Roman Świda
Roman Świda herbu Grabie (ur. 26 kwietnia 1876 - zm. 25 października 1957 w Warszawie) – polski inżynier technolog, działacz stowarzyszeń techników.
Życie
edytujAbsolwent Instytutu Technologicznego w Petersburgu (1901).[1] Podczas studiów członek petersburskiej organizacji PPS[2], kierował akademickim Kołem Oświaty[3], Od 1903 mieszkał w Warszawie gdzie pracował w firmach "Rohr, Zieliński i S-ka" i "Elibor", a od 1913 prowadził własne Biuro Techniczne przy ul. Wielkiej, od 1916 na Wspólnej[3]. Podczas I wojny światowej był taksatorem Towarzystwa Wzajemnego Ubezpieczenia od Ognia[4]. Członek Koła Mechaników Stowarzyszenia Techników Polskich w Warszawie[3].
Życie prywatne
edytujSyn lekarza i powstańca styczniowego, zesłańca syberyjskiego Jana Edwarda (1835-1917) i Heleny ze Świdów (1855-1942). Miał dwie siostry: Annę (1877-1945), żonę ziemianina Olgierda Świdy (1862-1935) i Helenę (1893-1974), żonę oficera armii rosyjskiej i polskiej, ofiarę zbrodni katyńskiej Wincentego Koziełł-Poklewskiego (1889-1940). Był mężem Romany Benigny ze Śniegockich (1884-1972), mieli syna Jana (1917-1945)[3][5].
Przypisy
edytuj- ↑ Spis Inżynierów Technologów Polaków, [w:] Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 98
- ↑ Historia życia koleżeńskiego technologów Polaków, [w:] Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s.
- ↑ a b c d Anna Brus, Świda Jan Edward (1835-1917), Polski Słownik Biograficzny, t. 51, Warszawa-Kraków 2017, s. 213-214
- ↑ Obwieszczenie 22 lutego 1916, "Kurjer Polski" R. 19, nr 56 z 25 lutego 1916, s.2
- ↑ Roman Świda-Polny h. Grabie, M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 7.08.2023]