System językowy
język pojmowany jako zbiór elementów i zbiór relacji między nimi
System językowy – język jako system, czyli uporządkowany wewnętrznie i posiadający określoną strukturę układ elementów; innymi słowy jest to język pojmowany jako zbiór elementów i zbiór relacji (wzajemnych zależności), które zachodzą między tymi elementami, zgrupowanymi na różnych płaszczyznach.
Na systemowość języka w sposób wyraźny pierwszy zwrócił uwagę szwajcarski językoznawca Ferdinand de Saussure (zob. strukturalizm), który ujmował język (langue) jako zasób znaków umożliwiających porozumiewanie się w obrębie danej społeczności. Na tej podstawie naukę o języku traktował jako część semiotyki.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
- Adam Heinz, Dzieje językoznawstwa w zarysie, wyd. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, ISBN 83-01-03536-6, OCLC 17851984 .