Sornik szponiasty

gatunek ssaka

Sornik szponiasty[3] (Feroculus feroculus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych (Soricidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Feroculus. Znany z około 10 osobników[4].

Sornik szponiasty
Feroculus feroculus[1]
(Kelaart, 1850)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

zębiełki

Rodzaj

Feroculus
Kelaart, 1852

Gatunek

sornik szponiasty

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Systematyka

edytuj

Takson po raz pierwszy opisany przez E. F. Kelaarta w 1850 roku pod nazwą Sorex feroculus[5]. Jako miejsce typowe autor wskazał Nuwara Elija w Sri Lance[5]. Jedyny przedstawiciel rodzaju Feroculus utworzonego przez E. F. Kelaarta w 1852 roku[6].

Występowanie

edytuj

Występuje na Sri Lance i w południowych Indiach (Eravikulam National Park w Kerala oraz w Tamil Nadu). Zamieszkuje górskie lasy na wysokości 2200–2400 m n.p.m. Przebywa głównie na bagnach i mokradłach.

Charakterystyka ogólna

edytuj

Ssak o długości ciała 106–118 mm, ogona 56–73 mm i wadze 35 g. Miękkie futro na grzbiecie i bokach koloru czarnopłowego, spód ciała nieco jaśniejszy. Ogon jest ciemny z wyjątkiem kilku jasnych włosów na końcu. Głowa o długim pysku i dużych uszach. Przednie nogi są dłuższe od tylnych. Na palcach przednich łap długie pazury. Uzębienie podobne do uzębienia gatunku Solisorex pearsoni.

Tryb życia, biologia rozrodu i wychowanie młodych są słabo poznane.

Zagrożenie i ochrona

edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii zagrożony EN [2]. Zagrożeniem jest ingerencja człowieka w naturalne środowisko tego ssaka.

Przypisy

edytuj
  1. Feroculus feroculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b A. Goonatilake, W.L.D.P.T.S., S. Molur, Feroculus feroculus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-08] (ang.).
  3. Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 67. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Insectivore, Tree Shrew & Elephant Shrew Specialist Group: Keiaart's long-clawed shrew (Feroculus feroculus). The Shrew Site. [dostęp 2008-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 grudnia 2010)]. (ang.).
  5. a b E. F. Kelaart. Description of New Species and Varieties of Mammals found in Ceylon. „Journal of the Ceylon Branch of the Royal Asiatic Society”. 2 (5), s. 325, 1850. (ang.). 
  6. E. F. Kelaart: Prodromus Faunæ Zeylanicæ: Being Contributions to the Zoology of Ceylon. Cejlon: Printed for the Author, 1852, s. 31. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Feroculus feroculus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 grudnia 2008]