Tożsamości trygonometryczne

lista w projekcie Wikimedia

Tożsamości trygonometryczne – podstawowe zależności pomiędzy funkcjami trygonometrycznymi.

Tożsamości pitagorejskie

edytuj
Osobny artykuł: jedynka trygonometryczna.

Wzór

 

jest prawdziwy dla dowolnej liczby rzeczywistej (a nawet zespolonej, przy przyjęciu ogólniejszych definicji). Tożsamość ta uznawana jest za podstawową tożsamość trygonometryczną. Zwana często jedynką trygonometryczną bądź trygonometrycznym twierdzeniem Pitagorasa.

Istnieją również dwie inne wariacje tego wzoru:

 
 

Okresowość funkcji

edytuj

Funkcje trygonometryczne są okresowe  

 

Definicje tangensa i cotangensa

edytuj
 
 
 

Przedstawienia przy pomocy funkcji cosinus

edytuj
 
 
 

Przedstawienia przy pomocy funkcji sinus

edytuj
 
 
 

Parzystość i nieparzystość funkcji trygonometrycznych

edytuj
 

Zależności pomiędzy funkcjami a kofunkcjami

edytuj

Równości

 

nazywa się związkami pomiędzy funkcjami a ich kofunkcjami. Kofunkcją sinusa jest cosinus, cosinusa sinus, tangensa cotangens itd.

Odwrotności

edytuj

Funkcje trygonometryczne można układać w pary według kofunkcji lub według odwrotności. Odwrotnością sinusa jest cosecans, cosinusa secans, tangensa cotangens (i oczywiście na odwrót):

 

Funkcje sumy i różnicy kątów

edytuj
 
 
 
 

Funkcje wielokrotności kątów

edytuj

Wzory na dwukrotność kąta otrzymuje się przez podstawienie   we wzorach na funkcje sumy kątów.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ogólnie:

 
 
 

Funkcje kąta połówkowego

edytuj
 
 
 
 
 
 

Suma i różnica funkcji

edytuj
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Iloczyn w postaci sumy

edytuj
 
 
 
 
 
 
 

Potęgi w postaci sumy

edytuj
 
 
 
 
 
 
 
 

Funkcje trygonometryczne wyrażone przy pomocy tangensa połowy kąta

edytuj
 
 
 

Powyższe tożsamości znalazły zastosowanie w tzw. podstawieniu uniwersalnym, stosowanym przy obliczaniu całek typu   gdzie   jest funkcją wymierną zmiennych   Stosuje się podstawienie:

 
 
 

Wzory Eulera

edytuj
Osobny artykuł: Wzór Eulera.
 
 
 
 
 

Wzory te pozwalają łatwo przekształcać wyrażenia trygonometryczne, poprzez przejście na postać zespoloną (cztery ostatnie wzory), uproszczenie i powrót na postać trygonometryczną (pierwszy wzór).

Inne zależności między funkcjami trygonometrycznymi

edytuj
 

Wzór de Moivre’a

 

lub ogólniej:

 

Linki zewnętrzne

edytuj