Skotniki (gmina w powiecie koneckim)

Skotniki – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim, łódzkim i ponownie kieleckim. Siedzibą władz gminy były Skotniki[2].

Skotniki
gmina wiejska
1919–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: kieleckie (II RP)
1939: łódzkie (II RP)
1945-50: łódzkie
1950–54: kieleckie

Powiat

konecki

Siedziba

Skotniki

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

10

brak współrzędnych

W okresie międzywojennym gmina Skotniki należała do powiatu koneckiego w woj. kieleckim. 1 kwietnia 1939 roku gminę wraz z główną częścią powiatu koneckiego[3] przeniesiono do woj. łódzkiego[4]. Po wojnie gmina przez krótki czas zachowała przynależność administracyjną, lecz już 6 lipca 1950 roku została wraz z całym powiatem przyłączona z powrotem do woj. kieleckiego[5].

Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 10 gromad: Dąbrówka, Faliszew, Józefów, Reczków, Reczków Nowy, Skotniki, Stara, Szarbsko, Wacławów i Wólka[6].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku na mocy reformy wprowadzającej gromady w miejsce gmin[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Skotniki nie przywrócono, a jej dawny obszar wszedł w skład gmin: Aleksandrów w powiecie opoczyńskim i Przedbórz w powiecie koneckim (obie w woj. kieleckim)[8]. Obecnie obie docelowe gminy należą do powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego w woj. łódzkim.

Przypisy

edytuj
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Z wyjątkiem gmin miejskich Skarżysko-Kamienna i Szydłowiec oraz gmin wiejskich Bliżyn i Szydłowiec
  4. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  8. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312