Tadeusz Brajerski
polski językoznawca
Tadeusz Brajerski, (ur. 14 listopada 1913 w Żabnie, zm. 24 lipca 1997 w Lublinie) – polski językoznawca[1]. Uczeń Stanisława Szobera, Witolda Doroszewskiego i Władysława Kuraszkiewicza. Od 1956 profesor KUL. Brajerski tworzył prace z zakresu gramatyki historycznej i historii języka polskiego, m.in. Latynizmy w "Kazaniach gnieźnieńskich" (1966), podręcznik języka staro-cerkiewno-słowiańskiego Język staro-cerkiewno-słowiański (1990). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
23 sierpnia 1980 roku dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Brajerski Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-04-25].
- ↑ Janusz Kapuściak, Marek Haława (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom I A-G, Warszawa: Ośrodek Przetwarzania Informacji, 1998, s. 164, ISBN 83-905295-5-6.
- ↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
Bibliografia
edytuj- Władysław Makarski. Profesor Tadeusz Brajerski (30 X 1913 - 24 VII 1987). „Zeszyty Naukowe KUL”. Tom 41, Numer 1-2, s. 285-294, 1998. (pol.).