Serhij Riabczenko
Serhij Wasylowycz Riabczenko (ukr. Сергій Васильович Рябченко, ros. Сергей Васильевич Рябченко, Siergiej Wasiljewicz Riabczenko; ur. 1 czerwca 1923 w Aleksandrii, zm. 27 czerwca 1992 w Odessie) – radziecki i ukraiński artysta grafik[1].
Imię i nazwisko |
Serhij Wasylowycz Riabczenko |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
ukraiński |
Alma Mater |
Odeska Szkoła Artystyczna im. M. B. Grekowa |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
realizm, realizm socjalistyczny |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujSerhij Wasylowycz Riabczenko urodził się 1 czerwca 1923 r. w Aleksandrii w obwodzie kirowogradzkim[1].
Od dziecka lubił rysować. Lata jego młodości przypadły na początek Wielkiej Wojny Ojczyźnianej; na froncie w czasie spokoju szkicował sylwetki żołnierzy[2]. Jako uczestnik II wojny światowej został nagrodzony za zasługi Orderem Czerwonej Gwiazdy, Orderem Wojny Ojczyźnianej oraz medalami „Za odwagę”, „Za zdobycie Budapesztu” i „Za zdobycie Wiednia”[3][3].
Po demobilizacji wojskowej Serhij Riabczenko powrócił do Aleksandrii i pracował w oddziale kompletowania sprzętu w spółce Ukrajinawuhilla, następnie przeniósł się do Odessy, gdzie w 1947 roku rozpoczął naukę w Odeskiej Szkole Artystycznej im. M.B. Grekowa. Jego nauczycielami w ramach wybranej specjalizacji byli L.J. Muchnik, M.K. Popławski i M.M. Mutselmacher[4]. Na kurs dyplomowy razem z artystą uczęszczała jego przyszła żona – Olga Stepanowna Riabczenko[5]. W 1953 roku Serhij Riabczenko zakończył naukę na uczelni[4].
W 1954 roku artysta zadebiutował na republikańskiej wystawie, od 1956 roku brał udział w licznych wystawach krajowych i zagranicznych.
Od 1959 roku artysta był członkiem Związku Artystów ZSRR[5].
Twórczość
edytujSerhij Riabczenko uznawany jest za jednego z najlepszych ukraińskich grafików[2]. Specjalizował się w dziedzinie grafiki sztalugowej w następujących technikach: rysunku, akwaforty, linorytu, litografii i akwareli. Do najważniejszych dzieł artysty należą m.in.: cykl akwafort i linorytów „Pejzaże Odessy” (1954-1961); cykl litografii „Marynarka Wojenna” (1959-1960); seria linorytów „Legendarni Bohaterowie Wojenni” (1963-1965)[6].
Kolekcja
edytuj- Ukraińskie Narodowe Muzeum Sztuki (Kijów, Ukraina)
- Narodowe Muzeum Sztuki w Odessie (Odessa, Ukraina)[4]
- Obwodowe Muzeum Sztuki w Ługańsku (Ługańsk, Ukraina)[7]
- Symferopolskie Muzeum Sztuki (Symferopol, Ukraina)[8]
- Sewastopolskie Muzeum Sztuki im. M.P. Kroszyckiego (Sewastopol, Ukraina)[9]
- Muzeum-Panorama „Bitwa o Stalingrad” (Wołgograd, Rosja)[10]
- Nowokuźnieckie Muzeum Sztuki (Nowokuźnieck, Rosja)[11]
Rodzina
edytuj- Syn – Wasyl Riabczenko (ur. 1954) – ukraiński artysta, jeden z najważniejszych przedstawicieli współczesnej sztuki ukraińskiej oraz nurtu Nowej Ukraińskiej Fali.
- Wnuk – Stepan Riabczenko (ur. 1987) – uznany ukraiński artysta sztuki nowych mediów specjalizujący się w sztuce cyfrowej, architekturze konceptualnej, rzeźbie oraz instalacjach świetlnych.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Vera Savchenko , Sergey Ryabchenko [online], viknaodessa [dostęp 2022-05-06] .
- ↑ a b Рябченко Сергій Васильович – художник-графік, член Спілки художників України – Центральна міська бібліотека Місто Олександрія [online] [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
- ↑ a b Sergey Vasilyevich Ryabchenko [online] .
- ↑ a b c Lydia Naumovna Kalmanovska , MUZEUM SZTUKI ODESSY. Grafika. Rzeźba, Fabryka Książek „Październik” Republikańskiego Stowarzyszenia Produkcyjnego „Książka Poligraficzna” Państwowego Wydawnictwa ZSRR, Kijów, Artema, 23a, 1974, z. 157–158 .
- ↑ a b ВАСИЛЬ РЯБЧЕНКО ПРО ВАСИЛЯ РЯБЧЕНКА [online], МіТЄЦ, 10 października 2019 [dostęp 2022-05-06] (ukr.).
- ↑ Одесский художник Сергей Рябченко: настоящее искусство не стареет: Одесса: Новости: Викна-Одесса [online], Викна-Одесса: Художественная интернет-галерея [dostęp 2022-05-06] .
- ↑ Sergey Ryabchenko, Obwodowe Muzeum Sztuki w Ługańsku [online] .
- ↑ Sergey Ryabchenko, Symferopolskie Muzeum Sztuki [online] .
- ↑ Sergey Ryabchenko, Sewastopolskie Muzeum Sztuki im. M.P. Kroszyckiego [online] .
- ↑ Sergey Ryabchenko, Muzeum-Panorama „Bitwa o Stalingrad” [online] .
- ↑ Sergey Ryabchenko, Nowokuźnieckie Muzeum SztukiNowokuźnieckie Muzeum Sztuki [online] .