Serycyt
Serycyt – pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał należący do grupy mik.
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
(KAl2(OH,F)2AlSi3O10) |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
2–2,5 |
Przełam |
blaszkowy o zarysie heksagonalnym |
Łupliwość |
doskonała |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Gęstość minerału |
2,8–2,9 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
bezbarwny, niekiedy biały, żółtawy, szary lub brunatny |
Rysa |
biała |
Połysk |
perłowy |
Właściwości
edytujW warunkach podwyższonych ciśnień i temperatury przekrystalizowuje w muskowit lub paragonit.
Są to zbite lub drobnołuseczkowate skupienia jasnej miki powstałe w niskich temperaturach wskutek przeobrażenia innych minerałów glinokrzemianowych np. skaleni (serycytyzacja). Skład chemiczny podobny do paragonitu lub muskowit. Zwykle jednak zawiera więcej SiO2, a mniejszą alkaliów na rzecz H2O. Niekiedy składem jest zbliżony do hydromik, zwłaszcza do illitu.
Występowanie
edytujRozpowszechniony wśród skał plutonicznych. Składnik skał metamorficznych, np. łupków serycytowych lub serycytowo –chlorytowych, fyllitów. Podobnie jak muskowit. Często pojawia się jako produkt wietrzenia skaleni.
Miejsca występowania: w Polsce rozpowszechniony i eksploatowany na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie
edytuj- bywa interesujący dla niektórych kolekcjonerów,
- łupki serycytowe i serycytowo-chlorytowe stanowią surowce do produkcji posypki do papy.