Skałki Andrychowskie
Skałki Andrychowskie – seria skalna w rejonie Andrychowa, występująca pomiędzy dwiema płaszczowinami: na płaszczowinie podśląskiej, pod płaszczowiną godulską. Zbudowana ze skał różniących się pod względem pochodzenia i genezy od skał budujących Beskid Mały. Skały te są porwakami tektonicznymi (lub olistolitami) gnejsów i granitognejsów, pochodzących sprzed dewonu, wapieni górnej kredy i paleogenu oraz margli i zlepieńców[1].
Skałki występują na stanowiskach[2]:
- Pańska Góra 1 – w znajdującym się na południowych stokach góry kamieniołomie (wiek skał ok. 40 mln lat)
- Pańska Góra 2 – znajdujący się na północnym zboczu blok gnejsu o wymiarach 30 m grubości i 200 m długości
- Skały wapienne w górze Wapiennica nad Inwałdem
- Na północnych stokach Złotej Górki w Roczynach i Brzezince Dolnej
- Kiczora (nad Targanicami) – wapienie tytonu, margle i wapienie senonu oraz mszywiołowo-litotamniowe wapienie paleogenu[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 17–18, ISBN 978-83-62460-50-2.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 476–480.
- ↑ Grzegorz Brzyski i inni, Wapienna skałka w Targanicach – porwak tektoniczny czy olistolit? [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].