Wikipedia

Rose Namajunas

amerykańska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA)

Rose Namajunas (ur. 29 czerwca 1992 w Milwaukee) – amerykańska zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA)[1], litewskiego pochodzenia[2], mistrzyni świata UFC w kategorii słomkowej w latach 2017-2019 oraz od 2021-2022.

Rose Namajunas
Ilustracja
Namajunas w 2012
Pełne imię i nazwisko

Rose Gertrude Namajunas

Pseudonim

Thug

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1992
Milwaukee

Obywatelstwo

Litwa
Stany Zjednoczone

Wzrost

165 cm

Masa ciała

52 kg

Styl walki

taekwondo, karate, jiu-jitsu

Debiut

2013

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

słomkowa

Klub

303 Training Center

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

20

Zwycięstwa

13

Przez nokauty

2

Przez poddania

5

Przez decyzje

6

Porażki

7

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 2 listopada 2024.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wczesne życie i edukacja

edytuj

Urodziła się w Milwaukee, w stanie Wisconsin 29 czerwca 1992[3]. Jej rodzice z Litwy przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych we wrześniu 1991 r. Została nazwana Rose (lit. Rožė) na cześć swojej prababki Rožė Gotšalkaitė Namajūnienė, której mąż Juozas był oficerem wojskowym Niepodległej Litwy. Juozas w 1933 r. zaciągnął się do wojska litewskiego, w 1936 r. awansował na porucznika. Podczas sowieckiej inwazji na Litwę w 1939 r. walczył w ruchu oporu. Po zajęciu kraju przez Sowietów został zmuszony do zaciągnięcia się do Armii Czerwonej. Po wypowiedzeniu wojny przez Niemców Związkowi Radzieckiemu i późniejszym wycofaniu się sowietów z krajów bałtyckich, Juozas opuścił Armię Czerwoną i przeszedł do życia cywilnego. Kiedy Sowieci ponownie zajęli Litwę, Juozas został aresztowany przez NKWD i wysłany do obozu jenieckiego. Został zabity przez sowieckich agentów KGB w pobliżu swojego domu w 1968 roku[4]. Dziadek Namajunas – Algimantas Andriukonis, był odnoszącym sukcesy zapaśnikiem, wygrywał krajowe mistrzostwa na Litwie i zawody w ZSRR[5]. Rose regularnie odwiedza Litwę i komunikuje się w języku litewskim z dziadkami.

Ojciec Namajunas – Arturas, cierpiący na schizofrenię, opuścił rodzinę, gdy Rose była jeszcze młoda i zmarł na zapalenie płuc w Niemczech w 2008 roku, kiedy Rose miała 16 lat[6]. Jej matka była pianistką, kształciła się w Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru[7].

Rose dorastała w Milwaukee w trudnej okolicy, gdzie od najmłodszych lat była świadkiem przemocy. Jej matka dużo pracowała, a brat rzadko bywał w domu. Jej koledzy z sąsiedztwa nazywali ją „Zbirem Różą”, ponieważ była jedyną białą dziewczyną wśród nich i najmniejszą, a jednocześnie najtwardszą w ich grupie przyjaciół. Przyznała się do bycia ofiarą wykorzystywania seksualnego, jednocześnie podkreślając, że nie chce mówić o konkretnych szczegółach. Ukończyła Liceum Sztuk Pięknych w Milwaukee, gdzie była znakomitą biegaczką przełajową[8].

Początki w sztukach walki

edytuj

Zaczęła ćwiczyć taekwondo w wieku 5 lat. Zdobyła pas poom (czarny pas juniorów) w wieku 9 lat. Następnie zaczęła trenować zarówno karate, jak i brazylijskie jiu-jitsu. W liceum zaczęła trenować kickboxing i mieszane sztuki walki z Duke'm Roufusem w Roufusport(inne języki), a także była zapaśniczką ostatniego roku w Milwaukee High School of the Arts(inne języki).

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

Namajunas zaczęła rywalizować amatorsko w MMA, w 2010 roku. Trenowała pod okiem trenera Grega Nelsona w Milwaukee High School of the Arts(inne języki)[9]. Ustanowiła amatorski rekord 4-0 z 2 zwycięstwami przez TKO i 2 decyzjami. Oba rezultaty miały miejsce w pierwszej rundzie[10].

Invicta Fighting Championship

edytuj

W pierwszej zawodowej walce zmierzyła się przeciwko Emily Kagan na Invicta FC 4: Esparza vs. Hyatt w dniu 5 stycznia 2013 roku[11]. Zwyciężyła przez poddanie w trzeciej rundzie trzeciej. Zwycięstwo w jej profesjonalnym debiucie przyniosło jej również premię bonusową w kategorii poddanie nocy[12].

W swoim drugim zawodowym występie, 5 kwietnia 2013 roku zmierzyła się z Kathiną Catron podczas Invicta FC 5: Penne vs. Waterson[13][14]. Wygrała walkę przez poddanie w zaledwie 12 sekund od rozpoczęcia pojedunku. Występ przyniósł jej drugą nagrodę bonusową za poddanie wieczoru[15].

13 lipca 2013 zawalczyła z Tecią Torres na Invicta FC 6: Coenen vs. Cyborg[16][17]. Odnotowała wówczas pierwszą zawodową porażkę, przegrywając jednogłośną decyzją sędziów na pełnym dystansie[18][19].

The Ultimate Fighter

edytuj

11 grudnia 2013 r. ogłoszono, że została zakontraktowana przez Ultimate Fighting Championship (UFC) wraz z 10 innymi zawodniczkami wagi słomkowej, aby rywalizować w 20. sezonie amerykańskiego reality show The Ultimate Fighter[20].

Na początku przygody z programem była czwartym wyborem trenera Gilberta Melendeza[21]. W rundzie wstępnej turnieju pokonała Alex Chambers przez poddanie[22].

W ćwierćfinale zmierzyła się ze Szkotką, Joanne Calderwood. Wygrała walkę przez kimurę w drugiej rundzie[23].

W półfinale zawalczyła się z Randą Markos. Ponownie wygrała walkę przez kimurę, tym razem w pierwszej rundzie[24].

W finale turnieju, który odbył się 12 grudnia 2014 roku na The Ultimate Fighter: A Champion Will Be Crowned Finale walczyła z Carlą Esparza o inauguracyjne mistrzostwo wagi słomkowej kobiet UFC. Przegrała walkę przez poddanie w trzeciej rundzie[25].

UFC

edytuj

Pomimo przegranej w finale The Ultimate Fighter, otrzymała dwa bonusy sezonu w wysokości 25 000 dolarów w kategorii Występ Sezonu i Walkę Sezonu za walkę z Joanne Calderwood.

23 maja 2015 roku w walce na karcie wstępnej UFC 187 miała zmierzyć się z Niną Nunes[26]. Przed walką rywalka nie zrobiła wagi i została ukarana odebraniem jej 20 procent swojej gaży[27]. Walka została ostatecznie odwołana na kilka godzin przed galą, ponieważ Nunes została uznana za niezdolną do walki z powodu choroby. Według jej narożnika, zachorowała ona na grypę tydzień wcześniej, a redukcja wagi nasiliła chorobę, zmuszając ją do przedwczesnego przerwania redukcji wagi i ostatecznego wycofania się z walki. Mimo że walka nie mogła się odbyć, Namajunas otrzymała pełne wynagrodzenie za walkę (pieniądze za występ i wygraną)[28].

3 października 2015 roku na gali UFC 192 zawalczyła z Angelą Hill[29]. Po kilku kopnięciach powaliła rywalkę na deski przez potknięcie po ciosie, po czym poddała ją w pierwszej rundzie przez duszenie zza pleców[30].

W głównej walce wieczoru gali UFC Fight Night 80, która odbyła się 10 grudnia 2015 roku skrzyżowała rękawice z Paige VanZant, zastępując kontuzjowaną Joanne Calderwood[31]. Zwyciężyła walkę w połowie piątej rundy przez poddanie duszeniem zza pleców[32]. Wygrana zapewniła jej pierwszą nagrodę w postaci bonusu za występ wieczoru[33].

16 kwietnia 2016 roku podczas UFC on Fox 19 doszło do jej walki z niepokonaną Tecią Torres, w rewanżu za walkę z 2013 roku[34]. Namajunas pokonała swoją dawną pogromczyni przez jednogłośną decyzję sędziów[35].

30 lipca 2016 roku na UFC 201 zmierzyła się z Karoliną Kowalkiewicz[36]. Polka pokonała Namajunas przez niejednogłośną decyzję[37]. Obie zawodniczki za swój występ otrzymały bonus za walkę wieczoru[38].

Podczas gali UFC on Fox 24, która odbyła się 15 kwietnia 2017 roku zawalczyła z Michelle Waterson[39]. Wygrała przez poddanie przez duszenie zza pleców w 2. rundzie[40].

Mistrzyni wagi słomkowej

edytuj

4 listopada 2017 roku zmierzyła się z Joanną Jędrzejczyk o jej mistrzostwo wagi słomkowej. Do walki pań doszło na UFC 217 w Madison Square Garden, w Nowym Jorku[41]. Wygrała przez nokaut w pierwszej rundzie i została nową mistrzynią UFC w wadze słomkowej kobiet[42]. Wygrana przyniosła jej drugi bonus za występ wieczoru[43]. Było to również jej pierwsze zwycięstwo przez nokaut w zawodowej karierze. Na konferencji prasowej po gali, stwierdziła, że zamierza wykorzystać swój status mistrzyni jako do szerzenia świadomości na temat chorób psychicznych[44].

7 kwietnia 2018 podczas UFC 223 w rewanżu pokonała ponownie Jędrzejczyk, tym razem jednogłośnie na punkty[45][46].

W swojej drugiej obronie tytułu, stoczyła walkę z Jéssicą Andrade, w walce wieńczącej galę UFC 237, która odbyła się 11 maja 2019[47]. Przegrała przez nokaut w drugiej rundzie[48]. Walka ta przyniosła jej nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[49]. Była to pierwsza walka Namajunas poza Stanami Zjednoczonymi.

18 kwietnia 2020 roku na UFC 249 miało dojść do jej rewanżu z Jéssicą Andrade, jednak 8 kwietnia Namajunas wycofała się z walki[50][51]. Jej menedżer jako przyczynę wskazał zgony w jej rodzinie, spowodowane pandemią COVID-19. Walka została przełożona i ostatecznie odbyła się 12 lipca 2020 roku na UFC 251[52]. Namajunas wygrała walkę przez niejednogłośną decyzję[53]. Walka przyniosła jej nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[54].

24 kwietnia 2021 na gali UFC 261 zawalczyła ponownie o mistrzowski pas wagi słomkowe. Przeciwniczką Namajunas została ówczesna mistrzyni Zhang Weili[55]. Pojedynek w pierwszej rundzie zwyciężyła Amerykanka, która trafiła rywalkę wysokim kopnięciem na głowę oraz zdobyła utracone mistrzostwo[56].

W pierwszej obronie mistrzowskiego pasa po raz kolejny pokonała Zhang Weili. Po 25 minutach wyrównanego starcia sędziowie nie byli jednogłośni. Dwóch z nich przyznało wygraną Namajunas (49-46, 48-47), jeden Zhang (48-47)[57][58].

Przejście do wagi muszej

edytuj

2 września 2023 w Paryżu podczas drugiej, najważniejszej walce wieczoru gali UFC Fight Night: Gane vs. Spivak przegrała jednogłośnie na punkty z Manon Fiorot[59][60]. Po walce menadżer Namajunas, poinformował, że zawodniczka już w pierwszej rundzie złamała palce u ręki[61].

W walce wieczoru gali UFC Fight Night: Ribas vs. Namajunas, która odbyła się 23 marca 2024 zmierzyła się z Brazylijką, Amandą Ribas[62]. Wszyscy sędziowie wskazali jednogłośnie (49-46, 49-46, 48-47) zwycięstwo Namajunas[63].

2 listopada 2024 na gali UFC Fight Night: Moreno vs. Albazi w kanadyjskim Edmonton, uległa Erin Blanchfield jednogłośnie na kartach punktowych. Wszyscy sędziowie punktowali pojedynek identycznie – 48-47 dla Blanchfield[64].

Styl walki

edytuj

Namajunas w swoich walkach często porusza się do przodu, naciskając na przeciwniczkę ciosami i wysokimi kopnięciami. Jest znana z zaawansowanych technicznie uderzeń i pracy nóg, używając różnych kątów i kilku kreatywnych ustawień. Podczas swojej walki na Invicta FC 6 wyprowadziła serię kopnięć frontalnych i kopnięć okrężnych na głowę przeciwniczki. Po skróceniu dystansu, czasami próbuje chwytać i poddawać rywalki.

Życie prywatne

edytuj

Jest chrześcijanką i jest antykomunistką[65]. Przed walką z Zhang Weili, mówiła o historii komunistycznego ucisku w jej rodzinnej Litwie i wspomniała o filmie dokumentalnym The Other Dream Team jako inspiracji. Powiedziała, że: ,,dokument daje dobre pojęcie o tym, przez co musiała przejść moja rodzina, dlaczego jestem dzisiaj w Stanach Zjednoczonych, dlaczego uprawiam mieszane sztuki walki, wszystko to”. Powiedziała, że postrzega swoją walkę z Zhang jako symbol walki między komunizmem a wolnością, mówiąc, że jest ,,czerwona” reprezentuje komunizm, odnosząc to do historii jej rodziny pod byłym reżimem ZSRR na Litwie. W kolejnym wywiadzie stwierdziła, że jej komentarze nie były skierowane osobiście do Zhang, i powiedziała, że chodziło bardziej o jej własne „wewnętrzne bitwy”, a także o „pokoleniowe PTSD”. Zhang powiedziała później, że zignorowała komentarze Namajunas, stwierdzając: „Uważam, że jako sportowiec musisz skupić się na sobie”. Opisując swoje pochodzenie i motywację do walki, Namajunas stwierdziła: „Mam świadomość Chrystusową, mam litewską krew i mam amerykański sen”.

Dawniej nosiła przydomek „Riveter”, co było nawiązaniem do amerykańskiej ikony kultury Rózi Nitowaczkarowej. Jej obecny pseudonim, „Thug Rose”, został nadany przez przyjaciół, gdy była młoda, z powodu jej zastraszającego spojrzenia.

Rodzina

edytuj

Jest narzeczoną i partnerką treningową byłego zawodnika Glory i wagi ciężkiej UFC Pata Barry, który jest od niej starszy o 13 lat. Pierwszy raz spotkali się na siłowni, gdy Rose zaczęła tam trenować w szkole średniej. Para zaręczyła się w 2014 roku.

Ma brata o imieniu Nojus, który kiedyś prowadził prywatne studio fortepianowe. Sama Rose gra na pianinie od piątego roku życia[66]. Nolus jest również zawodnikiem mieszanych sztuk walki i zadebiutował zawodowo w marcu 2021 roku[67].

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj

Lista zawodowych walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 13-7   Erin Blanchfield (12-2) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC Fight Night: Moreno vs. Albazi 02.11.2024   Edmonton Co-Main Event
Wygrana 13-6   Tracy Cortez (11-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC Fight Night: Namajunas vs. Cortez 13.07.2024   Denver Main Event
Wygrana 12-6   Amanda Ribas (12-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Ribas vs. Namajunas 23.03.2024   Las Vegas Main Event
Przegrana 11-6   Manon Fiorot (10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Gane vs. Spivak 02.09.2023   Paryż Debiut w wadze muszej. Co-Main Event
Przegrana 11-5   Carla Esparza (18-6) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 274 07.05.2022   Phoenix Straciła pas mistrzowski UFC w wadze słomkowej. Co-Main Event
Wygrana 11-4   Zhang Weili (21-2) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 268 06.11.2021   Nowy Jork Obroniła pas mistrzowski UFC w kategorii słomkowej. Co-Main Event
Wygrana 10-4   Zhang Weili (21-1) KO (wysokie kopnięcie na głowę) 1 1:18 UFC 261 24.04.2021   Jacksonville Zdobyła pas mistrzowski UFC w słomkowej kobiet. Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 9-4   Jéssica Andrade (20-7) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 251 11.07.2020   Abu Zabi Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 8-4   Jéssica Andrade (19-6) KO (slam) 2 2:58 UFC 237 11.05.2019   Rio de Janeiro Straciła pas mistrzowski UFC w wadze słomkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event
Wygrana 8-3   Joanna Jędrzejczyk (14-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 223 07.04.2018   Nowy Jork Obroniła pas mistrzowski UFC w wadze słomkowej. Co-Main Event
Wygrana 7-3   Joanna Jędrzejczyk (14-0) KO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) 1 3:03 UFC 217 04.11.2017   Nowy Jork Zdobyła pas mistrzowski UFC w wadze słomkowej. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 6-3   Michelle Waterson (14-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 2:47 UFC on Fox: Johnson vs. Reis 15.04.2017   Kansas City Co-Main Event
Przegrana 5-3   Karolina Kowalkiewicz (9-0) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 201 30.06.2016   Atlanta Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 5-2   Tecia Torres (7-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Teixeira vs. Evans 16.04.2016   Tampa Co-Main Event
Wygrana 4-2   Paige VanZant (6-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 5 2:25 UFC Fight Night 80: Namajunas vs. VanZant 10.12.2015   Las Vegas Bonus za występ wieczoru. Main Event
Wygrana 3-2   Angela Hill (2-1) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:47 UFC 192 03.10.2015   Houston
Przegrana 2-2   Carla Esparza (9-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 1:26 The Ultimate Fighter: A Champion Will Be Crowned Finale 12.12.2014   Las Vegas Pierwsza w historii UFC walka o pas mistrzowski w wadze słomkowej.
Przegrana 2-1   Tecia Torres (2-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Invicta FC 6: Coenen vs. Cyborg 13.07.2013   Kansas City
Wygrana 2-0   Kathina Catron (2-1) Poddanie (latająca balacha) 1 0:12 Invicta FC 5: Penne vs. Waterson 05.03.2013   Kansas City Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 1-0   Emily Kagan (2-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 3:44 Invicta FC 4: Esparza vs. Hyatt 05.01.2013   Kansas City Debiut w MMA. Bonus za poddanie wieczoru.

[1]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Rose Namajunas ("Thug") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  2. ↑ Lithuanian Rose Namajunas to fight in UFC Championship this Saturday. lithuaniannews.net, 2017-11-02. [dostęp 2017-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-05)].
  3. ↑ Sherdog.com, By The Numbers: Weili Zhang vs. Rose Namajunas [online], Sherdog [dostęp 2021-08-30].
  4. ↑ R. Čerškus. Pasaulio čempionė Rožė Namajūnaitė ir jos tikroji kilmė (video) [online], Alkas.lt, 16 listopada 2017 [dostęp 2021-08-30] (lit.).
  5. ↑ Lietuviškoje aplinkoje augusi UFC superžvaigždė Namajunas: man labai svarbu būti lietuve, jaučiu didelę atsakomybę [online], lrt.lt, 8 listopada 2020 [dostęp 2021-08-30] (lit.).
  6. ↑ Kęstas Rimkus, Kovų superžvaigždė Rožė Namajunas vaikšto po Kauną: „Geriausia vieta – močiutės sodas“ [online], 15min.lt/sportas [dostęp 2021-08-30] (lit.).
  7. ↑ Senelis vieną po kito guldė rusus, o jo anūkė siautėja Amerikoje [online], lrytas.lt, 16 grudnia 2017 [dostęp 2021-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-29] (lit.).
  8. ↑ Comfort in chaos: How Rose Namajunas found peace in the Octagon [online], ESPN.com, 9 maja 2019 [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  9. ↑ Rose Namajunas: To survive is to find meaning in the suffering » MixedMartialArts.com [online], www.mixedmartialarts.com [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  10. ↑ Stephie Haynes, Rose Namajunas looking to make her mark on WMMA [online], Bloody Elbow, 27 grudnia 2012 [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  11. ↑ Invicta FC 4 official with Esparza-Gadelha title fight, Baszler-Davis and more [online], MMA Junkie, 23 listopada 2012 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  12. ↑ MMARising.com, Four Fighters Earn Bonuses At Invicta Fighting Championships 4 - MMARising.com [online] [dostęp 2023-09-09].
  13. ↑ MMARising.com, Rose Namajunas vs Kathina Catron Set For Invicta FC 5 Card - MMARising.com [online] [dostęp 2023-09-09].
  14. ↑ Invicta FC 5 official for April 5 in Kansas City, Mo. [online], MMA Junkie, 12 lutego 2013 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  15. ↑ MMARising.com, Invicta FC 5 Bonuses: Kaufman vs Smith Wins Fight Of The Night - MMARising.com [online] [dostęp 2023-09-09].
  16. ↑ MMARising.com, Rose Namajunas vs Tecia Torres Added To Invicta FC 6 Card - MMARising.com [online] [dostęp 2023-09-09].
  17. ↑ Invicta FC 6 set for July 13, 13-bout lineup set with Santos-Coenen headliiner [online], MMA Junkie, 20 kwietnia 2013 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  18. ↑ Invicta FC 6 LIVE results and play-by-play [online] [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  19. ↑ Invicta FC 6: Cris "Cyborg" Justino vs Marloes Coenen Live Streaming Video, Results, and Play by Play [online], Bloody Elbow, 13 lipca 2013 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  20. ↑ Namajunas wins $50,000, Markos and Calderwood $25,000 'TUF 20' season bonuses [online], MMA Junkie, 13 grudnia 2014 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  21. ↑ Episode No. 1 recap: ‘The Ultimate Fighter 20: Team Pettis vs. Team Melendez’ [online], MMA Junkie, 11 września 2014 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  22. ↑ Jesse Holland, TUF 20 Results, Recap, And Discussion For Ep. 7 [online], MMAmania.com, 5 listopada 2014 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  23. ↑ Riley Kontek, The Ultimate Fighter 20 Recap, Episode 11: 2 Fights Set Up Semifinals [online], Bleacher Report [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  24. ↑ Steven Rondina, TUF 20, Episode 12 Recap: Inaugural Women's Strawweight Title Fight Set [online], Bleacher Report [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  25. ↑ TUF 20 Finale results: Carla Esparza taps Rose Namajunas to win strawweight title [online], MMA Junkie, 13 grudnia 2014 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  26. ↑ Ansaroff-Namajunas, Sampo-Scoggins, Kuntz-Makhachev added to May's UFC 187 lineup [online], MMA Junkie, 26 lutego 2015 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  27. ↑ UFC 187 weigh-in results: Title fighters on target; Weidman-Belfort get heated [online], MMA Junkie, 22 maja 2015 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  28. ↑ Late fight cancellations? Here's what happens with UFC's new athlete outfitting policy [online], MMA Junkie, 13 czerwca 2015 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  29. ↑ UFC 192 adds Joseph Benavidez vs. Ali Bagautinov, Rose Namajunas vs. Angela Hill [online], MMA Junkie, 17 sierpnia 2015 [dostęp 2024-03-24] (ang.).
  30. ↑ UFC 192: Cormier vs Gustafsson – wyniki i relacja na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  31. ↑ Walka z Rose Namajunas przybliży Paige VanZant do walki o tytuł – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 2 grudnia 2015 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  32. ↑ Mateusz Paczkowski, Przed UFC 223: zobacz jak Rose Namajunas poddała Paige VanZant [online], MMA PL, 20 marca 2018 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  33. ↑ UFC Fight Night 80: Namajunas vs. VanZant – wyniki i relacja na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 11 grudnia 2015 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  34. ↑ Mateusz Kochanowski, Starcie Tecia Torres kontra Rose Namajunas II planowane na galę UFC on Fox 19 w Tampie! [online], MMA PL, 5 lutego 2016 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  35. ↑ UFC on FOX 19 – wyniki i relacja na żywo – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  36. ↑ Karolina Kowalkiewicz vs. Rose Namajunas na UFC 201 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  37. ↑ UFC 201: Karolina Kowalkiewicz zwyciężyła Rose Namajunas [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  38. ↑ Bonusy po UFC 201 – Karolina Kowalkiewicz bogatsza o $50 tys. [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  39. ↑ Michelle Waterson vs. Rose Namajunas na UFC on FOX 24 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  40. ↑ UFC on FOX 24 – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  41. ↑ Krystian Młynarczuk, Joanna Jędrzejczyk vs. Rose Namajunas na UFC 217 w Nowym Jorku! [online], MMA PL, 12 września 2017 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  42. ↑ UFC 217 – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  43. ↑ Mariusz Hewelt, Namajunas, GSP i trzech innych zawodników z bonusami po gali UFC 217 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 5 listopada 2017 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  44. ↑ Bryan Tucker, UFC 217 post-fight press conference video [online], MMA Fighting, 5 listopada 2017 [dostęp 2023-09-08] (ang.).
  45. ↑ Wirtualna Polska Media, Wielki rewanż potwierdzony! Joanna Jędrzejczyk vs Rose Namajunas na UFC 223 [online], sportowefakty.wp.pl, 20 stycznia 2018 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  46. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Rose Namajunas po wojnie w stójce wypunktowała Joannę Jędrzejczyk na UFC 223. mmarocks.pl, 2018-04-08. [dostęp 2018-04-08]. (pol.).
  47. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Rose Namajunas vs. Jessica Andrade na UFC 237 w Brazylii | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 8 stycznia 2019 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  48. ↑ UFC 237: Namajunas vs. Andrade – wyniki i relacja na żywo – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  49. ↑ UFC 237: Namajunas vs. Andrade – bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  50. ↑ Spontan Pisze, Rose Namajunas vs. Jessica Andrade II na UFC 249 [online], Lowking.pl, 9 stycznia 2020 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  51. ↑ Konewa, Kolejny cios w UFC 249 – co-main event pogrzebany, Rose Namajunas nie zmierzy się z Jessicą Andrade [online], Lowking.pl, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  52. ↑ Mateusz Paczkowski, Rewanż Namajunas z Andrade przeniesiony. Jest nowy termin walki! [online], MMA PL, 4 czerwca 2020 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  53. ↑ UFC 251: Usman vs. Masvidal – wyniki i relacja – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-08-30] (pol.).
  54. ↑ Mateusz Paczkowski, Bonusy po UFC 251: walka pań najlepszą walką wieczoru [online], MMA PL, 12 lipca 2020 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  55. ↑ Ważna informacja dla Jędrzejczyk. Walka o pas potwierdzona [online], www.polsatsport.pl, 10 marca 2021 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  56. ↑ Polsatsportpl, UFC 261: Rose Namajunas mistrzynią UFC! Zhang znokautowana efektownym high kickiem – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  57. ↑ Igor Wyszyński, Rose Namajunas vs. Weili Zhang 2 na UFC 268 [online], MMA PL, 29 sierpnia 2021 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  58. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 268. Sędziowie nie byli jednomyślni w rewanżu Namajunas z Zhang – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  59. ↑ Oficjalny plakat wrześniowej gali UFC Paryż ujawniony! [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  60. ↑ Bartosz Cieśla, UFC on ESPN 52: Manon Fiorot przed własną publicznością pokonała byłą mistrzynię Rose Namajunas [online], MMA PL, 2 września 2023 [dostęp 2023-09-03] (pol.).
  61. ↑ Jacek Łosak, Namajunas pokazała okropne złamanie palca, którego doznała w walce z Fiorot | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 3 września 2023 [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  62. ↑ InTheCage2, Rose Namajunas zmierzy się z Amandą Ribas, na gali UFC Apex [online], InTheCage.pl, 13 stycznia 2024 [dostęp 2024-03-24] (pol.).
  63. ↑ Bartosz Cieśla, UFC on ESPN 53: Rose Namajunas pokonała Amandę Ribas na pełnym dystansie w walce wieczoru [online], MMA PL, 24 marca 2024 [dostęp 2024-03-24] (pol.).
  64. ↑ Bartosz Cieśla, UFC on ESPN+ 104: Erin Blanchfield przejęła kontrolę nad pojedynkiem i wygrała z Rose Namajunas na pełnym dystansie [online], MMA PL, 3 listopada 2024 [dostęp 2024-11-10] (pol.).
  65. ↑ Amid mental pressure and family tragedy, Rose Namajunas finds her passion for fighting again at UFC 251 [online], CBSSports.com [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  66. ↑ Facing a presumed outcome, Rose Namajunas hopes to surprise [online], ESPN.com, 30 października 2017 [dostęp 2021-08-30] (ang.).
  67. ↑ Nojus Namajunas, brother of Rose Namajunas, set to make professional MMA debut [online], MMA Junkie, 16 marca 2021 [dostęp 2021-08-30] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Rose_Namajunas&oldid=75201659”