Salomon Biber

polski pisarz i dziennikarz pochodzenia żydowskiego

Salomon (Szlomo) Biber (ur. 23 września 1875 w Ostrowie na Wołyniu, zm. 15 października 1931 w Warszawie) – polski dziennikarz i pisarz żydowskiego pochodzenia, tworzący w języku jidysz.

Salomon Biber
Salomon (Szlomo) Biber
Data i miejsce urodzenia

23 września 1875
Ostrów

Data i miejsce śmierci

15 października 1931
Warszawa

Grób Salomona Bibera na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Życiorys

edytuj

Pochodził z rodziny kupieckiej. Uczył się w rosyjskim progimnazjum, a następnie w szkole górniczej. Później pracował w kopalni w Zagłębiu Donieckim (był sztygarem). W 1894 zamieszkał w Warszawie. Tam zatrudnił się jako korespondent prasowy. Pisał do gazet żydowskich i żydowsko-rosyjskich. W tym czasie wykrystalizowały się u niego lewicowe, socjalistyczne poglądy. W wyniku tego rozpoczął współpracę z nielegalnym periodykiem Arbeter (jid. Robotnik), związanym z Polską Partią Socjalistyczną. Później publikował także w żydowskich dziennikach Der Weg i Der Telegraf.

W 1908 związał się ze środowiskiem fołkistowskim, wchodząc w skład redakcji czasopism Unzer Leben, Der Frajnd oraz Der Moment. Nieco później znalazł się w Radzie Naczelnej fołkistowskiej Żydowskiej Partii Ludowej. Publikował w jej organie prasowym Dos Fołk.

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 31, rząd 2)[1].

Twórczość

edytuj

Salomon Biber publikował przede wszystkim artykuły publicystyczne w języku jidysz, ale zajmował się także pisaniem powieści w odcinkach, takich jak:

  • In szturm fun łebn (W burzy życia),
  • In szturm (W burzy),
  • Der Zakładnik (Zakładnik),
  • Der amerikaner feter (Amerykański wujek),
  • Rasputin
  • Der bekers tochter (Córka piekarza),
  • Di polsker kdojszim (Polscy męczennicy),
  • Ojf di churwes fun carzim (Na ruinach caratu).

Jego autorstwa były także rozprawy historyczne w odcinkach, publikowane w żydowskich gazetach. Jednym z jego ulubionych tematów były rzezie Żydów z okresu powstania Chmielnickiego. Napisał m.in.:

  • Gzejres tach we-tat (Rzezie roku 5048/5049),
  • Sztadłones ba-Jidn (Pośrednictwo u Żydów),
  • Reb Rafael Hamburger.

Biber był również autorem kilku pozycji książkowych:

  • Der Bejlis-proces (Proces Beilisa, 1914, stenograficzny zapis procesu Menachema Bejlisa),
  • Di kijewer geajmnisn (Kijowskie tajemnice, 1914, powieść na temat powyższego procesu),
  • Ferszwundene tipn fun judiszn Warsze (Przemijające typy żydowskiej Warszawy, 1924, pamiętniki)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Grób Salomona Bibra w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej
  2. Salomon Biber, Farshvundene tipen fun yudishen Varsha. Heft 1, Varshe 1924.

Bibliografia

edytuj