Stanisław Karol Jabłonowski
Stanisław Karol Jabłonowski herbu Prus III (zm. po sierpniu 1702 roku) – oboźny koronny (dworski) w 1700 roku[1], starosta błoński w 1702 roku[2], starosta bohusławski, sinnicki, sołotwiński i janowski
 Prus III | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
Był synem hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego (1634 -1702) i Marianny Kazanowskiej h. Grzymała (27 marca 1643 - luty 1697) – babki króla Polski Stanisława Leszczyńskiego.
Miał dwóch braci Jana Stanisława i Aleksandra Jana oraz siostry Karolinę Teresę i Jadwigę i Annę - żonę Rafała Leszczyńskiego, która została matką króla Polski - Stanisława Leszczyńskiego.
Wraz z bratem Stanisław Karol Jabłonowski odebrał wykształcenie w szkołach jezuickich we Lwowie i Pradze, uzupełnione w podróżach zagranicznych po Europie.
W 1695 walczył pod Lwowem z Tatarami, w 1697 wyprawiony przez ojca przeciwko zagonowi tatarskiemu.
Ożenił się w 1701 r. z Marianną Potocką (zm. 1749), córką Feliksa Kazimierza Potockiego hetmana wielkiego koronnego, która po śmierci męża w 1702 r. poślubiła Adama Piotra Tarłę.
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo błońskie z Marianną Potocką, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 271.
Bibliografia
edytuj- Polski Słownik Biograficzny. T. X. Kraków-Wrocław 1962-1964.
- Kasper Niesiecki i Florian Jaroszewicz: „Matka Świętych Polska” 1767 r.
- Stanisław Szenic: Pitawal warszawski. T. I. Warszawa, 1957.
- Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski, wyd. 1903 r.
- S. Orgelbranda; Encyklopedia Powszechna (1898)