Stanisław Nehrebecki
Stanisław Nehrebecki (ur. 8 maja 1896 w Przemyślu, zm. 11 listopada 1918 we Lwowie) – żołnierz Legionów Polskich, uczestnik I wojny światowej, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 kapral
| |
| Data i miejsce urodzenia |
8 maja 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 listopada 1918 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1918 |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Józefa i Antoniny z Wasylewskich[1][2][3]. Był bratem Michała[4]. Ukończył szkołę powszechną[5]. Od sierpnia 1914 ochotniczo służył w Legionach Polskich, jako żołnierz 2 oddziału karabinów maszynowych 6 pułku piechoty, z którym walczył podczas I wojny światowej[6][3]. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej[7].
Szczególnie odznaczył się 5 lipca 1916 podczas bitwy pod Kostiuchnówką, gdzie „obsługiwał km: celnym ogniem skierowanym na lewe skrzydło oddziału rosyjskiego udaremnił próbę okrążenia swojej kompanii przez nieprzyjaciela, sam otoczony przebił się do własnych szeregów. 9 listopada 1918 jako ochotnik zgłosił się do sekcji szturmowej, która miała wykonać atak na Pocztę we Lwowie. Na czele swojej sekcji wdarł się pierwszy do silnie umocnionego gmachu, zdobywając w ten sposób tę ważną placówkę[8][3]. Ciężko ranny, zmarł 11 listopada 1918 w szpitalu w Politechnice Lwowskiej, w następstwie odniesionej rany i tam pochowany[9][3][10][11]. Za tę postawę został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari. Później został ekshumowany i pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa[9][3].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6423 – pośmiertnie 17 maja 1922[12][13][3][14]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie, 15 czerwca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[15][2][3]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie nr 48432[1] – pośmiertnie[16][3] (po raz 1 i 2 „za udział w b. Legionach Polskich”[17][18])
- Krzyż Pamiątkowy 6 pułku piechoty Legionów Polskich[6]
- Brązowy Medal Waleczności[19]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-12].
- ↑ a b c d e f g h i Polak (red.) 1993 ↓, s. 150.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 9.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 222.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 153.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 63.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 602, jako szeregowy.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-12].
- ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 40 poz. 81.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 178.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 690, jako st. szer. Stanisław Nechrebecki.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 131, sprostowano nazwisko z „Nechrebecki” na „Nehrebecki”.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 208.
Bibliografia
edytuj- Nehrebecki Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7400 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-07-20].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Edward Skarbek: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. T. 6 pułk piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929.
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
Linki zewnętrzne
edytuj- Żołnierze Niepodległości : Nehrebecki Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-11-12].