Martwica (geologia)
Martwica – rodzaj skały osadowej pochodzenia chemicznego (skała chemiczna).
Pochodzenie
edytujPowstaje w wyniku wytrącania się węglanu wapnia (martwica wapienna) lub krzemionki (martwica krzemionkowa) z wód źródlanych (zimnych lub gorących) pod wpływem gwałtownych zmian ciśnienia lub temperatury.
Martwica wapienna
edytujPowstaje w reakcji
Właściwości
edytujBarwa biała, żółtawa lub szara; tekstura silnie porowata. Pieni się w kontakcie kwasem solnym i innymi kwasami.
Odmianami martwicy są:
- trawertyn
- gejzeryt
- tuf wapienny[1] (w odróżnieniu od tufu wulkanicznego)
- sinter wapienny
- onkoidy
- peloidy
- muły węglanowe
Występowanie
edytujW Polsce spotykana jest w okolicach Krzeszowic lub koło wsi Karwowa w pow. opatowskim, gdzie się tworzy jeszcze dotąd z wapna rozpuszczonego w wodzie, nasyconej gazem kwasem węglanym, wypływającej ciągle ze znajdującego się tam źródła, znanego u miejscowych mieszkańców pod imieniem źródła Kadłubkowego od Wincentego Kadłubka albo 'kaj dłubki' bo skała miękka do łacna bab dłubania, karwienia i skrawania[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Joachim Szulc. Geneza i klasyfikacja wapiennych osadów martwicowych. „Przegląd Geologiczny”. 31 (4), s. 231–236, 1983. Państwowy Instytut Geologiczny. ISSN 0033-2151.
- ↑ cytat: z PD: 'Encyklopedyjha powszechna 1867' tom 25, hasło Tuf strona 691'
Bibliografia
edytuj- Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.