Stefan Olszewski
Stefan Błażej Olszewski (ur. 3 lutego[a] 1897 w Ciechanowie, zm. 3 listopada 1941 w Sandomierzu) – polski adwokat, działacz społeczny, radny w Ciechanowie, poseł na Sejm IV kadencji w II Rzeczypospolitej.
.jpg) Stefan Olszewski (przed 1936) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 listopada 1941 |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres |
od 1935 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujUkończył gimnazjum w Mławie i (w 1915 roku) Gimnazjum Władysława IV w Warszawie, gdzie zdał maturę. Ponadto ukończył Wyższe Kursy Leśne (w 1915 roku) i Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (w 1923 roku). W międzyczasie (w 1919 roku) ukończył szkołę podchorążych piechoty w Warszawie.
Działał w skautingu i ZHP w Ciechanowskiem, w roku 1916/1917 uczył się w szkole podchorążych POW. Do Organizacji należał od 1915 roku, a od sierpnia 1918 roku był komendantem POW na powiat ciechanowski.
Następnie walczył w 33 pułku piechoty w randze podporucznika, od grudnia 1920 roku był komendantem wojskowego więzienia śledczego w Warszawie (?), referentem oświatowym w wojskowym więzieniu śledczym w Warszawie, a od 15 lutego 1921 roku – referentem oświatowym garnizonu Jabłonna-Legionowo. W 1923–1924 pracował jako oficer sądowy przy Sądzie Rejonowym w Łomży, po czym został przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.
Początkowo pracował w sądzie w Suwałkach, kolejno był prokuratorem Sądu Okręgowego w Toruniu, a od 1929 roku pracował jako adwokat w Ciechanowie.
Był delegatem na Ciechanów Rady Okręgowej Adwokackiej w Warszawie, założycielem i przewodniczącym Koła Peowiaków i Koła BBWR, członkiem Wydziału Powiatowego i Wojewódzkiego, radnym m. Ciechanów i współorganizatorem Banku Mieszczańskiego.
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 23 288 głosami z listy BBWR z okręgu nr 9, obejmującego powiaty: mławski, ciechanowski, przasnyski i makowski. W kadencji tej pracował w komisjach: prawniczej i rolnej (w 1938 roku). W marcu 1936 roku został wybrany do specjalnej komisji do rozpatrzenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów z mocą ustawy, a w marcu 1938 roku – do specjalnej komisji ds. oddłużenia rolnictwa, natomiast w czerwcu 1938 roku – do specjalnej komisji ds. aprowizacji[1][2].
Podczas II wojny światowej został aresztowany przez Niemców w październiku 1939 roku, po dwóch tygodniach został zwolniony, jednak zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał do Sandomierza, gdzie prowadził kancelarię adwokacką.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości (16 marca 1933)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie, po raz pierwszy w 1921)[4][5]
- Srebrny Krzyż Zasługi (11 listopada 1934)[6]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
Życie rodzinne
edytujBył synem Romualda (właściciela gospodarstwa ogrodniczego) i Florentyny z domu Kołakowskiej. Ożenił się w 1926 roku z Kazimierą Dramińską, z którą miał 2 córki: Elżbietę – lekarkę i Danutę zamężną Markowską – geolog i pedagog[2].
Został pochowany na cmentarzu w Sandomierzu[2].
Uwagi
edytuj- ↑ Data urodzenia na podstawie metryki chrztu nr 54/1897 z parafii Ciechanów.
Przypisy
edytuj- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 110.
- ↑ a b c d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Stefan Olszewski. [dostęp 2012-07-13].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ „Za męstwo i osobistą odwagę okazane w walce z nieprzyjacielem w obronie Ojczyzny”; Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 1836 z 12 lipca 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 29, poz. 1209)
- ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 72)
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 341 „za zasługi na polu pracy społecznej”.