Słowo (dziennik warszawski)
Słowo – konserwatywny dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1882–1919 w Warszawie[1].
_(22425220)_(cropped).jpg) Winieta numeru 1/1882 | |
| Częstotliwość |
Dziennik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Warszawa |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Średni nakład |
do 12 tys.[2] egz. |
| OCLC | |
Historia
edytujPierwszym redaktorem naczelnym gazety i jednocześnie jej wydawcą był Juliusz Niemirycz[1], który dzięki swoim znajomościom w Petersburgu uzyskał koncesję na wydawanie dziennika. Faktycznie Juliusz Niemirycz nigdy nie rozpoczął działalności wydawniczej. Po śmierci córki Wandy w marcu 1881 roku przekazał koncesję grupie Antoniego Wrotnowskiego[3].
Od numeru 21 z 1882 wydawcą został literat Antoni Zaleski[1], a redaktorem naczelnym Henryk Sienkiewicz[1], który opublikował w tym dzienniku między innymi swoją Trylogię[2] (Ogniem i mieczem w latach 1883–1884 i Pana Wołodyjowskiego w latach 1887–1888 jako pierwodruki oraz Potop w latach 1884–1886 prawie równocześnie z pierwodrukiem wydanym w Krakowie). Ponadto dzięki Sienkiewiczowi do współpracy z gazetą przystąpiło wielu znanych literatów, publicystów, naukowców (m.in. Władysław Bełza, Zygmunt Chełmicki, Józef Rostafiński)[2].
Kolejnymi redaktorami naczelnymi gazety byli: Mścisław Godlewski (od numeru 261 z 1887)[1], Władysław Olendzki, Lucjan Wrotnowski, Antoni Donimirski[2]. Jednym z korespondentów był działacz pracy organicznej Michał Mosiołek. Po 1905 r. dziennik był organem Stronnictwa Polityki Realnej[4]. Zawieszony w marcu 1914, podczas pierwszej wojny światowej wznowił działalność jako tygodnik, zmieniając jednocześnie tytuł na Kraj[5].
W 1905 jako zeszytowy dodatek do "Słowa" opublikowano I tom czterotomowej Encyklopedii podręcznej ilustrowanej[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Słowo / [red. odp. J. Niemirycz.]. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
- ↑ a b c d Władysław Marek Kolasa, Jerzy Jarowiecki: Najważniejsze polskie gazety do wybuchu pierwszej wojny światowej w kontekście zabezpieczenia ich dla potomnych (charakterystyka, badania, zasoby). W: red. nauk. Artur Jazdon, Aldona Chachlikowska: Gazety : zasoby, opracowanie, ochrona, digitalizacja, promocja/informacja : materiały z międzynarodowej konferencji naukowej, Poznań, 19-21 października 2006. Poznań: 2006, s. 14. (pol.).
- ↑ Edward Muszalski: Niemirycz Juliusz (Julian). W: Polski Słownik Biograficzny. T. 22: Morsztyn Zbigniew – Niemirycz Teodor. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1977, s. 816–817.
- ↑ Tadeusz Łepkowski (red.): Słownik historii Polski. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 468. (pol.).
- ↑ Regina Godlewska. Prasa warszawska w pierwszym roku I wojny światowej. „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego”. 1, s. 256, 1962. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).
- ↑ Praca zbiorowa, t. I 1905 ↓.
Bibliografia
edytuj- Praca zbiorowa: Encyklopedya podręczna ilustrowana według 2-go najnowszego wydania "Macierzy Polskiej" we Lwowie, uzupełniona i opracowana do użytku naszych czytelników,t. I. Warszawa: Macierz Polska, Polska Akademia Umiejętności, nakładem „Słowa”, 1905.
Linki zewnętrzne
edytuj- Słowo w zbiorach Biblioteki Narodowej na portalu Polona.