Stare Sioło (obwód lwowski)

Stare Sioło
Старе Село
	; Zamek w Starym Siole
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Rejon	pustomycki
Powierzchnia	4,25 km²
Wysokość	290 m n.p.m.
Populacja (2001); • liczba ludności; • gęstość	; 2119; 499 os./km²
Nr kierunkowy	+380 8-03230
Kod pocztowy	81154
Tablice rejestracyjne	BC
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Stare Sioło
	Położenie na mapie Ukrainy Stare Sioło
	49°42′07″N 24°11′41″E/49,701944 24,194722
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stare Sioło (ukr. Старе Село, Stare Seło) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim. W 2001 roku liczyła 2119 mieszkańców.

Znajdują się tu stacja kolejowa Stare Sioło oraz przystanek kolejowy 22 km, położone na linii Lwów – Czerniowce.

Historia

Zamek

Zamek, wieża

Zamek, widok ogólny

Zamek

Zamek, dziedziniec

Zamek, sklepienie przyziemia

Nazwa wsi pojawia się po raz pierwszy w 1442 roku (oficjalne źródła Ukrainy podają rok 1211). Wcześniej Władysław II Jagiełło nadał osadę Zawiszy Czarnemu. Wnuczka Zawiszy Czarnego wniosła Stare Sioło w posagu hetmanowi Janowi Tarnowskiemu. W rękach rodziny Tarnowskich majątek pozostawał do 1570 r., kiedy to przejął do Konstanty Ostrogski, a później jego spadkobiercy, w tym Aleksander Zasławski. Kolejnymi właścicielami były rody Sieniawskich, Lubomirskich, Czartoryskich i (do 1939 r.) Potockich z linii łańcuckiej. Ostatnim właścicielem był Alfred Antoni Potocki^[1].

We wsi został pochowany polski pułkownik Roman Wybranowski.

Pod koniec XIX wieku wieś wchodziła w skład powiatu bóbreckiego. Mieściły się w niej: stacja kolejowa, urząd pocztowy i telegraficzny^[2].

W II Rzeczypospolitej wieś była siedzibą gminy Stare Sioło w powiecie bóbreckim, w województwie lwowskim. W 1931 r. wieś liczyła 2268 mieszkańców, z których ok. 75% było Polakami. W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN – UPA zamordowali tutaj 20 Polaków^[3].

W czasie okupacji niemieckiej mieszkające tutaj Polki, siostry Stefania Ciemięga i Franciszka Hupalo, ukrywały Żydów - pięcioosobową rodzinę Rednerów oraz Alizę Bratszpiz, za co w 1968 roku Instytut Jad Waszem uhonorował je tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata^[4].

Zamek

Zamek zbudowany został przez księcia Władysława Dominika Ostrogskiego w 1654 roku na planie pięciokąta z kamienia i cegły. W budowie prawdopodobnie brał udział Ambroży Nutclauss. Nie został zdobyty przez buntowników Chmielnickiego, nie szturmowali go też w 1672 roku Turcy po zdobyciu Kamieńca Podolskiego.

Kościół parafialny

Kościół pw. Matki Bożej Śnieżnej i Świętej Trójcy, zbudowany w latach 1828–1835, na miejscu dawnego, drewnianego kościoła. Murowany, jednonawowy, z wieżą, konsekrowany w 1867 r. Ozdobiony witrażami z zakładu witraży Żeleńskich w Krakowie, zamówionych w 1923 r. przez Jerzego Potockiego. Witraż w prezbiterium, przedstawiający Matkę Bożą w stylizacji huculskiej, zaprojektował Kazimierz Sichulski. Ostatnim proboszczem był ks. Tadeusz Blicharski (1886–1951). Aresztowany w styczniu 1945 r., więziony w Bóbrce, wyjechał do Polski centralnej w 1946 r. Kościół przejęła cerkiew prawosławna, a w 1991r. greckokatolicka^[1]^[5].

Urodzeni

Stanisław Mazak

Zobacz też

Stare Sioło

Przypisy

↑ ^a ^b MariaM. Taszycka MariaM., Stare Sioło, „Cracovia Leopolis” (3 (51) 2007), s. 61–63, ISSN 1234-8600 .
↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880–1902, s. 242.
↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 25, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
↑ Ciemięga Stefania ; Sister: Hupalo Franciszka. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-09-25]. (ang.).
↑ Kościół rzymskokatolicki archidiecezji lwowskiej na terenie obwodu lwowskiego z wyjątkiem Lwowa w latach 1945–1991. Część 1 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 17 grudnia 2021 [dostęp 2023-03-06] (pol.).

Bibliografia

Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa, 1880–1902, s. 242

Linki zewnętrzne

Staresioło 1), wś, pow. bobrecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 242 .
Wiadomości o zamku (po rosyjsku)
Baza danych samorządów Ukrainy
Archiwalne widoki i publikacje o miejscowości w bibliotece Polona

[:0-1] MariaM. Taszycka MariaM., Stare Sioło, „Cracovia Leopolis” (3 (51) 2007), s. 61–63, ISSN 1234-8600 .

[2] Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880–1902, s. 242.

[siekierka-3] SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 25, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

[4] Ciemięga Stefania ; Sister: Hupalo Franciszka. collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-09-25]. (ang.).

[5] Kościół rzymskokatolicki archidiecezji lwowskiej na terenie obwodu lwowskiego z wyjątkiem Lwowa w latach 1945–1991. Część 1 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 17 grudnia 2021 [dostęp 2023-03-06] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]