Swietłana Gładyszewa

rosyjska narciarka alpejska

Swietłana Aleksiejewna Gładyszewa (ros. Светлана Алексеевна Гладышева, ur. 13 września 1971 w Ufie) – rosyjska narciarka alpejska, wicemistrzyni olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata oraz mistrzyni świata juniorek.

Swietłana Gładyszewa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1971
Ufa

Klub

Sukołowo Moskwa

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

8.08 1989, Las Leñas
(23. miejsce - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

14.01 1990, Haus
(15. miejsce - kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

09.03 1991, Lake Louise (3. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa świata
brąz Saalbach 1991 Zjazd
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Zinal 1990 Zjazd
srebro Zinal 1990 Supergigant
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
srebro Lillehammer 1994 Supergigant
Zakończenie kariery: 1998 r.

Kariera

edytuj

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Swietłana Gładyszewa pojawiła się w kwietniu 1989 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Aleyska. Wystartowała tam w trzech konkurencjach, najlepszy wynik osiągając w biegu zjazdowym, który ukończyła na jedenastym miejscu. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Zinal zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w zjeździe, wyprzedzając Katję Seizinger z RFN i swą rodaczkę, Warwarę Zielenską. Dzień później zdobyła srebrny medal w supergigancie, ulegając tylko Seizinger.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 8 sierpnia 1989 roku w Las Leñas, zajmując 23. miejsce w zjeździe[1]. Pierwsze punkty (w sezonach 1980–1991 punktowało tylko piętnaście najlepszych zawodniczek) wywalczyła 14 stycznia 1990 roku w Haus im Ennstal gdzie zajęła piętnaste miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 9 marca 1991 roku w Lake Louise, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziły ją tylko Austriaczka Sabine Ginther oraz Chantal Bournissen ze Szwajcarii. W kolejnych latach jeszcze dwukrotnie stawała na podium: 11 stycznia 1992 roku w Schruns była ponownie trzecia w zjeździe, a 7 grudnia 1996 roku w Vail była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1996/1997, kiedy zajęła 25. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była ósma.

Na przełomie stycznia i lutego 1991 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, gdzie zdobyła brązowy medal w zjeździe. Lepsze okazały się tam tylko Austriaczka Petra Kronberger oraz Francuzka Nathalie Bouvier. Na tych samych mistrzostwach wystartowała także w gigancie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Morioce była szesnasta w supergigancie, a podczas mistrzostw świata w Sestriere w 1997 roku zajęła czternaste miejsce w zjeździe. W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie jej najlepszym wynikiem było ósme miejsce w biegu zjazdowym. Największy sukces osiągnęła podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie wywalczyła srebrny medal w supergigancie. W zawodach tych rozdzieliła na podium Diann Roffe z USA oraz Włoszkę Isolde Kostner. Był to dopiero drugi w historii medal olimpijski w narciarstwie alpejskim wywalczony przez rosyjską alpejkę. Podczas ZIO w Cortina d'Ampezzo w 1956 roku Jewgienija Sidorowa wywalczyła w barwach ZSRR brązowy medal w gigancie. Gładyszewa brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, zajmując piąte miejsce w zjeździe i trzynaste w supergigancie. Na przełomie 1998 i 1999 roku zakończyła karierę.

W 1994 roku została odznaczona Orderem Przyjaźni Narodów, a w 2014 roku otrzymała Order Honoru[2]. Od 2010 roku jest prezydentem Rosyjskiej Federacji Narciarskiej[3].

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
12. 13 lutego 1992   Albertville Kombinacja 2,55 pkt +58,70 pkt   Petra Kronberger
8. 15 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:52,55 +1,30   Kerrin Lee-Gartner
25. 18 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:21,22 +5,29   Deborah Compagnoni
8. 19 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:35,93 +2,17   Katja Seizinger
2.  15 lutego 1994   Lillehammer Supergigant 1:22,15 +0,29   Diann Roffe
13. 11 lutego 1998   Nagano Supergigant 1:18,02 +0,80   Picabo Street
5. 16 lutego 1998   Nagano Zjazd 1:29,89 +0,61   Katja Seizinger
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
3.  26 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:29,12 +1,25   Petra Kronberger
DNS[4] 31 stycznia 1991   Saalbach Kombinacja 26,45 pkt -   Chantal Bournissen
DNS[5] 1 lutego 1991   Saalbach Slalom 1:25,90 -   Vreni Schneider
DNS1[6] 2 lutego 1991   Saalbach Gigant 2:07,45 -   Pernilla Wiberg
22.[7] 29 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:08,72 +2,52   Ulrike Maier
DNS[8] 10 lutego 1993   Morioka Gigant 2:17,59 -   Carole Merle
16. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:27,38 +1,47   Kate Pace
30. 14 lutego 1993   Morioka Supergigant 1:33,52 +2,94   Katja Seizinger
31. 12 lutego 1996   Sierra Nevada Supergigant 1:21,00 +3,42   Isolde Kostner
17. 18 lutego 1996   Sierra Nevada Zjazd 1:54,06 +2,45   Picabo Street
25. 22 lutego 1996   Sierra Nevada Gigant 2:10,74 +14,37   Deborah Compagnoni
21. 24 lutego 1996   Sierra Nevada Slalom 1:31,46 +11,30   Pernilla Wiberg
DNS2 9 lutego 1997   Sestriere Gigant 2:39,19 -   Hilary Lindh
14. 11 lutego 1997   Sestriere Supergigant 1:23,50 +1,83   Isolde Kostner
19. 15 lutego 1997   Sestriere Zjazd 1:41,18 +2,87   Hilary Lindh
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
11. 5 kwietnia 1989   Aleyska Zjazd 1:31,91 +1,69   Sabine Ginther
19. 7 kwietnia 1989   Aleyska Slalom 1:41,48 +7,47   Gabriela Zingre
30. 8 kwietnia 1989   Aleyska Gigant 2:09,19 +10,05   Kimberly Schmidinger
1.  21 marca 1990   Zinal Zjazd 1:25,48 - -
2.  22 marca 1990   Zinal Supergigant 1:10,12 +0,13   Katja Seizinger
15. 23 marca 1990   Zinal Gigant 2:23,17 +4,64   Manuela Umele
17. 24 marca 1990   Zinal Slalom 1:06,79 +7,07   Katrin Neuenschwander

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Miejsca na podium

edytuj
  1.   Lake Louise9 marca 1991 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Schruns11 stycznia 1992 (zjazd) – 3. miejsce
  3.   Vail7 grudnia 1996 (supergigant) – 1. miejsce

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj