Stefan Rosiński (etnolog)
Stefan Rosiński (ur. w 1941 w Łucku, zm. 26 czerwca 2021 w Otwocku[1]) – etnograf i etnolog, muzealnik, konserwator zabytków.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater |
W 1960 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Niemodlinie. W 1960–1965 studiował etnografię na Uniwersytecie Wrocławskim. Związał się z zespołem naukowym Polskiego Atlasu Etnograficznego, kierowanym przez prof. Józefa Gajka. Na macierzystej uczelni, w 1975, uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie etnologii, przedstawiając pracę pt. Ludowa kultura materialna Puszczy Kozienickiej.
W 1965–1977 pracował w Muzeum Okręgowym w Radomiu, początkowo na stanowisku adiunkta, następnie kustosza. Opiekował się zbiorami etnograficznymi, współtworząc wyspecjalizowany dział muzealny. Zabiegał o rozszerzenie formuły prezentacji zbiorów, opracowując koncepcję wystawienniczą i organizacyjną skansenu ziemi radomskiej oraz przyszłych Muzeum Regionalnego w Kozienicach i, wspólnie z Danutą Słomińską-Paprocką, Muzeum im. Oskara Kolberga w Przysusze. W 1977–1990 sprawował funkcję pierwszego dyrektora Muzeum Wsi Radomskiej. W 1990–2002 pracował w służbie konserwatorskiej.
W 1972–1985 prowadził kurs etnografii dla słuchaczy Kolegium Nauczycielskiego w Radomiu oraz rzeczoznawców spółdzielni Cepelia. W 1985–1987 wykładał problematykę skansenowską dla studentów etnologii Uniwersytetu Łódzkiego. Współpracował też w tym zakresie z Uniwersytetem Ludowym w Turnie (1986–1988). Od 1990 wykładał etnografię Polski i turystykę kulturową na Wyższej Szkole Ochrony Środowiska w Radomiu. Od 2002 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu[2]. Kontynuował prace przygotowujące otwarcie stałej wystawy historii regionu oraz doprowadził do przyznania muzeum statusu rejestrowanego[2]. Przeszedł na emeryturę w 2007[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Stefan Rosiński - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 3 lipca 2021 [dostęp 2021-07-04].
- ↑ a b Aneta Izabela Oborny, Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu 1975–2010, Kielce: „Panzet”, 2010, s. 40–44, ISBN 978-83-61240-17-4.
- ↑ Waldemar Żyszkiewicz, Szydłowieckie straszydła, „Tygodnik Solidarność”, R. 30 (nr 3), 14 stycznia 2011, s. 16–17, ISSN 0208-8045.
Bibliografia
edytuj- Błachowski Aleksander, Laureaci Nagrody Kolberga - dr Stefan Rosiński [dostęp 2020-12-09]