Rezystancja dynamiczna

Rezystancja dynamiczna (oporność przyrostowa) – oporność dla składowej zmiennej prądu w warunkach pracy małosygnałowej. W elemencie nieliniowym opisuje zmiany zachodzące w otoczeniu obranego punktu pracy.

Rezystancję dynamiczną opisuje wzór:

$r={\frac {dU}{dI}}={k}\operatorname {ctg} \beta ,$

gdzie:

$dU,$ $dI$ – przyrosty napięć i natężeń w otoczeniu obranego punktu pracy,

$\beta$ – kąt nachylenia stycznej do wykresu $U=f(I),$ przechodzącej przez obrany punkt pracy do osi poziomej,

$k$ – współczynnik proporcjonalności zależny od obranego układu jednostek.

Rezystancja dynamiczna informuje o wartości przyrostu prądu w elemencie przy określonej zmianie napięcia. Dla elementów liniowych takich jak rezystor jest ona zawsze taka sama i równa rezystancji statycznej, dla elementów nieliniowych (np. dioda półprzewodnikowa, warystor) jest ona zmienna, zależy od wartości prądu i napięcia stałego określającego punkt pracy elementu.

Rezystancja ujemna typu N i typu S

Ujemna rezystancja dynamiczna

Niektóre elementy nieliniowe (np. dioda tunelowa, bareter, lampa neonowa) mogą wykazywać lokalną ujemną rezystancję dynamiczną (niemniej jednak w każdym punkcie charakterystyki rezystancja statyczna jest dodatnia).

Zobacz też

• składowa stała

Bibliografia

• Andrzej Syrzycki: Laboratorium elektrotechniki. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1999, s. 48. ISBN 83-7207-126-8.