Słubice (województwo mazowieckie)

Słubice
	wieś
	; Pałac w Słubicach należący do rodziny Mikorskich
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	płocki
Gmina	Słubice
Liczba ludności (2021)	1086
Strefa numeracyjna	24
Kod pocztowy	09-533
Tablice rejestracyjne	WPL
SIMC	0575568
	Położenie na mapie gminy Słubice Słubice
	Położenie na mapie Polski Słubice
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Słubice
	Położenie na mapie powiatu płockiego Słubice
	52°22′09″N 19°56′19″E/52,369167 19,938611
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2011-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Słubice – wieś położona w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie płockim w gminie Słubice^[5]^[6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 575. Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Tama, wpadająca do Wisły. Słubice są położone w odległości ok. 90 km od Warszawy i ok. 30 km od Płocka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Historia

Wzmiankowana w XIV w. Podczas powstania styczniowego w okolicy liczne potyczki. W 1905 strajki robotników folwarcznych. We wrześniu 1939 wieś była celem nalotów samolotów hitlerowskich, w wyniku ostrzału i bombardowań zginęło wielu mieszkańców, na cmentarzu parafialnym mogiły ludności cywilnej, żołnierzy i oficerów polskich^[7].

Zabytki

zespół parkowo-pałacowy złożony z klasycystycznego pałacu i parku romantycznego
kościół św. Marcina, klasycystyczny, wybudowany w 1791 r. według projektu Hilarego Szpilowskiego
plebania z 1880 r.
stare chaty z poł. XIX w.

Demografia

Rok	2004	2009	2011	2021
Ludność	1000	1189	1210	1086

Gospodarka

W Słubicach, w specjalnej strefie G.S. są hale magazynowe, w których przechowuje się węgiel, pasze i nawozy. Na tym samym terenie istnieje Piekarnia GS Samopomoc Chłopska. Handel od 1790 roku rozwijał się w centralnej części wsi. W miejscowości dużą rolę pełni rolnictwo. Jednak coraz więcej pól rolniczych na terenie Słubic przeistacza się na działki budowlane i usługowe.

Poza centralną częścią Słubic znajduje się nowo otwarty sklep sieciowy „Dino”, który został otwarty w 2016 r. Również w tej samej części wsi znajduje się kwiaciarnia, która jest dostępna 24 godziny na dobę. W połowie 2015 roku została zbudowana hala oraz powstał nowy plac z materiałami budowlanymi „BUDMIX” i magazyny sklepu „Świat Parkietów” (sklep w Płocku).

Transport

Drogi

droga wojewódzka nr 575 kierunek Płock – Słubice – Kazuń Nowy.

Z centrum Słubic prowadzą dwie drogi powiatowe: nr 365 Słubice – Piotrkówek i nr 373 Słubice – Sanniki.

Edukacja

Przedszkole w Słubicach
Szkoła Podstawowa im. Ojca Świętego Jana Pawła II w Słubicach

Placówki kulturalne

Gminna Biblioteka Publiczna
Sala Kulturalno-Oświatowa

Media

Obecnie w Słubicach działa gazeta: „Wieści znad Wisły” wydawana przez Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Ziarno” oraz „Słubicki Biuletyn Informacyjny”.

Sport

LUKS „Mazowia” – klub piłkarski
LKS „Nadwiślanin” – klub tenisa stołowego

Szlaki rowerowe

EuroVelo: – szlak rowerowy zielony

Związani ze Słubicami

August Potocki – właściciel Słubic w latach 1853–1866^[8]. Przeniósł z Jamna do Słubic parafię rzymskokatolicką.
Józef Andrzej Mikorski – kasztelan rawski, starosta gostyński i dziedzic Słubic.
Ewa Smuk Stratenwerth – polska ekolog i społeczniczka; prowadzi Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Ziarno”.

Zobacz też

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124882
↑ Wieś Słubice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-12] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-12-08].
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1162 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński „Mazowsze, mały przewodnik” Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 239.
↑ Szymański M., Gmina Słubice. Zarys monograficzny, Atu Press, Płock 2010.

Linki zewnętrzne

Słubice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 836 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 124882

[pwl-2] Wieś Słubice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-12] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[nsp-3] GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-12-08].

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1162 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-5] GUS. Wyszukiwarka TERYT.

[roz-6] Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[mazowsze-7] Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński „Mazowsze, mały przewodnik” Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 239.

[8] Szymański M., Gmina Słubice. Zarys monograficzny, Atu Press, Płock 2010.

[5]

[6]

[2]

[3]

[4]

[1]

[7]

[8]