998 osada należała do województwa koszalińskiego. Według danych UM, na dzień 31 grudnia 2014 roku osada miała 67 stałych mieszkańców[3]. Osada wchodzi w skład sołectwa Wicewo. Największa osada w gminie.
| osada | |
 Dwór | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Wysokość |
55 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2014) |
67 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZBI |
| SIMC |
0313680 |
Położenie na mapie gminy Tychowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego  | |
 53°53′10″N 16°09′39″E/53,886111 16,160833[1]
| |
Położenie
edytujOsada leży ok. 2 km na wschód od Wicewa, ok. 1,5 km na zachód od drogi wojewódzkiej nr 167, niedaleko rzeki Parsęty.
Historia
edytujOsada folwarczna z XIX wieku należąca w 1864 r. do właściciela majątku w Wicewie - Oskara von Rhoeden. Od 1884 r. właścicielem był Buchholtz. Po II wojnie światowej posiadłość została upaństwowiona.
Zabytki
edytuj- dwór eklektyczny, murowano-szachulcowy. Wybudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, z ryzalitem w osi elewacji frontowej. Do dworu przylega park krajobrazowy o pow. ok. 2 ha, ciekawe okazy to: świerk biały, sosny wejmutki, jodły (jednobarwna i biała), żywotniki, cyprysy, dąb czerwony.
- ślady cmentarza z pierwszej połowy XX wieku.
Komunikacja
edytujW miejscowości jest przystanek komunikacji autobusowej.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 140934
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1310 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ UM: Wykaz liczby mieszkańców w Gminie Tychowo, stan na 31-12-2014 r.
Bibliografia
edytuj- Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0