Schronisko Kręte w Panieńskich Skałach
Schronisko Kręte w Panieńskich Skałach – schronisko w Panieńskich Skałach na wzgórzu Sowiniec w Lesie Wolskim w Krakowie[1]. Pod względem geograficznym znajduje się w mezoregionie Pomost Krakowski, będącym częścią makroregionu Bramy Krakowskiej[2].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
8 m |
| Głębokość |
0 m |
| Wysokość otworów |
279 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
| Kod |
J.BK-03.08 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′38″N 19°51′34″E/50,060583 19,859528
| |
| Strona internetowa | |
Opis obiektu
edytujZnajduje się w głównej grupie Panieńskich Skał pod szerokim okapem. Ma bardzo szeroki, lecz niski otwór wejściowy, który szybko zwęża się przechodząc w ciasną rurę krasową. Można nią przecisnąć się na długości około 2 m, dalej staje się zbyt ciasna. Z jej lewej strony rury odchodzi krótkie, ślepo kończące się odgałęzienie[1].
Schronisko powstało w wapieniach z jury późnej. Ma ubogą szatę naciekową w postaci niewielkich i zwietrzałych polew. Namulisko dość obfite, składające się głównie z liści nawianych przez wiatr. Zimą w schronisku tworzą się lodowe sople. Przy wejściu do otworu pod okapem rośnie mech Fissidens gracilifolius[1].
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy wzmiankował go S. Zaręczny w 1894 r.[3]. Zaznaczył go na szkicu jaskiń Skał Panieńskich T. Fischer w 1938 r. i wymienili w spisie jaskiń M. Szelerewicz i A. Górny w 1986 r.[4] Dokumentację schroniska opracowali M. Pruc i J. Baryła w październiku 1999 r., plan sporządził M. Pruc[1].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Janusz Baryła, Maricin Pruc, Schronisko Kręte w Panieńskich Skałach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-10-29].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
- ↑ S. Zaręczny, Atlas geologiczny Galicyi, Kraków: Nakł. Akademii Umiejętności, 1894, s. 290
- ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200