FC Tatabánya
Football Club Tatabánya (FC Tatabánya) – węgierski klub piłkarski z siedzibą w mieście Tatabánya.
Pełna nazwa |
Football Club Tatabánya | ||
---|---|---|---|
Przydomek |
TBSC | ||
Barwy |
niebiesko-białe | ||
Data założenia | |||
Debiut w najwyższej lidze |
1948 | ||
Liga | |||
Państwo | |||
Adres |
Ságvári Endre utca 9. | ||
Stadion | |||
| |||
Strona internetowa |
Historia
edytujChronologia nazw
edytuj- 1910: Tatabányai Sport Club
- 1949: Tatabányai Tárna
- 1951: Tatabányai Bányász SK
- 1957: Tatabányai Bányász SC
- 1992: Tatabányai SC
- 1995: Tatabányai FC
- 1996: Lombard FC Tatabánya
- 2002: FC Tatabánya-Auto Trader - oddanie licencji do Lombard FC Haladás i przejęcie licencji Merland-Csepel-AT
- 2005: Csőszer FC Tatabánya-Auto Trader
- Football Club Tatabánya-Vértes Center
- 2009: Football Club Tatabánya
- 2010: Enternet-Football Club Tatabánya
- 2011: Duna Football Club Tatabánya
- 2013: Football Club Tatabánya
Powstanie klubu
edytujZespół powstał 6 lutego 1910 r., założony przez górnika Ferenca Freia i Lajosa Szmuka, którzy zorganizowali zespół o nazwie Tatabányai Sport Club (w skrócie TSC). Od początku zespół miał niebiesko-białe barwy. 21 sierpnia 1910 r. TSC rozegrał swój pierwszy mecz. TSC szybko zaczęło odgrywać znaczącą rolę w swoim regionie.
W 1926 r. nadeszło zawodowstwo, zespół nie był jednak w stanie z powodów finansowych przystąpić do rozgrywek na najwyższym szczeblu. Pozostał wśród klubów amatorskich.
Okres powojenny
edytujPo wojnie nastały dobre lata dla górniczej jedenastki. Zespół przemianowano na Bányász (Górnik). W sezonie 1947/48 awansował do NBI, w której występował przez wiele lat. Na początku jednak nie od razu się w niej zadomowił na stałe. Po jednym sezonie spadł, w następnym roku znów wywalczył awans, jednak skrócony sezon jesienny 1950 okazał się spadkowy. Górnicy pozostawali na drugim froncie przez następne 6 lat. Po okresie stalinowskim, do głosu w piłce zaczęły dochodzić kluby z prowincji, z mocnym oparciem w dużych zakładach. W Tatabánya były nimi kopalnie. W 1956 r. zespół wzmocnił Gyula Grosics, bramkarz złotej jedenastki. Awansował z nim do ekstraklasy. W NBI klub radził sobie nieźle, stopniowo był coraz wyżej. W sezonie 1964 zakończył rozgrywki na trzecim miejscu, a na igrzyska olimpijskie do Tokio pojechali reprezentować Węgry dwaj zawodnicy Bányásza - Tibor Csernai i József Gelei, późniejsi złoci medaliści olimpijscy. W latach 1973 i 1974 zespół wygrywał mało znaczący już Puchar Mitropa. Lata 80. przyniosły drużynie sukcesy na arenie krajowej. Zespół wywalczył wicemistrzostwa w sezonach 1980/81 i 1987/88 mając w składzie kilku znanych zawodników z Vincze i Kiprichem na czele.
Ostatnie lata
edytujZmiana ustroju, odejście od przemysłu ciężkiego osłabiło pozycję Bányásza. W sezonie 1991/92 górnicza jedenastka zaznała spadku po raz pierwszy od 1956 r. Zmieniono nazwę na FC Tatabánya. Przez jakiś czas zespół nazywał się Auto-Trader, gdyż po 2002 r. zbankrutowany klub od nowa postanowiła zbudować właśnie firma zajmująca się handlem samochodami. W ostatnich latach zespół był w fatalnej kondycji finansowej, aby grać w NB I sprzedawał przed sezonami wszystkich zawodników i grał juniorami, co miało odzwierciedlenie w tabeli.
Osiągnięcia
edytujEuropejskie puchary
edytuj
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Klub | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1981/82 | Puchar UEFA | 1R | Real Madryt | 2–1 | 0–1 | 2–2, w. |
1982/83 | Puchar UEFA | 1R | AS Saint-Étienne | 0–0 | 1–4 | 1–4 |
1985/86 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Rapid Wiedeń | 1–1 | 0–5 | 1–6 |
1987/88 | Puchar UEFA | 1R | Vitória SC | 1–1 | 0–1 | 1–2 |
1988/89 | Puchar UEFA | 1R | VfB Stuttgart | 2–1 | 0–2 | 2–3 |
2000 | Puchar Intertoto | 1R | HB Tórshavn | 3–0 | 4–0 | 7–0 |
2R | Cibalia Vinkovci | 3–2 | 0–0 | 3–2 | ||
3R | Zenit Petersburg | 1–2 | 1–2 | 2–4 | ||
2001 | Puchar Intertoto | 1R | Szirak Giumri | 2–3 | 3–1 | 5–4 |
2R | Tiligul Tyraspol | 4–1 | 1–1 | 5–2 | ||
3R | Brescia Calcio | 1–1 | 1–2 | 2–3 |
Bibliografia
edytuj- Profil klubu na MagyarFutball.hu (węg.)
Linki zewnętrzne
edytujOficjalna strona (węg.)