Sylvia Eder (ur. 24 sierpnia 1965 w Leogang) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Sylvia Eder
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1965
Leogang

Klub

SC Leogang

Wzrost

172 cm

Pierwsze punkty w PŚ

8.02 1981, Zwiesel
(15. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

18.01 1982, Bad Gastein (3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
srebro Bormio 1985 kombinacja
srebro Crans-Montana 1987 kombinacja
srebro Morioka 1993 supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Auron 1982 kombinacja
Puchar Świata (Supergigant)
2. miejsce
1987/1988

Kariera

edytuj

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawiła się w 1982 roku, startując podczas mistrzostw świata juniorów w Auron. Zdobyła tam srebrny medal w kombinacji, zajmując ponadto czwarte miejsce w zjeździe, siódme w slalomie i ósme w gigancie.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 8 lutego 1981 roku w Zwiesel, gdzie zajęła 15. miejsce w kombinacji. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 18 stycznia 1982 roku w Bad Gastein, kończąc rywalizację w zjeździe na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Holly Flanders z USA i Austriaczka Lea Sölkner. W kolejnych startach jeszcze dziesięciokrotnie stawała na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 19 stycznia 1982 roku w Bad Gastein i była najlepsza w zjeździe, a 3 grudnia 1994 roku w Vail triumfowała w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy zajęła 16. miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 1987/1988 była druga w klasyfikacji supergiganta.

W 1985 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Bormio zdobyła srebrny medal w kombinacji. Rozdzieliła tam Erikę Hess ze Szwajcarii i Tamarę McKinney z USA. Wynik ten powtórzyła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Crans-Montana, ponownie plasując się między Hess i McKinney. Ponadto zajęła drugie miejsce w supergigancie na mistrzostwach świata w Morioce w 1993 roku, rozdzielając Niemkę Katję Seizinger i Astrid Lødemel z Norwegii. W 1984 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, zajmując 13. miejsce w zjeździe i 34. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary zajęła 12. miejsce w kombinacji i 25. miejsce w supergigancie. Najlepszy wynik olimpijski osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była dziewiąta w gigancie. Brała też udział w igrzyskach w Lillehammer w 1994 roku, zajmując 14. miejsce w gigancie i 15. miejsce w supergigancie.

Jej młodsza siostra, Elfi, również była narciarką alpejską.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
34. 13 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:20,98 +8,05   Debbie Armstrong
13. 16 lutego 1984   Sarajewo Zjazd 1:13,36 +1,61   Michela Figini
12. 21 lutego 1988   Calgary Kombinacja 29,25 pkt +63,61 pkt   Anita Wachter
25. 22 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:19,03 +3,36   Sigrid Wolf
9. 19 lutego 1992   Albertville Gigant 2:12,74 +2,31   Pernilla Wiberg
15. 15 lutego 1994   Lillehammer Supergigant 1:22,15 +1,36   Diann Roffe
14. 24 lutego 1994   Lillehammer Gigant 2:30,97 +5,51   Deborah Compagnoni
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
18.[1] 4 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:37,47 +2,03   Gerry Sorensen
11. 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 1:26,96 +2,33   Michela Figini
2.  4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt +15,70 pkt   Erika Hess
DSQ1[2] 6 lutego 1985   Bormio Gigant 2:18,53 -   Diann Roffe
12. 9 lutego 1985   Bormio Slalom 1:29,58 +2,78   Perrine Pelen
2.  30 stycznia 1987   Crans-Montana Kombinacja 15,32 pkt +3,34 pkt   Erika Hess
6. 1 lutego 1987   Crans-Montana Zjazd 1:43,80 +1,51   Maria Walliser
5. 3 lutego 1987   Crans-Montana Supergigant 1:19,17 +1,48   Maria Walliser
16.[3] 5 lutego 1987   Crans-Montana Gigant 2:21,22 +4,75   Vreni Schneider
DNF1[4] 2 lutego 1989   Vail Kombinacja 5,65 pkt -   Tamara McKinney
7. 29 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:08,72 +0,69   Ulrike Maier
15. 2 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:07,45 +2,55   Pernilla Wiberg
13. 10 lutego 1993   Morioka Gigant 2:17,59 +2,84   Carole Merle
2.  14 lutego 1993   Morioka Supergigant 1:33,52 +0,16   Katja Seizinger
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
4. 4 marca 1982   Auron Zjazd 1:40,53 +0,68   Catherine Quittet
8. 5 marca 1982   Auron Gigant 2:35,82 +4,04   Michaela Gerg
7. 6 marca 1982   Auron Slalom 1:18,95 +1,19   Andreja Leskovšek
2.  7 marca 1982   Auron Kombinacja ? ?   Paola Magoni

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium w zawodach

edytuj
  1.   Bad Gastein18 stycznia 1982 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Bad Gastein19 stycznia 1982 (zjazd) – 1. miejsce
  3.   Schruns21 stycznia 1983 (kombinacja) – 2. miejsce
  4.   Megève28 stycznia 1984 (zjazd) – 3. miejsce
  5.   Mont-Sainte-Anne3 marca 1984 (zjazd) – 3. miejsce
  6.   Sestriere28 listopada 1987 (supergigant) – 3. miejsce
  7.   Leukerbad12 grudnia 1987 (supergigant) – 2. miejsce
  8.   Lake Louise10 marca 1991 (gigant) – 3. miejsce
  9.   Panorama15 marca 1992 (supergigant) – 3. miejsce
  10.   Cortina d’Ampezzo16 stycznia 1993 (supergigant) – 3. miejsce
  11.   Vail3 grudnia 1994 (supergigant) – 1. miejsce

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj