Szwajcaria (Suwałki)
Szwajcaria – część miasta Suwałki[2][3][4], jednostka pomocnicza gminy miejskiej (sołectwo)[5]. Stanowi przyłączoną w całości do Suwałk w 1981 r. dotychczasową wieś Szwajcaria[6].
| część miasta i sołectwo Suwałk | |
 Kurhan kultury sudowskiej na terenie Cmentarzyska Jaćwingów, którego południowa część położona jest na terenie Szwajcarii | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto | |
| W granicach Suwałk |
1 grudnia 1981[1] |
| SIMC |
0977522 |
Położenie na mapie Suwałk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
 54°08′17″N 22°56′36″E/54,138056 22,943333
| |
Pochodzi stamtąd polityk Jarosław Zieliński[7].
Znajduje się tu skansen archeologiczny obejmujący kurhany i cmentarzysko na terenie rezerwatu przyrody Cmentarzysko Jaćwingów[9][10]. W pobliżu źródła ma Kanał Kamionka[11].
Przypisy
edytuj- ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rada Miejska w Suwałkach: Obwieszczenie Rady Miejskiej w Suwałkach z dnia 31 maja 2017 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego Statutu Miasta Suwałk. 2017-05-31. [dostęp 2020-11-08].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 25 listopada 1981 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwach: bydgoskim, gdańskim, krośnieńskim, płockim i suwalskim (Dz.U. z 1981 r. nr 28, poz. 152)
- ↑ Jarosław Zieliński, [w:] www.sejm.gov.pl [online], Sejm Rzeczypospolitej Polskiej [dostęp 2023-01-05].
- ↑ Wojciech Nowakowski. Kurhany Jaćwięgów – kilkadziesiąt lat naukowego mitu. „Światowit”, s. 181–192, 2012. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. ISSN 0082-044X. [dostęp 2021-08-31].
- ↑ Nazwa jest błędna z punktu widzenia naukowego. Kurhany kulty sudowskiej powstały przed przybyciem Jaćwingów na te tereny[8].
- ↑ Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 413
- ↑ Elżbieta Bajkowicz-Grabowska, Charakterystyka hydrograficzna Wigierskiego Parku Narodowego, [w:] Bogusław Zdanowski, Maciej Kamiński, Andrzej Martyniak, Funkcjonowanie i ochrona ekosystemów wodnych na obszarach chronionych, Olsztyn: Wydaw. Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 1999, s. 102-103, ISBN 83-87506-71-0, OCLC 749898376 [dostęp 2022-12-19].