Algebra (ogólna) czasem: algebra uniwersalna lub abstrakcyjna – to ciąg postaci
(
A
,
f
1
,
…
,
f
m
,
a
1
,
…
,
a
n
)
,
{\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n}),}
gdzie:
A
{\displaystyle A}
– pewien zbiór,
a
1
,
…
,
a
m
∈
A
{\displaystyle a_{1},\dots ,a_{m}\in A}
– pewne wyróżnione elementy,
f
i
:
A
k
i
→
A
{\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A}
– pewne funkcje, które interpretuje się jako
k
i
{\displaystyle k_{i}}
-argumentowe działania w
A
.
{\displaystyle A.}
Przykładami algebr są grupa addytywna
(
G
,
+
,
0
)
,
{\displaystyle (G,+,0),}
grupa multiplikatywna
(
G
,
⋅
,
1
)
,
{\displaystyle (G,\cdot ,1),}
oraz pierścień
(
R
,
+
,
⋅
,
0
)
.
{\displaystyle (R,+,\cdot ,0).}
Algebra ogólna jest przedmiotem badań algebry uniwersalnej (zwanej też algebrą ogólną )[1] [2] .
Szczególnie ważną klasę algebr stanowią algebry równościowo definiowalne [3] .
Algebrą (lub algebrą ogólną ) nazywamy skończony ciąg postaci[4] :
(
A
,
f
1
,
f
2
,
…
,
f
m
,
a
1
,
a
2
,
…
,
a
n
)
,
{\displaystyle (A,f_{1},f_{2},\dots ,f_{m},a_{1},a_{2},\dots ,a_{n}),}
gdzie:
A
{\displaystyle A}
jest niepustym zbiorem zwanym nośnikiem (albo uniwersum algebry),
a
1
,
a
2
,
…
,
a
n
{\displaystyle a_{1},a_{2},\dots ,a_{n}}
są pewnymi elementami zbioru
A
{\displaystyle A}
(nazywanymi elementami wyróżnionymi),
f
1
,
f
2
,
…
,
f
m
{\displaystyle f_{1},f_{2},\dots ,f_{m}}
są działaniami określonymi w zbiorze
A
,
{\displaystyle A,}
przy czym
f
i
{\displaystyle f_{i}}
jest działaniem
k
i
{\displaystyle k_{i}}
-argumentowym, tzn. jest funkcją postaci
f
i
:
A
k
i
→
A
{\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A}
oraz
k
i
>
0.
{\displaystyle k_{i}>0.}
Zwykle żąda się aby elementy wyróżnione i działania spełniały pewne własności.
Dwie algebry:
(
A
,
f
1
,
f
2
,
…
,
f
m
,
a
1
,
a
2
,
…
,
a
n
)
{\displaystyle (A,f_{1},f_{2},\dots ,f_{m},a_{1},a_{2},\dots ,a_{n})}
i
(
B
,
g
1
,
g
2
,
…
,
g
r
,
b
1
,
b
2
,
…
,
b
s
)
{\displaystyle (B,g_{1},g_{2},\dots ,g_{r},b_{1},b_{2},\dots ,b_{s})}
nazywamy algebrami podobnymi (lub algebrami tego samego typu ) jeśli
m
=
r
{\displaystyle m=r}
oraz
n
=
s
,
{\displaystyle n=s,}
oraz dla każdego
i
∈
{
1
,
2
,
…
,
m
}
{\displaystyle i\in \{1,2,\dots ,m\}}
działania
f
i
{\displaystyle f_{i}}
oraz
g
i
{\displaystyle g_{i}}
są działaniami o tej samej liczbie argumentów, tzn.
f
i
:
A
k
i
→
A
{\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A}
oraz
g
i
:
B
k
i
→
B
{\displaystyle g_{i}\colon B^{k_{i}}\to B}
[4] .
Działania zgodne z relacją równoważności
edytuj
Niech
∼
{\displaystyle \sim }
będzie relacją równoważności w zbiorze
A
.
{\displaystyle A.}
k
{\displaystyle k}
-argumentowe działanie
f
{\displaystyle f}
w
A
{\displaystyle A}
nazywa się zgodnym z relacją
∼
{\displaystyle \sim }
jeśli dla każdych
x
1
,
…
,
x
k
,
y
1
,
…
,
y
k
∈
A
{\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k},y_{1},\dots ,y_{k}\in A}
x
1
∼
y
1
∧
…
∧
x
k
∼
y
k
⇒
f
(
x
1
,
…
,
x
k
)
∼
f
(
y
1
,
…
,
y
k
)
{\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge \ldots \wedge x_{k}\sim y_{k}\Rightarrow f(x_{1},\dots ,x_{k})\sim f(y_{1},\dots ,y_{k})}
[4] .
W szczególności gdy
f
{\displaystyle f}
jest działaniem jednoargumentowym oznacza to, że dla każdych
x
1
,
y
1
{\displaystyle x_{1},y_{1}}
x
1
∼
y
1
⇒
f
(
x
1
)
∼
f
(
y
1
)
,
{\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\Rightarrow f(x_{1})\sim f(y_{1}),}
a gdy
f
=
∘
{\displaystyle f=\circ }
jest działaniem dwuargumentowym, to
x
1
∼
y
1
∧
x
2
∼
y
2
⇒
x
1
∘
x
2
∼
y
1
∘
y
2
.
{\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge x_{2}\sim y_{2}\Rightarrow x_{1}\circ x_{2}\sim y_{1}\circ y_{2}.}
Innymi słowy działanie
f
{\displaystyle f}
w zbiorze
A
{\displaystyle A}
jest zgodne z relacją
∼
{\displaystyle \sim }
jeśli daje równoważne wyniki na równoważnych argumentach.
Relację równoważności
∼
{\displaystyle \sim }
w algebrze
(
A
,
f
1
,
…
,
f
m
,
a
1
,
…
,
a
n
)
{\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})}
nazywa się kongruencją jeżeli dla każdego
1
⩽
i
⩽
m
{\displaystyle 1\leqslant i\leqslant m}
działanie
f
i
{\displaystyle f_{i}}
jest zgodne z relacją
∼
{\displaystyle \sim }
[4] .
Dysponując kongruencją
∼
{\displaystyle \sim }
na algebrze
A
=
(
A
,
f
1
,
…
,
f
m
,
a
1
,
…
,
a
n
)
{\displaystyle {\mathcal {A}}=(A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})}
można skonstruować algebrę podobną do
A
.
{\displaystyle {\mathcal {A}}.}
Niech
A
/
∼
{\displaystyle A/_{\sim }}
będzie zbiorem ilorazowym. Algebrę
B
{\displaystyle {\mathcal {B}}}
definiujemy jako
B
:=
(
A
/
∼
,
g
1
,
…
,
g
m
,
b
1
,
…
,
b
n
)
,
{\displaystyle {\mathcal {B}}:=(A/_{\sim },g_{1},\dots ,g_{m},b_{1},\dots ,b_{n}),}
gdzie elementy wyróżnione
b
j
,
1
⩽
j
⩽
n
{\displaystyle b_{j},\ 1\leqslant j\leqslant n}
są skonstruowane jako klasy abstrakcji elementów
a
j
{\displaystyle a_{j}}
względem relacji
∼
{\displaystyle \sim }
tzn.
b
j
:=
[
a
j
]
∼
.
{\displaystyle b_{j}:=[a_{j}]_{\sim }.}
a działania
g
1
,
…
,
g
m
{\displaystyle g_{1},\dots ,g_{m}}
są zdefiniowane wzorami[4] :
g
i
(
[
x
1
]
∼
,
…
,
[
x
k
i
]
∼
)
:=
[
f
i
(
x
1
,
…
,
x
k
i
)
]
∼
.
{\displaystyle g_{i}([x_{1}]_{\sim },\dots ,[x_{k_{i}}]_{\sim }):=[f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}})]_{\sim }.}
Aby działania
g
i
{\displaystyle g_{i}}
były dobrze zdefiniowane muszą nie zależeć od wyboru reprezentantów
x
1
,
…
,
x
k
i
.
{\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k_{i}}.}
Jest to równoważne żądaniu aby dla każdych
x
1
,
…
,
x
k
i
,
y
1
,
…
,
y
k
i
∈
A
{\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k_{i}},y_{1},\dots ,y_{k_{i}}\in A}
x
1
∼
y
1
∧
…
∧
x
k
i
∼
y
k
i
⇒
f
i
(
x
1
,
…
,
x
k
i
)
∼
f
i
(
y
1
,
…
,
y
k
i
)
{\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge \ldots \wedge x_{k_{i}}\sim y_{k_{i}}\Rightarrow f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}})\sim f_{i}(y_{1},\dots ,y_{k_{i}})}
co z kolei jest równoważne żądaniu aby relacja
∼
{\displaystyle \sim }
była kongruencją.
Homomorfizmem algebr podobnych
(
A
,
f
1
,
…
,
f
m
,
a
1
,
…
,
a
n
)
{\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})}
i
(
B
,
g
1
,
…
,
g
m
,
b
1
,
…
,
b
n
)
{\displaystyle (B,g_{1},\dots ,g_{m},b_{1},\dots ,b_{n})}
nazywa się funkcję
h
:
A
→
B
{\displaystyle h\colon A\to B}
taką, że
h
(
f
i
(
x
1
,
…
,
x
k
i
)
)
=
g
i
(
h
(
x
1
)
,
…
,
h
(
x
k
i
)
)
{\displaystyle h(f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}}))=g_{i}(h(x_{1}),\dots ,h(x_{k_{i}}))}
dla
i
=
1
,
…
,
m
.
{\displaystyle i=1,\dots ,m.}
W szczególności, gdy
f
i
=
∘
,
g
i
=
∙
{\displaystyle f_{i}=\circ ,\ g_{i}=\bullet }
są działaniami dwuargumentowymi oznacza to
h
(
x
1
∘
x
2
)
=
h
(
x
1
)
∙
h
(
x
2
)
.
{\displaystyle h(x_{1}\circ x_{2})=h(x_{1})\bullet h(x_{2}).}
Alternatywne definicje algebry
edytuj
W algebrze uniwersalnej stosuje się bardziej abstrakcyjną definicję algebry. Niech
D
=
⋃
⋅
i
=
0
n
D
i
{\textstyle D=\operatorname {{\bigcup }\!\!\!{\cdot }\,} _{i=0}^{n}D_{i}}
będzie rozłączną sumą zbiorów. Elementy zbioru
D
{\displaystyle D}
nazywamy symbolami i interpretujemy jako symbole działań, przy czym
d
k
∈
D
k
{\displaystyle d_{k}\in D_{k}}
są symbolami działań
k
{\displaystyle k}
-argumentowych. Algebrą nazwiemy zbiór
A
{\displaystyle A}
wraz z przyporządkowaniem każdemu symbolowi
d
k
∈
D
k
{\displaystyle d_{k}\in D_{k}}
k
{\displaystyle k}
-argumentowego działania
ϕ
k
:
A
k
→
A
.
{\displaystyle \phi _{k}\colon A^{k}\to A.}
Bardzo często wygodnie jest utożsamiać symbole
d
k
{\displaystyle d_{k}}
z działaniami
ϕ
k
.
{\displaystyle \phi _{k}.}
Algebrę można zdefiniować jeszcze inaczej. Parę
F
=
(
F
,
μ
)
,
{\displaystyle {\mathcal {F}}=(F,\mu ),}
gdzie
F
{\displaystyle F}
jest zbiorem, a
μ
:
F
→
N
{\displaystyle \mu \colon F\to \mathbb {N} }
nazywa się typem algebry . Parę
A
=
(
A
,
F
A
)
{\displaystyle {\mathcal {A}}=(A,F_{A})}
nazywa się algebrą typu
F
{\displaystyle {\mathcal {F}}}
jeśli zbiory
F
A
{\displaystyle F_{A}}
i
F
{\displaystyle F}
są równoliczne i każdemu
f
∈
F
{\displaystyle f\in F}
odpowiada
f
A
∈
F
A
{\displaystyle f_{A}\in F_{A}}
taki, że
f
A
:
A
μ
(
f
)
→
A
.
{\displaystyle f_{A}\colon A^{\mu (f)}\to A.}
Element
f
A
{\displaystyle f_{A}}
nazywa się działaniem lub operacją
μ
(
f
)
{\displaystyle \mu (f)}
-argumentową.
Algebrę
(
G
,
∘
)
{\displaystyle (G,\circ )}
nazywa się półgrupą jeśli działanie
∘
{\displaystyle \circ }
jest łączne , tzn. dla każdych
a
,
b
,
c
∈
G
{\displaystyle a,b,c\in G}
(
a
∘
b
)
∘
c
=
a
∘
(
b
∘
c
)
.
{\displaystyle (a\circ b)\circ c=a\circ (b\circ c).}
Algebrę
(
G
,
∘
,
e
)
{\displaystyle (G,\circ ,e)}
nazywa się grupą jeśli jest półgrupą oraz ponadto
Dla każdego
a
∈
G
{\displaystyle a\in G}
zachodzi
a
∘
e
=
a
.
{\displaystyle a\circ e=a.}
Dla każdego
a
∈
G
{\displaystyle a\in G}
istnieje
b
∈
G
{\displaystyle b\in G}
takie, że
a
∘
b
=
e
.
{\displaystyle a\circ b=e.}
Element
e
{\displaystyle e}
nazywa się elementem neutralnym działania
∘
,
{\displaystyle \circ ,}
a
b
{\displaystyle b}
elementem odwrotnym do
a
{\displaystyle a}
lub elementem przeciwnym do
a
{\displaystyle a}
i oznacza odpowiednio
a
−
1
{\displaystyle a^{-1}}
lub
−
a
.
{\displaystyle -a.}
Grupę
(
G
,
∘
,
e
)
{\displaystyle (G,\circ ,e)}
w której działanie jest przemienne, tzn. dla każdych
a
,
b
∈
G
{\displaystyle a,b\in G}
zachodzi
a
∘
b
=
b
∘
a
{\displaystyle a\circ b=b\circ a}
nazywa się grupą przemienną lub abelową .
Grupa addytywna i multiplikatywna
edytuj
Grupę w której działanie interpretuje się jako dodawanie oznacza się
(
G
,
+
,
0
)
{\displaystyle (G,+,0)}
i nazywa się grupą addytywną , a grupę w której działanie interpretuje się jako mnożenie oznacza się
(
G
,
⋅
,
1
)
{\displaystyle (G,\cdot ,1)}
i nazywa grupą multiplikatywną .
Algebrę
(
R
,
+
,
⋅
,
0
)
{\displaystyle (R,+,\cdot ,0)}
nazywa się pierścieniem (łącznym) jeśli
(
R
,
+
,
0
)
{\displaystyle (R,+,0)}
jest grupą przemienną,
(
R
,
⋅
)
{\displaystyle (R,\cdot )}
jest półgrupą,
ponadto mnożenie jest rozdzielne względem dodawania, tzn. dla każdych
a
,
b
,
c
∈
R
{\displaystyle a,b,c\in R}
a
⋅
(
b
+
c
)
=
a
⋅
b
+
a
⋅
c
,
{\displaystyle a\cdot (b+c)=a\cdot b+a\cdot c,}
(
a
+
b
)
⋅
c
=
a
⋅
c
+
b
⋅
c
.
{\displaystyle (a+b)\cdot c=a\cdot c+b\cdot c.}
↑ А.Г. Курош: Общая алгебра. Лекции 1969–1970 учебного года . Wyd. 1. Наука, 1974, s. 11.
↑ Л.А. Скорняков: Элементы общей алгебры . Wyd. 1. Наука, 1983, s. 31, 32.
↑ Algebrom tym poświęcone są: rozdz. XIV, § 7 w książce: H. Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej , Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968 oraz § 5.5 w książce: Zbigniew Semadeni , Antoni Wiweger: Wstęp do teorii kategorii i funktorów . Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, seria: Biblioteka Matematyczna . Tom 45.
↑ a b c d e Guzicki i Zakrzewski 2012 ↓ .
General algebra (ang. ) , Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-10-10].