Tour de Pologne 1974

Tour de Pologne 1974 – 31 edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 718 września 1974. Rywalizację rozpoczęło 96 kolarzy, a ukończyło 58. Łączna długość wyścigu – 1592,5 km.

Tour de Pologne 1974
1973 1975
Data

718 września 1974

Etapów

11

Dystans

1592,5 km

Czas zwycięzcy

38h 43'54"

Zgłoszenia

96 kolarzy

Ukończyło wyścig

58 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Belgia André Delcroix

Drugie miejsce

Belgia Ludo Peeters

Trzecie miejsce

Wojciech Matusiak

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Ryszard Szurkowski

Najaktywniejszych

Ryszard Szurkowski

Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej zajął André Delcroix (Belgia - Ijsboerke-Colner), drugie Ludo Peters (Belgia - Ijsboerke-Colner), a trzecie Wojciech Matusiak (Arkonia Szczecin).

Wyścig po raz pierwszy odbył się w formule open. Zaproszono ośmiu zawodowców z Belgii, którzy przyjechali pod wodzą słynnego Rika Van Looya. Wprowadzono po raz pierwszy kontrolę antydopingową, a dla uczczenia pamięci zasłużonego trenera reprezentacji, tragicznie zmarłego w 1973 Henryka Łasaka wprowadzono prolog "O Memoriał Henryka Łasaka", który miał się odbywać co roku o puchar redakcji "Trybuny Ludu". W wyścigu startowali najlepsi polscy kolarze z aktualnym mistrzem świata Januszem Kowalskim. Wyścig wygrał zaledwie 20-letni zawodowiec belgijski Delcroix głównie dlatego, że śmietanka polskiego kolarstwa walczyła głównie między sobą. Otwarcie mówiło się wówczas o konflikcie na linii Szozda-Szurkowski. Nieporozumienia znalazły się nawet w sztabie szkoleniowo-medycznym (Walkiewicz kontra Rusin). Do skandalu doszło na etapie do Kamiennej Góry, gdy niektórzy kolarze podczas ścigania się w myśl zasady "ja nie wygram, ale i tobie nie dam" przyjechali ze stratą ponad 14 minut do zwycięzcy, zatrzymując się na trasie ...na piwo (!!!). Nie wyciągnięto jednak z postawy niektórych zawodników żadnych konsekwencji, choć sugerowano (dla uzdrowienia atmosfery w peletonie) usunięcie po drugim etapie z wyścigu Szurkowskiego i Szozdy). Mógł to zrobić wówczas tylko prezes PZKol, ale przebywał wtedy w Bułgarii. Dopiero po jego powrocie podjęto decyzję o udzieleniu nagany za niewłaściwą postawę sportową podczas XXXI TdP wobec Mytnika, Szozdy i Szurkowskiego (cała trójka m.in. nie uczestniczyła w wyścigach zagranicznych do końca 1974 roku). Nagrodą główną dla zwycięzcy wyścigu był po raz pierwszy samochód Fiat 126p. Od tamtej pory corocznie, nagroda ta czekała dla tryumfatora Wyścigu Dookoła Polski. Sędzią głównym wyścigu był Janusz Dudziński.

Etap Data Start - meta Długość (km) Zwycięzca etapu Lider
prolog 7 września Warszawa (prolog o Memoriał H. Łasaka) 8,5   Tadeusz Mytnik   Tadeusz Mytnik
I etap 8 września PoznańRawicz 108   Roman Wilczyński   Roman Wilczyński
II etap 9 września Rawicz – Kamienna Góra 179   André Delcroix   André Delcroix
III etap 10 września Kamienna Góra – Brzeg 180   Stanisław Szozda   Ludo Peeters
IV etap 11 września KościerzyceOpole 45 (jazda ind. na czas)   Florian Andrzejewski   Ludo Peeters
V etap 12 września Opole - Rybnik 160   Willy Planckaert   André Delcroix
VI etap 13 września Rybnik - Szczyrk 151   Ryszard Szurkowski   André Delcroix
VII etap 14 września Szczyrk - Oświęcim 158   Mieczysław Nowicki   Ludo Peeters
VIII etap 15 września Oświęcim - Nowy Sącz 170   Stanisław Szozda   Ludo Peeters
IX etap 16 września Nowy Sącz - Mielec 140   Stanisław Boniecki   André Delcroix
X etap 17 września Mielec - Kraśnik 160   Ludo Peeters   André Delcroix
XI etap 18 września Kraśnik - Radom 133   Ryszard Szurkowski   André Delcroix

Końcowa klasyfikacja generalna

edytuj

Klasyfikacja indywidualna

edytuj
Poz. Zawodnik Kraj Zespół Czas
(średnia km/h)
1. André Delcroix   Belgia Ijsboerke-Colner 38h 43' 54"
(41,103 km/h)
2. Ludo Peeters   Belgia Ijsboerke-Colner +00' 56"
3. Wojciech Matusiak   Polska Arkonia Szczecin +05' 04"
4. Zbigniew Krzeszowiec   Polska Piast Gliwice +11' 41"
5. Tadeusz Ochot   Polska Gwardia Katowice +12' 05"
6. Edward Barcik   Polska LKS Zieloni Opole +13' 26"
7. Tadeusz Smyrak   Polska Piast Nowa Ruda +14' 41"
8. Jan Cerepan   Czechosłowacja Czechosłowacja +15' 49"
9. Tadeusz Mytnik   Polska Flota Gdynia +16' 41"
10. Janusz Kowalski   Polska Legia Warszawa +16' 46"

Klasyfikacja drużynowa

edytuj

Klasyfikacji drużynowej nie przeprowadzono.

Klasyfikacja najaktywniejszych

edytuj
1. Ryszard Szurkowski   Polska 87 pkt
2. Stanisław Szozda   Polska 68 pkt
3. Ludo Peeters   Belgia 51 pkt
4. Wojciech Matusiak   Polska 51 pkt
5. Florian Andrzejewski   Polska 49 pkt

Klasyfikacja górska

edytuj
1. Ryszard Szurkowski   Polska 27 pkt
2. Florian Andrzejewski   Polska 23 pkt
3. Stanisław Szozda   Polska 21 pkt
4. Pavol Cambal   Czechosłowacja 19 pkt
5. Janusz Kowalski   Polska 18 pkt

Bibliografia

edytuj
  • Bogdan Tuszyński, 50 razy Tour de Pologne, 1993