Wikipedia

Stanisław Zybowski

polski gitarzysta rockowy. kompozytor
Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
→ sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Stanisław Ludwik[a] Zybowski (ur. 9 października 1953 w Radomiu, zm. 22 listopada 2001 w Warszawie) – polski gitarzysta rockowy, mąż Urszuli i kompozytor wielu jej przebojów.

Stanisław Zybowski
Imię i nazwisko

Stanisław Ludwik[a] Zybowski

Pseudonim

Zybek

Data i miejsce urodzenia

9 października 1953
Radom

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2001
Warszawa

Instrumenty

gitara

Gatunki

rock

Zawód

gitarzysta, kompozytor

Aktywność

1971–2001

Wydawnictwo

BMG Poland, Zic Zac, Rock Studio New York

Powiązania

Urszula, Jumbo, Maciek Gładysz, Grzegorz Ciechowski, Budka Suflera

Zespoły
Budka Suflera
Urszula
Jumbo

Życiorys

edytuj

Uczył się w szkole muzycznej w klasie wiolonczeli, lecz w trzeciej klasie zrezygnował. Występował w kilku amatorskich zespołach jako basista, perkusista i wokalista. W 1971 śpiewał i grał na gitarze w triu Rant, głównie utwory Led Zeppelin, Deep Purple i Jimiego Hendrixa.

W 1974, pod wpływem fascynacji muzyką Franka Zappy i Yes, wraz z Włodzimierzem Kiniorskim i Ryszardem Szpakiem założył jazzową formację Integracja. W latach 1976–1985 grał w zespole Crash[1], z którym nagrał trzy płyty długogrające na których znalazło się kilka skomponowanych przez niego utworów. Udzielał się także w innych wrocławskich formacjach oraz powołał do życia własny projekt Jazz Guitar Workshop.

Po rozpadzie Crashu w 1985 dołączył do zespołu Plugawym Anonimie[2], a od 1987 współpracował z Grzegorzem Ciechowskim[3].

W 1986 trafił do Budki Suflera, gdzie poznał Urszulę. Z lubelską formacją nagrał album studyjny pt. Ratujmy co się da!!, na którym znalazły się dwie jego kompozycje, oraz minialbum pt. American Tour. Po rozstaniu z Budką Suflera w 1988, założył z Urszulą zespół Jumbo. Od tej chwili stając się także głównym kompozytorem piosenkarki. W 1989 wraz z Urszulą wystąpił podczas koncertu Polska Promocja w ramach Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. Lata 1990–1994 obydwoje spędzili w Stanach Zjednoczonych, gdzie występowali, a Zybowski dorabiał, pracując jako szofer w firmie limuzynowej[4]. W latach 1988—2001 nagrał z Urszulą i wyprodukował jej kolejne albumy: Czwarty raz, Urszula & Jumbo, Biała droga, Akustycznie, Supernova i Udar. Ponadto skomponował większość utworów na te płyty, a kilka z nich stało się przebojami — „Rysa na szkle”, „Na sen”, „Niebo dla Ciebie”, „Anioł wie...”, „Dnie-ye!”, „Udar”, „Piesek twist” i „To, co było raz”.

W 1999 nawiązał współpracę z Małgorzatą Ostrowską, której wyprodukował pierwszy solowy album pt. Alchemia. Płyta zawierała także dwie jego kompozycje: „Cisza jak dziś” i „Teraz kiedy wiem”, które wybrane zostały na single promujące to wydawnictwo.

Muzyk rozpoczął również pracę nad własną płytą solową. Nie zdążył jej ukończyć; zmarł na żółtaczkę mechaniczną[5] w warszawskim szpitalu Akademii Medycznej na Banacha.

W czerwcu 2009 do rozgłośni radiowych trafił singiel Urszuli, „Wstaje nowy dzień”, do której muzykę skomponowała 20 lat wcześniej razem z S. Zybowskim. W 2010 Urszula zapowiedziała wydanie solowej płyty gitarzysty[6]. W czerwcu 2013 piosenkarka zaprezentowała singiel, zatytułowany „Miłość”, tj. polskojęzyczną wersję skomponowanego przez Zybowskiego utworu „I Really Have To Go” z albumu Urszula & Jumbo.

20 listopada 2015 odbyła się premiera płyty DVD + CD Biała droga Live – Woodstock Festival Poland 2015. Album stanowi zapis koncertu, który Urszula z zespołem zagrała z okazji 20-lecia nagrania płyty Biała droga, stanowiącej jej i S. Zybowskiego największy sukces komercyjny. Koncert miał miejsce w nocy 29/30 lipca 2015 na scenie Akademii Sztuk Przepięknych podczas 21. Przystanku Woodstock. W jego trakcie zostały zaprezentowane m.in. wszystkie piosenki z Białej drogi.

25 marca 2016, z okazji 20-lecia wydania płyty Biała droga, ukazała się jej reedycja zawierająca materiał zremasterowany z oryginalnych taśm. Wydawnictwo zostało wzbogacone o singiel „Król w malinach”, będący jednym z dwóch utworów, które nie weszły pierwotnie na album. Drugiej z piosenek, „Zły (Człowiek)” nie udało się odnaleźć na taśmach-matkach i z powodu złej jakości nagrania nie dostała się ona na reedycję płyty, została jedynie udostępniona na fanpage'u Urszuli[7]. Oba niepublikowane wcześniej utwory pochodzą z sesji do Białej drogi, z 1995 roku. Album, po 20 latach, został również po raz pierwszy wydany na płycie winylowej. Z okazji jubileuszu Białej drogi stworzono również stronę internetową zawierającą archiwalne materiały.

16 września 2016 miała miejsce premiera albumu Biała droga Live. Materiał CD + DVD powstał z klubowej trasy koncertowej Urszuli „Największe przeboje”, odbytej wiosną 2016 z okazji jubileuszu „Białej drogi”. Jako bonus na płycie DVD umieszczono dwa archiwalne nagrania z Festiwalu Opole 1996 r.[8]

Życie prywatne

edytuj

Stanisław Zybowski miał trzech braci[9]. Z pierwszego małżeństwa ma dwoje dzieci: syna Pawła i córkę Katarzynę[10]; Paweł Zybowski był perkusistą rockowego zespołu Rh+. W 1985 poznał piosenkarkę Urszulę, z którą ma syna Piotra (ur. 1987)[11]. W latach 90. zwyciężył w loterii wizowej, dzięki czemu uzyskał zieloną kartę, po czym w 1992 sformalizował związek z Urszulą[12].

Dyskografia

edytuj

Płyty długogrające

edytuj

Źródło[13].

Single promocyjne

edytuj

Źródło[13].

  • 1983 Crash – Needle Of Love
  • 1996 Urszula – Na sen
  • 1996 Urszula – Coraz mniej
  • 1997 Urszula – Biała droga
  • 1997 Urszula – Akustycznie
  • 1997 Kayah – Uwierz... to nie ja (z Urszulą)
  • 1998 Urszula – Anioł wie...
  • 1998 Urszula – Dnie-ye!
  • 1998 Urszula – Żegnaj więc
  • 1999 Małgorzata Ostrowska – Cisza jak dziś
  • 1999 Urszula – Rysa na szkle
  • 1999 Małgorzata Ostrowska – Teraz kiedy wiem
  • 1999 Urszula – Depresja
  • 2000 Urszula – Udar
  • 2001 Urszula – Piesek twist
  • 2001 Urszula – Klub samotnych serc
  • 2001 Urszula – Progress
  • 2002 Urszula – To, co było raz
  • 2010 Urszula – Wstaje nowy dzień
  • 2013 Urszula – Miłość
  • 2015 Urszula – Na sen
  • 2015 Urszula – Ja płaczę
  • 2016 Urszula – Król w Malinach

Uwagi

edytuj
  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów S. Zybowskiego.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 172, ISBN 978-83-280-9679-0.
  2. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 177, ISBN 978-83-280-9679-0.
  3. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 197, ISBN 978-83-280-9679-0.
  4. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 220, ISBN 978-83-280-9679-0.
  5. ↑ Zmarł Staszek Zybowski.
  6. ↑ Mogłabym zaśpiewać w duecie z Dodą – Wywiady – Wywiady i Artykuły – Muzyka w Onet.pl.
  7. ↑ Urszula - Oś czasu. facebook.com. [dostęp 2016-10-05]. (pol.).
  8. ↑ Biała droga (live) (CD+DVD) – Urszula Kasprzak. urszulakasprzak.pl. [dostęp 2016-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. (pol.).
  9. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 292, ISBN 978-83-280-9679-0.
  10. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 188, ISBN 978-83-280-9679-0.
  11. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 173, ISBN 978-83-280-9679-0.
  12. ↑ Urszula Kasprzak, Ewa Anna Baryłkiewicz, Urszula, Grupa Wydawnicza Foksal, 2022, s. 231, ISBN 978-83-280-9679-0.
  13. ↑ a b Stanisław Zybowski | Dyskografia | Polski Rock w najlepszym wydaniu. polskirock.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)]..
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Stanisław_Zybowski&oldid=75220780”