Straszakowate

Straszakowate
	Heleophrynidae
	Noble, 1931
	; Przedstawiciel rodziny – Heleophryne orientalis
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	straszakowate
	Typ nomenklatoryczny
	Heleophryne W.L. Sclater, 1898
Synonimy
	Heleophryninae Noble, 1931; Heleophrynidae Hoffman, 1935; Heliophrynidae — Heyer, 1975; Heliophryninae — Laurent, 1980; Heleophrynoidea — Dubois, 2005;
	Heleophryninae Noble, 1931; Heleophrynidae Hoffman, 1935; Heliophrynidae — Heyer, 1975; Heliophryninae — Laurent, 1980; Heleophrynoidea — Dubois, 2005;
Rodzaje
	2 rodzaje – zobacz opis w tekście
	2 rodzaje – zobacz opis w tekście
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Straszakowate^[7] (Heleophrynidae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura). Najbliższymi ich krewnymi prawdopodobnie są seszelkowate.

Morfologia

Straszakowate przystosowały się do skalistych terenów, które zamieszkują. Osiągają średnią wielkość, dorastając 6 cm. Ich ciało uległo spłaszczeniu, dzięki czemu łatwiej im wślizgiwać się do szczelin skalnych. Budowa palców także ułatwia im wspinaczkę.

Kijanki dysponują specjalnym narządem gębowym, tworzącym jakby przyssawkę^[8].

Występowanie

Zwierzęta te zamieszkują górskie i wyżynne obszary na południu Afryki (Południowa Afryka, Eswatini, Lesotho)^[9].

Podział systematyczny

Do rodziny należą następujące rodzaje^[9]:

Hadromophryne Van Dijk, 2008 – jedynym przedstawicielem jest Hadromophryne natalensis (Hewitt, 1913) – straszak natalski^[7]
Heleophryne W.L. Sclater, 1898

EDGE

21 stycznia 2008 Evolutionarily Distinct and Globally Endangered (EDGE) określił najbardziej dziwaczne, piękne i zagrożone gatunki. Zaliczane tu płazy są najniezwyklejsze i najbardziej rozpoznawalne, a 85% z pierwszej setki z nich nie jest chronione lub działania na rzecz ochrony są bardzo nieznaczne. Straszakowate znajdują się w pierwszej dziesiątce na tej liście^[10]^[11]^[12].

Uwagi

↑ Niepoprawna kolejna pisownia Heleophrynidae.

Przypisy

↑ Heleophrynidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ G.K. Noble: The Biology of the Amphibia. New York and London: McGraw-Hill, 1931, s. 498. (ang.).
↑ A.C. Hoffman. Die sistematiese posiesie van Heleophryne. „Soölogiese Navorsing van die Nasionale Museum”. 1, s. 2, 1935. (niem.).
↑ W.R. Heyer. A preliminary analysis of the intergeneric relationships of the frog family Leptodactylidae. „Smithsonian Contributions to Zoology”. 199, s. 148, 1975. (ang.).
↑ R.F. Laurent. Esquisse d’une phylogenese des Anoures. „Bulletin de la Société Zoologique de France”. 104, s. 417, 1980. (fr.).
↑ A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 9, 2005. (ang.).
↑ ^a ^b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 432. ISBN 83-01-14344-4.
↑ Zweifel, Richard G.: Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press, 1998, s. 104–105. ISBN 0-12-178560-2. (ang.).
↑ ^a ^b D. Frost: Heleophrynidae Noble, 1931. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).
↑ JeremyJ. Lovell JeremyJ., Giant newt, tiny frog identified as most at risk [online], Reuters, 21 stycznia 2008 (ang.).
↑ IanI. Sample IanI., Drive to save weird and endangered amphibians, [w:] The Guardian [online], 21 stycznia 2008 (ang.).
↑ World's weirdest amphibians, [w:] The Guardian [online], 21 stycznia 2008 (ang.).

[a-4] Niepoprawna kolejna pisownia Heleophrynidae.

[itis-1] Heleophrynidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Noble-2] G.K. Noble: The Biology of the Amphibia. New York and London: McGraw-Hill, 1931, s. 498. (ang.).

[Hoffman-3] A.C. Hoffman. Die sistematiese posiesie van Heleophryne. „Soölogiese Navorsing van die Nasionale Museum”. 1, s. 2, 1935. (niem.).

[Heyer-5] W.R. Heyer. A preliminary analysis of the intergeneric relationships of the frog family Leptodactylidae. „Smithsonian Contributions to Zoology”. 199, s. 148, 1975. (ang.).

[Laurent-6] R.F. Laurent. Esquisse d’une phylogenese des Anoures. „Bulletin de la Société Zoologique de France”. 104, s. 417, 1980. (fr.).

[Dubois-7] A. Dubois. Amphibia Mundi. 1.1. An ergotaxonomy of Recent amphibians. „Alytes”. 23 (1), s. 9, 2005. (ang.).

[pwn-8] Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 432. ISBN 83-01-14344-4.

[EoR-9] Zweifel, Richard G.: Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press, 1998, s. 104–105. ISBN 0-12-178560-2. (ang.).

[Frost-10] D. Frost: Heleophrynidae Noble, 1931. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-08-11]. (ang.).

[11] JeremyJ. Lovell JeremyJ., Giant newt, tiny frog identified as most at risk [online], Reuters, 21 stycznia 2008 (ang.).

[12] IanI. Sample IanI., Drive to save weird and endangered amphibians, [w:] The Guardian [online], 21 stycznia 2008 (ang.).

[13] World's weirdest amphibians, [w:] The Guardian [online], 21 stycznia 2008 (ang.).

[7]

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]