Sofroniusz (Dmytruk)
Sofroniusz, imię świeckie Dmytro Dmytruk (ur. 15 lutego 1940 w Mnyszynie, zm. 22 czerwca 2020[1]) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
| Dmytro Dmytruk | |
| Metropolita czerkaski i kaniowski | |
_(2011).jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 lutego 1940 |
| Data śmierci |
22 czerwca 2020 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita czerkaski i kaniowski | |
| Okres sprawowania |
2008–2020 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
12 kwietnia 1971 |
| Diakonat |
24 listopada 1968 |
| Prezbiterat |
7 stycznia 1973 |
| Chirotonia biskupia |
9 sierpnia 1992 |
| Data konsekracji |
9 sierpnia 1992 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Życiorys
edytujPo ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w budownictwie (architektura), zaś w latach 1960–1962 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu uczył się w latach 1962–1966 w moskiewskim seminarium duchownym. W 1970 ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Do 1972 pozostawał stypendystą profesorskim na tejże uczelni. Od 1974 do 1979 był jej pracownikiem naukowym i dydaktycznym[2].
Wcześniej, 24 listopada 1968, został wyświęcony na diakona. 12 kwietnia 1971 złożył wieczyste śluby zakonne przyjmując imię Sofroniusz na cześć św. Sofroniusza Irkuckiego. 7 stycznia 1973 został hieromnichem, zaś w 1977 otrzymał godność ihumena[2].
W 1979 został proboszczem parafii Narodzenia Matki Bożej w Starym Kowraju (obwód czerkaski), zaś od 1980 do 1987 był proboszczem parafii przy cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Czerkasach. Następnie przez dwa lata pełnił analogiczną funkcję w parafii Przemienienia Pańskiego w Horodyszczach, zaś od 1989 do 1992 – w parafii Świętych Borysa i Gleba w Boryspolu. W tym samym okresie był również dziekanem dekanatu boryspolskiego. W 1992 otrzymał godność archimandryty[2].
9 sierpnia 1992 miała miejsce jego chirotonia na biskupa czerkaskiego i kaniowskiego. W listopadzie 2000 otrzymał godność arcybiskupa. W 2001 był dodatkowo locum tenens eparchii połtawskiej. 24 września 2008 został podniesiony do godności metropolity[2]. Równocześnie pełnił zadania przełożonego monasteru Narodzenia Matki Bożej w Czerkasach[3].
Był zwolennikiem uzyskania autokefalii przez Cerkiew ukraińską[4], jednak nie udzielił poparcia utworzonemu w grudniu 2018 r. Kościołowi Prawosławnemu Ukrainy, będącemu – zdaniem hierarchy – zbyt zależnym od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego[5].
Był autorem projektu soboru św. Michała Archanioła w Czerkasach – największej cerkwi na Ukrainie. Był również honorowym członkiem Ukraińskiej Akademii Architektury, należał do Związku Urbanistów Ukrainy i zasiada w radzie zajmującej się architekturą i urbanistyką przy radzie miejskiej Czerkas[6].
Zmarł w 2020 r.[1] Został pochowany przy soborze św. Michała Archanioła w Czerkasach[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Преставился ко Господу митрополит Черкасский и Каневский Софроний. patriarchia.ru, 23 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-23]. (ros.).
- ↑ a b c d Biogram na stronie Kościoła
- ↑ ЧЕРКАСЬКА єпархія
- ↑ Архиєпископ УПЦ (МП) невдоволений станом своєї Церкви
- ↑ Михайло Глуховський: Митрополит Софроній: Я ні туди і ні сюди. Але у Московському патріархаті не залишаюся. m.glavcom.ua, 27 grudnia 2018. [dostęp 2020-06-24]. (ukr.).
- ↑ СОФРОНІЙ (ДМИТРУК ДМИТРО САВОВИЧ)
- ↑ Состоялось отпевание митрополита Черкасского и Каневского Софрония. patriarchia.ru, 24 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-24]. (ros.).