Skłodowskit

Skłodowskit (shinkolobwit, chinkolobwit) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Skłodowskit

Skłodowskit na kwarcu; kopalnia Animas, dystrykt Santa Eulalia, Chihuahua, Meksyk (3,0 x 2,7 x 2,3 cm)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	Sinkolobwit Chinkolobwit
Skład chemiczny	MgH2(UO2)2[SiO4] 2 · 6H2O
Twardość w skali Mohsa	3
Przełam	nierówny
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość	3,54 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	cytrynowożółta
Rysa	jasnożółta
Połysk	szklisty

Nazwany na cześć Marii Skłodowskiej-Curie. Druga jego nazwa jest utworzona od francuskiej nazwy jednego ze złóż, w których został odnaleziony, Shinkolobwe w Kongo.

Charakterystyka

Właściwości

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, igiełkowym, włosowym. Występuje w skupieniach promienistych, włóknistych, sferolitycznych. Jest kruchy i przeświecający. Jest minerałem silnie promieniującym (bogaty w tlenek uranu – do 68% UO₃). Należy przechowywać go w szczelnych ołowianych pojemnikach.

Występowanie

Powstaje jako minerał wtórny złóż uranu – w jego strefie utleniania.

Miejsca występowania:

• Na świecie: Kanada – Saskatchewan (kopalnia Nicholson, jezioro Athabaska), Czechy – Jáchymov. Znaleziony w złożach uranu w Katandze – złoża Shinkolobwe.
• W Polsce został znaleziony w Kowarach.

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe,
• interesuje kolekcjonerów.

Bibliografia

• Minerały systematyczny katalog 2004, J. Parafiniuk, TG ”Spirifer”, Warszawa, 2005
• Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, Wyd. Geologiczne, 1965
• Mineralogia szczegółowa, A. Bolewski, A. Manecki, Wydawnictwo PAE, 1993
• Minerały Polski, W. Heflik, L. Natkaniec–Nowak, Wyd. „Antykwa”, 1998

Linki zewnętrzne

• Opis i fotografie minerału na stronie Webmineral (ang.)