Strażnica KOP „Rubieżewicze”

Strażnica KOP „Rubieżewicze” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Strażnica KOP „Rubieżewicze”
strażnica KOP „Mikulicze”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Mikulicze, Rubieżewicze

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Rubieżewicze”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Iwieniec” w 1931

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. Komunikaty dyslokacyjne KOP wykazują, że strażnica KOP „Mikulicze” w latach 1928 – 1932 funkcjonowała w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[2][3][4][5]. W 1934 strażnicę przeniesiono (przemianowano na strażnicę Rubieżewicze[6]) do Rubieżewicz[7]. W latach 1934 – 1939 strażnica znajdowała się nadal w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[7][8][9] batalionu KOP „Stołpce”[10]. W 1930 strażnicy nadano imię „na Rubieży”[6]. W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[5]. Strażnica znajdowała się w miejscu postoju dowództwa kompanii[7][8].

Służba graniczna

edytuj

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[11]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[12]. Liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[12].

Strażnica KOP „Rubieżewicze” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 440 metrów od słupa granicznego nr 726 do 733[5], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 844 metrów od słupa granicznego nr 726 do 738[8].

Sąsiednie strażnice:

Dowódcy strażnicy

edytuj
  • sierż. Jan Wroński (był 30 VII 1936)[13]
  • sierż. Władysław Kula (–1939)[14]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj