Rzęsna Ruska
Rzęsna Ruska[1] (ukr. Рясне-Руське) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim; graniczy z Lwowem.
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Powierzchnia |
12,42 km² | ||||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 3259 | ||||
Kod pocztowy |
81085 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°52′23″N 23°54′08″E/49,873056 23,902222 |
Przez Rzęsną Ruską przebiega droga międzynarodowa M10, która łączy się z polską autostradą A4. Na zachód od Rzęsnej Ruskiej leży wieś Podrzęsna, zaś na wschód dawna wieś Rzęsna Polska, w 1988 włączona do Lwowa.
We wsi w 1884 pracował jako nauczyciel miejscowej 1-klasowej szkoły Józef Keffermüller[2], który w 1913 był dyrektorem 3-klasowej szkoły żeńskiej połączonej z 4-klasową szkołą pospolitą im. Królowej Jadwigi w Buczaczu[3].
W 1884 w Rzęsnej Ruskiej urodził się Zenon Keffermüller. Na miejscowym cmentarzu pochowany jest Aleksy Zarycki.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lwowskim województwa lwowskiego. W marcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X. Warszawa: 1880-1902, s. 166.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów, 1884, s. 402.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów, 1913, s. 715.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 629, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Rzęsna Ruska 2.), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 166 .
- Informacja o wsi w haśle Karaczynów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 828 .