Sylvia Kristel

aktorka holenderska

Sylvia Maria Kristel[1][2] (ur. 28 września 1952 w Utrechcie, zm. 17 października 2012 w Amsterdamie[3]) – holenderska aktorka filmowa i modelka.

Sylvia Kristel
Ilustracja
Sylvia Kristel (1990)
Imię i nazwisko

Sylvia Maria Kristel

Data i miejsce urodzenia

28 września 1952
Utrecht

Data i miejsce śmierci

17 października 2012
Amsterdam

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Alan Turner
(1982–1983; rozwód)
Philippe Blot
(1986–1991; rozwód)

Lata aktywności

1973–2010

Sylvia Kristel (1973)

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Była córką Pietje Hendriki Lamme i Jeana-Nicholasa Kristelów, właścicieli hotelu[4]. Dorastała razem z młodszą siostrą Marianne. Gdy miała 14 lat, jej rodzice rozwiedli się.

W 1968 roku studiowała w wyższej szkole angielskiej[5]. Opanowała języki: niderlandzki, włoski, angielski i francuski[6].

Kariera

edytuj

Została dostrzeżona przez lokalnego fotografa i mając 17 lat rozpoczęła pracę jako modelka. W wieku 20 lat, w 1972 zdobyła tytuł Miss TV Holandii, a w 1976 roku zwyciężyła w konkursie Miss TV Europe[7].

W 1973 roku przyjęła role w kilku holenderskich produkcjach: Frank en Eva jako biorąca prysznic naga modelka, Naakt over de schutting w roli dziewczyny nago przeskakującej przez płot i Z powodu kotów (Because of the Cats) jako członkini gangu zbuntowanych dziewczyn. W 1974 zyskała światową sławę dzięki głównej roli w filmie Emmanuelle[8] o erotycznych przygodach młodej kobiety w Azji. Film, który wprowadził erotykę do kina rozrywkowego głównego nurtu, odniósł ogólnoświatowy sukces, a w paryskim kinie na Polach Elizejskich był pokazywany przez 13 lat – w 1975 powstał Emmanuelle 2, w 1977 Goodbye Emmanuelle, w 1984 Emmanuelle 4[9].

Zagrała główną rolę Diany Van Den Berg w filmie Alaina Robbe-Grilleta Gra z ogniem (Le jeu avec le feu, 1975)[10] u boku Philippe’a Noiret i Jeana-Louisa Trintignanta. Można ją było zobaczyć w melodramacie Waleriana Borowczyka Margines (La marge, 1976)[11] z Joe Dallesandro, Alicja ucieka po raz ostatni (Alice ou la dernière fugue, 1977) Claude Chabrola, dramacie Pastorale 1943 (1978) z Rutgerem Hauerem, Port lotniczy '79 (The Concorde: Airport '79, 1979) z Alainem Delonem i Robertem Wagnerem, Naga bomba (The Nude Bomb, 1980) Clive’a Donnera, Prywatne lekcje (Private Lessons, 1981) z Edem Begleyem Jr., ekranizacji kontrowersyjnej powieści D.H. Lawrence’a Kochanek lady Chatterley (Lady Chatterley’s Lover, 1981) z Nicholasem Clayem, Prywatna szkoła (Private School, 1983) z Phoebe Cates i Matthew Modine, Ostatni taniec Maty Hari (Mata Hari, 1985), telefilmie ABC Casanova (1987) z Richardem Chamberlainem, thrillerze Arogant (The Arrogant, 1987) i debiucie holenderskiego reżysera Cyrusa Frischa Wybacz mi (Vergeef me, 2001).

W 2006 roku zdobyła nagrodę na Tribeca Film Festival w Nowym Jorku za animację Topor and Me (2004)[12]. Wydała wspomnienia, które spisała z Jeanem Arcelinem.

Życie osobiste

edytuj

W latach 1973–1977 związana była z belgijskim pisarzem i poetą Hugo Clausem[13], z którym miała syna Arthura (ur. 1975)[14]. Na planie filmu Wierna żona (Une femme fidèle, 1976) spotykała się z reżyserem Rogerem Vadimem. Podczas realizacji zdjęć do tragikomedii René la canne (1977)[15] romansowała z Gérardem Depardieu[16]. W 1977 roku rozpoczęła burzliwy pięcioletni związek z aktorem Ianem McShane, z którym wystąpiła w filmie przygodowym Piąty muszkieter (The Fifth Musketeer, 1979)[17]. Przez sześć lat walczyła z uzależnieniem od kokainy[18].

W 1982 roku wyszła za mąż za amerykańskiego biznesmena Alana Turnera, a związek przetrwał zaledwie kilka miesięcy[19]. Przyjaźniła się z piosenkarzem Harry Nilssonem[20]. Spotykała się także z Warrenem Beatty[21] i George’em Hamiltonem (1979)[19]. Przez pięć lat (1986–1991) była żoną fotografa Philippe’a Blota, którego poznała po powrocie do Europy. W latach 1992–2004 związana była z belgijskim producentem radiowym Freddym de Vree[19].

Na początku lipca 2012 doznała udaru i trafiła do szpitala[22]. Zmarła 17 października 2012 w Amsterdamie w następstwie choroby nowotworowej (leczona z powodu raka gardła i raka płuca z przerzutami do wątroby)[23][24].

Filmografia

edytuj
Rok Tytuł Rola Reżyser
1973 Frank en Eva Sylvia Pim de la Parra
Naakt over de schutting Lilly Marischka, piosenkarka Frans Weisz
Z powodu kotów (Because of the Cats) Hannie Troost Fons Rademakers
1974 Un linceul n’a pas de poches Avril Jean-Pierre Mocky
Julia (Der Liebesschüler) Andrea Sigi Rothemund
Emmanuelle Emmanuelle Just Jaeckin
1975 Gra z ogniem (Le jeu avec le feu) Alain Robbe-Grillet Diana Van Den Berg
Emmanuelle 2 (Emmanuelle: L’antivierge) Emmanuelle Francis Giacobetti
1976 Margines (La marge) Diana Walerian Borowczyk
Wierna żona (Une femme fidèle) Mathilde Leroy Roger Vadim
1977 Emmanuelle 3 (Goodbye Emmanuelle) Emmanuelle François Leterrier
René la canne Krista Francis Girod
Alicja ucieka po raz ostatni (Alice ou la dernière fugue) Alice Caroll Claude Chabrol
1978 Pastorale 1943 Miep Algera Wim Verstappen
Mysteries Dany Kielland Paul de Lussanet
1979 Piąty muszkieter (The Fifth Musketeer) Maria Teresa Ken Annakin
Port lotniczy '79 (The Concorde: Airport '79) Isabelle David Lowell Rich
Dzikie łoża (Letti selvaggi/Tigers in Lipstick) nieszczęśliwa żona, pani na łóżku Luigi Zampa
1980 Miłość w pierwszej klasie (Un amore in prima classe) Beatrice Salvatore Samperi
Naga bomba (The Nude Bomb) Agent 34 Clive Donner
1981 Prywatne lekcje (Private Lessons) Nicole Mallow Alan Myerson
Kochanek lady Chatterley (Lady Chatterley’s Lover) Lady Chatterley Just Jaeckin
1983 Prywatna szkoła (Private School) Pani Regina Copoletta Noel Black
1984 Emmanuelle 4 (Emmanuelle IV) Emmanuelle, Sylvia Francis Leroi, Iris Letans, Francis Giacobetti
1985 Czerwona gorączka (Red Heat) Sofia Robert Collector, Ernst R. von Theumer
Ostatni taniec Maty Hari (Mata Hari) Mata Hari Curtis Harrington
The Big Bet Michelle Bert I. Gordon
1987 Casanova (TV) Maddalena Simon Langton
1988 Lady Dracula (Dracula’s Widow) Vanessa Christopher Coppola
Arogant (The Arrogant) Julie Philippe Blot
1990 In the Shadow of the Sandcastle Angel
Hot Blood Sylvia
1992 Seong-ae-ui chimmuk w roli samej siebie In-yeob Jeong
1993 Emmanuelle 7 (Emmanuelle au 7ème ciel) Emmanuelle Francis Leroi
Piękna szkoła (Beauty School) Sylvia Ernest G. Sauer
1997 Gaston’s War Miep Visser Robbe De Hert
1999 An Amsterdam Tale Alma Dorna van Rouveroy
Film 1 patron Willem Wallyn
Harry Rents a Room Miss Pinky Hisko Hulsing
2000 Lijmen/Het Been Jeanne Robbe De Hert
2001 Wybacz mi (Vergeef me) Chiquita (na scenie) Cyrus Frisch
De vriendschap Sylvia Nouchka van Brakel
Seksowni chłopcy (Sexy Boys) seksuolog Stéphane Kazandjian
2002 Bank (wideo) żona Sinan Çetin
2010 Two Sunny Days Angela Ognjen Svilicic

Przypisy

edytuj
  1. Personalidade: Sylvia Kristel (Países Baixos). InterFilmes.com. [dostęp 2017-06-14]. (port.).
  2. Sylvia Kristel. Listal. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  3. Sylvia Kristel (1952-2012). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  4. Dagmara Romanowska (2012-10-18): Sylvia Kristel: pożądana i uwięziona w złotej klatce. Onet.pl. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-21)].
  5. Milealelia: Sylvia Kristel. ČSFD.cz. [dostęp 2017-06-14]. (cz.).
  6. Sylvia Kristel – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-06-14]. (rum.).
  7. Bruce Weber (2012-10-18): Sylvia Kristel, 60, Dies; Starred in ‘Emmanuelle’. The New York Times. [dostęp 2012-10-19]. (ang.).
  8. Sylvia Kristel. TCM Movie Database. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  9. Sylvia Kristel. AllMovie. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  10. Le jeu avec le feu (1975). Rotten Tomatoes. [dostęp 2012-10-19]. (ang.).
  11. Il margine (1976). MYmovies.it. [dostęp 2012-10-19]. (wł.).
  12. Sylvia Kristel (28 de Setembro de 1952). Filmow. [dostęp 2017-06-14]. (port.).
  13. Ronald Bergan (2012-10-18): Sylvia Kristel obituary. Her film career was dominated by her role as Emmanuelle. The Guardian. [dostęp 2012-10-19]. (ang.).
  14. Sylvia Kristel Biography (1952-). Film Reference. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  15. René la canne (1977). AlloCiné. [dostęp 2017-06-14]. (fr.).
  16. Sylvia Kristel, mythique '„Emmanuelle” et femme tourmentée. France Info. [dostęp 2017-06-14]. (fr.).
  17. Deborah Ross (2008-05-10): Interview: Sylvia Kristel, the world’s most famous porn star. The Independent. [dostęp 2017-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)]. (ang.).
  18. Eric Neuhoff (2012-10-19): Sylvia Kristel, le paradis après le septième ciel. Le Figaro. [dostęp 2012-10-20]. (fr.).
  19. a b c Sylvia Kristel Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  20. Sylvia Kristel interview. The Daily Telegraph. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  21. Sylvia Kristel dead: Emmanuelle star, 60, had survived cocaine. Daily Mirror. [dostęp 2017-06-14]. (ang.).
  22. Gocha / Deltaworld (2012-07-03): Sylvia Kristel, gwiazda „Emmanuelle”, walczy o życie. Onet.pl. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-18)].
  23. ika/PAP (2012-10-18): Sylvia Kristel, odtwórczyni głównej roli w „Emmanuelle” nie żyje. Rzeczpospolita. [dostęp 2012-10-18].
  24. Actrice Sylvia Kristel (60) overleden. Nederlandse Omroep Stichting. [dostęp 2012-10-18]. (niderl.).

Linki zewnętrzne

edytuj