Rycerowy Żleb (słow. Licierov žľab) – wybitny żleb w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach. W górnej części uchodzi rozgałęzia się na kilka koryt. Rycerowy Żleb opada spod wierzchołka Pośredniej Magury Rycerowej (1933 m n.p.m.) w północno-zachodnim kierunku do Doliny Cichej, około 300 m powyżej ścieżki prowadzącej do Doliny Tomanowej Liptowskiej (ok. 1180 m n.p.m.)[1]. Dnem spływa potok Licierov jarok uchodzący do Cichej Wody. Zimą Rycerowym Żlebem spadają duże lawiny[2].

Widok z Małołączniaka
Widok z Kopy Kondrackiej na Rycerowy i Magurski Żleb

Na południe od Rycerowego Żlebu, na zachodnich stokach Niżniej Magury Rycerowej (1800 m.) istnieje drugi, znacznie krótszy żleb, według mapy Tatry Wysokich słowackich i polskich nazywany Magurskim Żlebem (Magurský žľab)[1], przez Władysława Cywińskiego Rakitowym Żlebem (Rakytový žľab)[2]. Istnieje tutaj pewne zamieszanie w nazewnictwie. Według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej Rycerowy i Magurski Żleb to synonimy[3].

Liptowskie Kopy są niedostępne turystycznie, od 1949 stanowią obszar ochrony ścisłej[2]. Rycerowy Żleb jest dobrze widoczny od polskiej strony, z czerwonego szlaku biegnącego główną granią Tatr od Ciemniaka na Kasprowy Wierch[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
  2. a b c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
  3. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.