Ryniofity, ryniofyty (Rhyniophyta) – gromada roślin kopalnych, pierwotnych, pionierskich roślin lądowych. Pojawiły się na ziemi w pierwszej połowie ery paleozoicznej - w sylurze. Zapoczątkowały wszystkie linie rozwojowe prowadzące do współcześnie żyjących gatunków roślin lądowych. Ryniofity wymarły pod koniec dewonu, 370 mln lat temu.

Ryniofity
Ilustracja
Kuksonia
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

naczyniowe

Gromada

ryniofity

Nazwa systematyczna
Rhyniophyta

W okresie dewonu żyły ryniofity dorastające do pół metra wysokości. Ich skamieniałości odkryto w dolnodewońskich martwicach krzemionkowych (stanowisko paleontologiczne Rhynie Chert), występujących pod szkocką miejscowością Rhynie (Aberdeenshire). Od nazwy tej miejscowości nazwano całą grupę.

Charakterystyka

edytuj
Łodyga
Osiągająca od kilkunastu do kilkudziesięciu cm wysokości, wzniesiona, naga, zakończona pojedynczymi zarodniami (sporofit), widlasto rozgałęziająca się, z zaczątkami prymitywnych wiązek przewodzących. W miejscu, w którym odnaleziono ryniofity, odkryto rośliny będące zarówno sporofitami jak i gametofitami, co może oznaczać równoznaczność obydwu pokoleń w cyklu rozwojowym ryniofitów.
Kłącze
Płożące, ryniofity nie wykształciły korzeni.
Budowa anatomiczna
Ryniofity charakteryzowała prosta budowa wewnętrzna, ich ciało było pokryte epidermą, pod którą znajdowała się tkanka miękiszowa pełniąca funkcje asymilacyjne. Środkiem przebiegała cienka wiązka przewodząca.

Ewolucja ryniofitów

edytuj

W ciągu 40 mln lat z ryniofitów utworzyły się wszystkie linie rozwojowe współczesnych roślin lądowych. Dały one początek grupom roślin o dominującym gametoficie - mszakom i glewikom, oraz o dominującym sporoficie, u których gametofit uległ niejednokrotnie znacznej redukcji i całkowitemu uzależnieniu od pokolenia bezpłciowego, ta gałąź rozwojowa doprowadziła z kolei do powstania współczesnych widłaków, skrzypów, paproci i roślin nasiennych.

Systematyka

edytuj

Rodzaje ryniofitów:

Linki zewnętrzne

edytuj