Wikipedia

Seymour Hersh

Seymour Myron Hersh (ur. 8 kwietnia 1937[1] w Chicago) – amerykański dziennikarz, który ujawnił prawdę o masakrze w Mỹ Lai, a także metodach śledczych stosowanych wobec osadzonych w więzieniu Abu Ghurajb. Autor szeregu książek publicystycznych i zdobywca Nagrody Pulitzera.

Seymour Hersh
Ilustracja
Seymour Hersh (2004)
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1937
Chicago

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Narodowość

amerykańska

Alma Mater

University of Chicago

Małżeństwo

Elizabeth Sarah Klein (od 1958)

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Urodził się Chicago w żydowskiej rodzinie imigrantów z Polski i Litwy[2][3]. Studiował na Uniwersytecie Chicagowskim, który ukończył w 1958 roku z dyplomem licencjata historii. W tym samym roku rozpoczął dalsze studia na kierunku prawniczym, ostatecznie porzucając je na rzecz zawodu dziennikarza śledczego[3].

Wywiad z 1969 roku, którego udzielił mu William Calley, doprowadził do ujawnienia prawdy o masakrze w Mỹ Lai. Rok później wydał szczegółową książkę na temat owej zbrodni wojennej pt.: My Lai 4: A Report on the Massacre and Its Aftermath, za którą otrzymał Nagrodę Pulitzera. Jego działalność znacznie przyczyniła się do zakończenia amerykańskiej interwencji w Wietnamie[3]. Obok Boba Woodwarda i Carla Bernsteina, był jednym z dziennikarzy śledczych, którzy doprowadzili do ujawnienia afery Watergate[3][4]. Następnie obiektami jego dziennikarskich dochodzeń były m.in.: operacja Azorian, akcje CIA w celu destabilizacji Chile pod rządami Salvadora Allende, katastrofa lotu Korean Air 007, izraelskie posiadanie broni jądrowej, powiązania saudyjskiej rodziny królewskiej z administracją George’a W. Busha, ciemna strona prywatnego życia prezydenta Johna F. Kennedy’ego, czy antyirańska działalność administracji prezydentów Busha i Obamy[3][4].

Po serii artykułów w The New Yorker, w 2004 roku opublikował książkę Chain of Command: The Road from 9/11 to Abu Ghraib, ujawniając tym samym metody śledcze stosowane wobec osadzonych w więzieniu Abu Ghurajb, a także obalając rzekomą niewiedzę ze strony rządu amerykańskiego na temat sposobu działalności owej placówki. W książce poruszył także kwestię neokonserwatywnej propagandy i rzekomego fałszu, na jakim zbudowano wojnę z terroryzmem[3][4].

W 2015 roku na łamach London Review of Books stwierdził, iż operacja Neptune Spear była z góry zaplanowana, a sam Usama ibn Ladin znajdował się od 2006 roku w pakistańskim areszcie służb specjalnych[3].

W lutym 2023, powołując się na jedno, anonimowe źródło, zarzucił rządowi Stanów Zjednoczonych odpowiedzialność za eksplozje gazociągów Nord Stream we wrześniu 2022 roku[5]. Dziennikarz w swoim wpisie internetowym stwierdził, że sabotażu dokonali nurkowie, szkoleni w ośrodku United States Navy, podczas ćwiczeń NATO[6]. Biały Dom zdementował doniesienia Hersha[6].

Wyróżnienia i nagrody

edytuj

Jest posiadaczem wielu wyróżnień i nagród m.in.: Nagroda Pulitzera (1970), George Polk Award (1969, 1973, 1974, 1981, 2004), National Book Critics Circle Award i Los Angeles Times Book Prize (1983), National Magazine Award (2003, 2004) i innych[7].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Edd Applegate: Journalistic Advocates and Muckrakers: Three Centuries of Crusading Writers. McFarland, 1997, s. 87. ISBN 978-0-7864-0365-3.
  2. ↑ Glenn Frankel, Review | Major scoops and controversies of a storied investigative journalist, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2023-05-04] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g Seymour Hersh, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-06-26] (ang.).
  4. ↑ a b c Seymour Hersh. Investigating Power. [dostęp 2017-06-26]. (ang.).
  5. ↑ KE: Rewelacje o wybuchach rosyjskich gazociągów to domysły i spekulacje [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-05-04] (pol.).
  6. ↑ a b Malwina Zaborowska, Amerykański dziennikarz: To służby USA wysadziły Nord Stream. Biały Dom zaprzecza [online], www.rmf24.pl [dostęp 2023-05-04] (pol.).
  7. ↑ The New Yorker: Seymour M. Hersh. [dostęp 2017-06-26]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Seymour_Hersh&oldid=71785454”