Tessa Sanderson
Tessa Sanderson, właśc. Theresa Ione Sanderson (ur. 14 marca 1956 w regionie Saint Elizabeth na Jamajce[1]) – brytyjska lekkoatletka, która specjalizowała się w rzucie oszczepem.
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1956 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
168 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
Jej rodzice wyemigrowali z Jamajki do Wielkiej Brytanii w poszukiwaniu pracy. Do 1965 roku Sanderson mieszkała na Karaibach pod opieką swojej babci i w wieku dziewięciu lat przeniosła się do rodziców, którzy pracowali wówczas w East Midlands[1].
Sześciokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich – Montreal 1976, Moskwa 1980, Los Angeles 1984, Seul 1988, Barcelona 1992 oraz Atlanta 1996. W 1976 zajęła 10. miejsce, w 1980 nie awansowała do finału, w Los Angeles w 1984 wywalczyła złoty krążek, w 1988 ponownie nie udało jej się awansować do finału, w 1992 uplasowała się na 4. miejscu, a w 1996 zajęła odległe miejsce w eliminacjach[1].
Sanderson trzy razy stawała na najwyższym stopniu podium igrzysk wspólnoty narodów – Edmonton 1978, Edynburg 1986 oraz Auckland 1990[2].
W mistrzostwach świata startowała dwukrotnie. W roku 1983 oraz 1987 zajmowała czwartą lokatę[3].
Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie nie zakwalifikowała się do finału[4]. Swój jedyny medal mistrzostw Europy – srebrny – zdobyła w roku 1978 w Pradze[5]. Jej trzeci występ w europejskim czempionacie miał miejsce 12 lat później – w Splicie zajęła jedenastą lokatę[6].
Rekord życiowy w rzucie oszczepem: 73,58 (1983)[1].
Po zakończeniu kariery pracowała m.in. jako komentator sportowy oraz prezenterka telewizyjna[1]. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Tessa Sanderson [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-09] (ang.).
- ↑ GBRAthletics: Commonwealth Games. [dostęp 2009-06-19]. (ang.).
- ↑ Mark Butler (red.), IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], IAAF, 2019, s. 346–347 [dostęp 2019-11-17] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 552 [dostęp 2019-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 560 [dostęp 2019-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 585 [dostęp 2019-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).