Stanisław Rogalski

Stanisław Rogalski
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1904 ; Ołomuniec
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1976 ; Huntington
Zawód, zajęcie	inżynier
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Wojciech Rogalski (ur. 25 maja 1904 w Ołomuńcu na Morawach, zm. 6 lutego 1976 w Huntington) – polski inżynier i konstruktor lotniczy.

Życiorys

Urodził się jako najstarszy syn gen. Wojciecha Rogalskiego i Marii z Dubskich. Ukończył gimnazjum państwowe im. A. Mickiewicza w Warszawie (1922), wojskową szkołę pilotów w Bydgoszczy (1924) i wydział mechaniczny Politechniki Warszawskiej (1929)^[1].

Od 1924 zajmował się konstruowaniem samolotów. W 1926 wraz ze Stanisławem Wigurą oraz Jerzym Drzewieckim założył spółkę konstruktorską, która od pierwszych liter nazwisk założycieli przyjęła nazwę RWD. Wspólnie skonstruowali samolot RWD1 - 17. W latach 1929–1930 był wykładowcą i starszym asystentem Politechniki Warszawskiej, w latach 1930–1933 wykładał na Politechnice Lwowskiej. W 1933 założył (wspólnie z inż. Jerzym Wędrychowskim i inż. Jerzym Drzewieckim) wytwórnię samolotów RWD pod nazwą Doświadczalne Warsztaty Lotnicze w Warszawie^[1]. Pracował jako konstruktor warsztatów doświadczalnych na Okęciu.

Gdy wybuchła II wojna światowa udał się do Rumunii, skąd przeniósł się do Francji, a następnie do Anglii. Po wojnie, w 1949 wyemigrował do USA, gdzie podjął pracę w amerykańskim przemyśle lotniczym, pracując m.in. w wytwórni Grummana. Tam opracował projekt techniczny rozwiązań dla pojazdu księżycowego dla programu Apollo amerykańskiej Agencji Kosmicznej NASA konkurencyjny dla projektu przedsiębiorstwa General Motors, gdzie pracował inny polski konstruktor Mieczysław Bekker^[2].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 21-4-6)^[3]

Upamiętnienie

5 grudnia 1977 w Warszawie jednej z ulic na terenie obecnej dzielnicy Praga-Południe (osiedle Gocław) zostało nadanie imię Stanisława Rogalskiego^[4]. Jest również patronem jednej z ulic na osiedlu Lotnisko w Stargardzie.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[6]
Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej^[1]
Oficer Orderu Krzyża Południa (Brazylia, 1934)^[7]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 256. [dostęp 2021-09-21].
↑ Krzysztof Lewandowski. Pojazdy załogowe do badań Księżyca i Marsa. „Astronautyka”. 3, s. 25-27, 2001. ISSN 0004-623X. (pol.).
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Uchwała nr 32 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 5 grudnia 1977 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 stycznia 1978 r., nr 1, poz. 1, s. 2.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem polskiego lotnictwa sportowego”.
↑ Diário Oficial da União (DOU). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22]. (port.).

[:0-1] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 256. [dostęp 2021-09-21].

[Astronautyka-2] Krzysztof Lewandowski. Pojazdy załogowe do badań Księżyca i Marsa. „Astronautyka”. 3, s. 25-27, 2001. ISSN 0004-623X. (pol.).

[3] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[4] Uchwała nr 32 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 5 grudnia 1977 r. w sprawie nadania nazw ulicom, Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, Warszawa, dnia 31 stycznia 1978 r., nr 1, poz. 1, s. 2.

[5] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.

[6] M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu organizacyjnem i konstrukcyjnem polskiego lotnictwa sportowego”.

[7] Diário Oficial da União (DOU). 1934-10-26. [dostęp 2014-06-22]. (port.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]